Ὁ Οὐαλεντινιανὸς Α΄ (Valentinianus I, 364-375 μ. Χ.) δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς Ῥωμαίους αὐτοκράτορες.
Στὴν ἱστορία ἔμεινε κυρίως ἀπὸ τὸν «πολὺ μοντέρνο» θάνατό του: στὴν διάρκεια ἐκστρατείας τοῦ ἐναντίον γερμανικῶν φύλων, κάτι περίεργοι Γερμανοὶ ἐζήτησαν νὰ τὸν ἰδοῦν γιὰ νὰ συζητήσουν περὶ ἀνακωχῆς. Ὁ τρόπος, ὅμως, ποὺ μίλησαν στὸν Οὐαλεντινιανὸ ἦταν τόσο αὐθάδης ποὺ αὐτὸς ἐξενευρίσθη καὶ τὰ πῆρε κυριολεκτικὰ «στὸ κρανίο» (ἦταν καὶ ἀπὸ τὴν φύση του νευρικός, καὶ δὲν ἤθελε καὶ πολλὰ-πολλά). Ἄρχισε τότε νὰ φωνάζῃ στοὺς προγόνους τῆς Μέρκελ καὶ τοῦ Σόιμπλε, ἀλλὰ «ἔσπασαν» μερικὰ αἱμοφόρα ἀγγεῖα στὸ κρανίο του καὶ ὁ αὐτοκράτωρ ἔμεινε στὸν τόπο!
Ὅμως, πιὸ ἐνδιαφέρον ἔχουν οἱ ἀρκοῦδες τοῦ Οὐαλεντινιανοῦ Α΄, ἡ «Micca Aurea» («Χρυσῆ Καμήλα») καὶ ἡ «Innocence» («Ἀθωότης»). Ὁ αὐτοκράτωρ τὶς εἶχε καὶ τὶς δύο μέσα σ’ ἕνα μεγάλο κλουβὶ καὶ ὅπου πήγαινε τὸ κουβαλοῦσε μαζύ του. Ὅταν κατεδίκαζε κάποιον σὲ θάνατο, τὸν πετοῦσε μέσα στὸ κλουβὶ μὲ τὶς ἀρκοῦδες.
Ἡ «Χρυσῆ Καμήλα» μᾶλλον ἐψόφησε, ἀλλὰ ἡ «Ἀθωότης» πῆρε τιμητικὴ σύνταξη. Ἀφοῦ ἔφαγε ἀρκετὸν κόσμο, ὁ Οὐαλεντινιανὸς τὴν ἀμόλησε στὰ δάση τῆς Γερμανίας νὰ ζήσῃ ἐλευθέρα τὰ τελευταία χρόνια της ζωῆς της κατασπαράζοντας Γερμανούς.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
(Στοῦ κουφοῦ τὴν πόρτα ὅσο θέλεις βρόντα:)
Ἡ Μέρκελ εἶναι ἰουδαία καὶ ὄχι Γερμανίδα.