Τελευταία ὁμιλία γιὰ τὸν Φάρατζ προχθὲς στὸ Εὐρωκοινοβούλιο, (τὸ ὁποῖο ἦταν κατὰ 80% ἄδειο!!! Ἀπορῶ γιατί τοὺς πληρώνουμε) μὲ ἀφορμὴ τὸ πολυπόθητο Μπρέξιτ.

Τοὺς τὰ χώνει ἀσύστολα γιὰ ὅλα τὰ στραβὰ καὶ τὶς μεθοδεύσεις τους κατὰ τῆς λαϊκῆς βουλήσεως τῶν λαῶν τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης. Μάλιστα κρατῶ τὸ σημαντικότερο πού, χιουμοριστικῶς λέει, πὼς στὴν Δύση αὐτὴν τὴν περίοδο μάχεται ἡ παγκοσμιοποίησις ἐνάντια στὸν λαϊκισμό. Καὶ ἐὰν καὶ κατηγοροῦν τὸν λαϊκισμὸ καὶ τὸν μειώνουν, εὐτυχῶς ὁ λαϊκισμὸς εἶναι περισσότερο λαοφιλής.

Συνεπῶς τέρμα ἡ ἀντιδημοκρατικὴ ἔμμεσος ἐκπροσώπησις, τέρμα οἱ φόροι, τέρμα τὰ συμβούλια γιὰ τὴν Μέγάλη Βρεταννία, τέρμα ὁ σαπιοδόντης Φερχόφσταντ καὶ μᾶς χαιρετᾶ μὲ τὸ σημαιάκι στὸ χέρι ἐνῶ ἡ κατσίκα ποὺ ἔχει ἀναλάβη νὰ προεδρεύσῃ στὴν ἄδεια αἴθουσα τοῦ κλείνει τὸ μικρόφωνο καὶ τοῦ λέει «εὐγενικὰ» κλείνοντας, νὰ πάρουν τὰ σημαιάκια τοὺς φεύγοντας.

Καὶ στὰ δικά μας.

Ἀπολαῦστε ὑπεύθυνα.

Δαφνομήλης Εὐστάθιος