Τὰ ἐχθεσινὰ ἐπεισόδια στὴν Μόρια Μυτιλήνης καὶ στὶς πέριξ τῆς Πόλεως περιοχές, ἦταν ἔνα (πρῶτο θὰ λέγαμε ἐπισήμως) …«χαστούκι» γιὰ τὰ κνώδαλα ποὺ τὸ παίζουν κυβερνῶντες, μὰ καὶ μία «πρόβα» (ὄχι ἀκόμη τζενεράλε) γιὰ νὰ διερευνηθῇ ἀφ’ ἑνὸς ὁ βαθμὸς καὶ ἡ ἔκτασις ἑτοιμότητος τῶν κρατικῶν μηχανισμῶν μὰ καὶ ἀφ΄ ἑτέρου, γιὰ νὰ διαγνωσθῇ ὁ βαθμὸς ἑτοιμότητος καὶ ἀποφασιστικότητος τῶν κατοίκων.

Καί, εἰδικῶς τὸ τελευταῖο, παρὰ τὶς ἀφόρητες πιέσεις, ἀπεδείχθη πὼς δὲν ὑφίσταται.

Κοινῶς; Ὅταν ὑπάρχῃ ὀργάνωσις βλέπουμε τὶς παραπάνω εἰκόνες.
Ὅταν ὅμως δὲν ὑπάρχῃ ὀργάνωσις βλέπουμε τὶ παρακάτω εἰκόνες τῶν -σὲ ἕναν βαθμὸ (καὶ μὲ τὸ δίκαιόν τους)- ἀπελπισμένων καὶ μουδιασμένων κατοίκων, ποὺ συνειδητοποιοῦν πὼς ἔχουν πλήρως ἐγκαταλειφθῆ στὸ ἔλεος κάθε εἰσβολέως, ἐλέῳ τῆς Πανευρώπης τῶν καλλεργικῶν σχεδιασμῶν, ποὺ σήμερα ὑπηρετοῦν καὶ ἐξυπηρετοῦν οἱ Μ.Κ.Ο. τῶν δουλεμπόρων, προεξάρχοντος τοῦ Ο.Η.Ε. καὶ τῆς δικῆς του Μ.Κ.Ο. ‘Υπάτης Ἁρμοστείας.

Στὸ μεταξὺ κάποιοι ἄλλοι, πάλι ἀπὸ τὸ στρατόπεδον συγκεντρώσεως τῆς Μόριας, προσεπάθησαν νὰ περάσουν μέσα ἀπὸ τὸ χωριὸ τῆς Μόριας, οἱ κάτοικοι ἠρνήθησαν, τὰ ΜΑΤ προσεπάθησαν νὰ παρέμβουν καί, κατόπιν τούτου, ἔγινε  …χαλασμός!!!

Οἱ κάτοικοι (εἰδικῶς) τῆς Μόριας λοιπὸν (ἀλλὰ ὄχι μόνον!!!), τρομοκρατημένοι ἐμφανῶς, ξεκίνησαν νὰ ἀντιδροῦν κι ἐπισήμως, κτυπῶντας τὶς καμπάνες τοῦ χωριοῦ, ἀρνούμενοι νὰ ἐπιτρέψουν στοὺς Ἀφγανοὺς νὰ διέλθουν καὶ ἐπιχειρῶντας νὰ στείλουν ἕνα μήνυμα στοὺς (φερομένους ὡς) κυβερνῶντες, ἀλλά, μᾶλλον, πάλι …σανὸ τοὺς ὑπεσχέθησαν. Εἶναι δὲ ἀρκετὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ ὑπέμειναν* ἢδη γιὰ νὰ κάνουν τώρα πιὰ ἐπὶ πλέον ὑπομονή.  Καί, μεταξύ μας, ἀκριβῶς διότι γνωρίζουν καλλίτερα ἀπὸ ὅλους μας, ἄργησαν…

Εἰσῆλθαν μάλιστα κάποιοι …ἐκνευρισμένοι «ἐπενδυτὲς» σὲ κατοικίες, ἔσπαζαν τζάμια, πετοῦσαν ἀντικείμενα κι ἔπιπλα ἔξω ἀπὸ αὐτές, τρομοκρατῶντας ἀκόμη περισσότερο γέροντες καὶ παιδιά, ἐνῷ, ὅλως …«τυχαίως», μία κατοικία κατέληξε …παρανάλωμα!!!  

Ἡ ἐπιστροφὴ δὲ τῶν …«ἐπενδυτῶν» ἐπίσης ἰδιαιτέρως ἐπεισοδιακὴ ἦταν μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχουμε ἐκ νέου κάποιες πυρές, ἔτσι, γιὰ νὰ …χαραχθοῦν γραμμές.

Ἡ κατάστασις στὴν Μυτιλήνη κυρίως, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλα τὰ ἀκριτικὰ νησιά μας, ποὺ βουλιάζουν ἀπὸ …«ἐπενδυτές», ἔχει περάση πρὸ πολλοῦ τὸ ὅριον τῆς …κοσμιότητος, τοῦ ἐφησυχασμοῦ ἀλλὰ καὶ τῆς κρισημότητος, ἐνῷ ἤδη οἱ ὁρδὲς τῶν ἐποικιστῶν δηλώνουν ἀνοικτὰ τὶς προθέσεις τους. Τὸ γεγονὸς τοῦ συστηματικοῦ καὶ μεθοδικοῦ καὶ στοχευμένου διαμοιρασμοῦ τους σὲ ὅλην τὴν χώρα, ἀπλῶς ἀποδεικνύει πὼς οἱ Μοριανοὶ ζοῦν τὸ μέλλον μας.

Στὴν Μόρια λοιπὸν οἱ κάτοικοι βγῆκαν στοὺς δρόμους ἀποφασισμένοι νὰ διεκδικήσουν (ἀλήθεια, πῶς;;;) τὸ δικαίωμα τοῦ διαβιεῖν ἀσφαλῶς καὶ ἐλευθέρως στὸν τόπο τους. Οἱ περίπου 1000 (ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον) Ἀφγανοὶ (βάσει καταγγελιῶν τῶν κατοίκων), ποὺ ξεκίνησαν ἀπὸ ἐχθὲς τὸ πρωΐ τὰ ἐπεισόδια, ἐκτὸς πολλῶν ἄλλων, ἔβαλαν καὶ σὲ διάφορα σημεία φωτιές, ἀπείλησαν τὴν ΔΕΗ καὶ τὴν ἠλεκτροδοσία τῆς νήσου, παρέκαμψαν (ἀπὸ τὸν Βόρειο Τομέα τῆς Πόλεως) τὰ ΜΑΤ καί, λίγοι λίγοι, εἰσῆλθαν στὴν παραλιακὴ ὁδὸ τῆς πόλεως, κλείνοντας τοὺς δρόμους. Κατόπιν τούτου τὰ ΜΑΤ ἁπλῶς ἐπόπτευαν τὴν …διαδικασία τῆς «εἰρηνικῆς» αὐτῆς διαδηλώσεως.

Ἡ Μυτιλήνη «μυρίζει μπαρούτι»… Οἱ ἐκεῖ χαχόλοι, ποὺ σὰν ὅλους ἐμᾶς τοὺς χαχόλους, ἀρχικῶς ἔφαγαν τὸ παραμύθι τοῦ «ἀνθρωπιζμοῦ» καὶ τῆς «ἀλληλεγγύης», πληρώνονται γιὰ τὴν ἀνοχή τους καὶ τὴν ὑπομονή τους μὲ …τρόμο κι ἐκτοπισμούς, λεηλατῶνται, γίνονται δέκτες (κυριολεκτικῶς!!!) ῥατσιστικῶν ἐπιθέσεων καί, τελικῶς, ἀπαιτεῖται νὰ ἀντιδράσουν δραστικῶς καὶ μόνοι τους. Οἱ δὲ (ὅσοι) συνειδητοποιημένοι κάτοικοι, ποὺ ἔως τώρα ἐπίσης μόνοι τους ἀντιδροῦσαν, ἐνᾦ κατέληξαν νὰ γίνουν ὁ κύριος στόχος τῶν δουλεμπόρων, ἀντιλαμβάνονται, καλλίτερα ἀπὸ ὅλους μας, τὸ πόσο σοβαρὰ κι ἐπικίνδυνα εἶναι πλέον γιὰ ὅλους τὰ δεδομένα. Μποροῦν ὅμως νά κάνουν κάτι τώρα πιά; Μποροῦν νά «γίνουν μία γροθιά» μέ τούς συμπατριῶτες τους καί νά δράσουν ἐπί τῆς οὐσίας;

Βέβαια, ἀνάμεσά τους, ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ …«λογικὲς φωνές». Εἶναι ἐκείνοι ποὺ ἐλπίζουν σὲ διαβουλεύσεις, εἰρηνικὲς διαπραγματεύσεις και λοιπὲς …ἀναβολές, ἀλλὰ τὸ …ἀγκαθάκι ἔγινε ἀγκωνάρι καὶ πλέον δὲν …τυφλώνει, μά, βεβαιωμένα σκοτώνει!!!

Τὰ ἐχθεσινὰ ὅμως γεγονότα, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα δυνατὸ χαστούκι γιὰ τοὺς ἐκεῖ διαμένοντες, ἦταν κι αὐτό, ποὺ ἤδη λειτουργεῖ μὲ τέτοιον τρόπο, πρὸ κειμένου πλέον νὰ ἀντιπαρέλθουν μὲ ἀποφασιστικότητα ὅλοι τους τὰ ἀδιέξοδα, μὲ κάθε μέσον, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον θέλουν νὰ ἐπιβιώσουν ἀξιοπρεπῶς στὸν τόπο τους κι ὄχι ὡς πραγματικοὶ πρόσφυγες μέσα στὸν τόπο τους (γιὰ ἀρχὴ καὶ μόνον, διότι κι ἐμεῖς στὸ ἴδιο καζάνι βράζουμε!!!).
Κι ὅσο γιὰ ὅλους ἐμᾶς, ποὺ δὲν διαβιοῦμε (ἀκόμη!!!) σὲ περιοχὲς σὰν κι αὐτὴν καί, ἀκόμη, ἐλπίζουμε πὼς θὰ …διαφύγουμε, ἦταν ἕνα σαφὲς μήνυμα πὼς ἁπλῶς παραμένουμε στὴν …Νιρβάνα μας ἀπολύτως αὐτοκτονικοί, πορευόμενοι στὸ νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς …Μοριανοί!!! 

Οἱ Μοριανοὶ λοιπόν, θέλουμε δὲν θέλουμε, «βγῆκαν» στὸν δρόμο, γιὰ νὰ χαράξουν …δρόμο!!! Τὸ πῶς θὰ πορευθοῦν, τὸ πότε θὰ φθάσουν κάπου καὶ τὸ ποιὲς μεθόδους θὰ χρησιμοποιήσουν εἶναι ἄγνωστον ἀκόμη καὶ στοὺς ἰδίους, μά, εἶναι γεγονὸς πὼς τὰ (δικά τους, γιὰ τὴν ὥρα) περιθώρια ἀναμονῶν κι ἐλπίδων ἔπαυσαν. 

Τοὐλάχιστον, πρακτικῶς, ἐβαρέθησαν νὰ καταπίνουν ἀμάσσητο σανό, κάνοντας ὑπομονή, ἐλπίζοντες καὶ ἀρνούμενοι νὰ λάβουν σαφεῖς ἀπαντήσεις καὶ δεσμεύσεις ἀπὸ τοὺς ἰθύνοντες, ἐμπρὸς στὶς ὅλο καὶ πιὸ πιεστικὲς εἰς βάρος τους ἐξελίξεις. Ἐὰν αὐτοί, ποὺ (κυριολεκτικῶς) ἐχόρτασαν …σκ@τό, ἀντελήφθησαν τὰ ἀδιέξοδα τῆς πραγματικότητός τους, σημαίνει ἁπλῶς πὼς ἔφθασαν σὲ ἐκεῖνο τὸ σημεῖον ποὺ ὑποχρεοῦνται νὰ πράξουν μόνοι τους, διότι ἔπαθαν καί, ξεκίνησαν διὰ τῶν παθημάτων τους, νὰ μαθαίνουν. Πόσοι ἀπό ἐμᾶς ὅμως, ποὺ δὲν κατοικοῦμε σὲ τόπους σὰν τὴν Μόρια, πάθαμε γιά νά μάθουμε;
Ἐλάχιστοι ἀγαπητοί μου… Ἐλάχιστοι…

Τὰ ἐχθεσινὰ γεγονότα τελικῶς, κατ’ ἐμέ, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ Ἀφγανοὶ (μά ἦσαν μόνον Ἀφγανοί τελικῶς;) ἐξῆλθαν τοῦ δρόμου, ἀνέβηκαν στὰ πέριξ ὑψώματα καὶ συστηματικῶς ἐπεχείρησαν δολιοοφθορές, ἐντὸς τῆς Μόριας καὶ πέριξ τῆς πόλεως, κατ’ ἐμὲ πάντα, ἦσαν τὸ μέσον γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουν πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλους οἱ ἴδιοι οἱ κάτοικοι πὼς εἶναι μόνοι τους καὶ πὼς ἐὰν μόνοι τους δὲν πράξουν τὰ ἀναγκαία, τελείωσαν. Πιὸ ξεκάθαρο δὲν γίνεται. 

Εἰλικρινῶς φίλοι μου ἀδυνατῶ νὰ προτείνω λύσεις σὲ ἔνα τόσο μεγάλο, καθαρὰ διαβρωτικὸ καὶ ἀποσυνθετικὸ ὄπλο, ποὺ μᾶς σημαδεύει ὅλους, ἀνεξαιρέτως. Ναί, μᾶς διαλύουν καὶ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα ὅλο καὶ περισσότεροι. Ὅλα δὲ ὄσα θεωρούσαμε ὡς δεδομένα, τὸ ἔνα πίσω ἀπὸ τὸ ἄλλο ἀμφισβητῶνται, κατακρημνίζονται καὶ ἀκυρώνονται.
Ὅμως ἕνα ἀντιλαμβάνομαι σαφῶς… Ἐφ΄ ὅσον (ἐλέῳ Πανευρώπης καὶ δουλεμπόρων) τὰ σύνορα παραμένουν ἀνοικτὰ κι ἐφ΄ ὅσον ἀνευρίσκονται πρόθυμοι γιὰ νὰ ἐξαπλώσουν τὸν ἐποικισμὸ ὁπουδήποτε κι ἐφ΄ ὄσον ἀκόμη τὰ κατὰ τόπους ἀγκαθάκια δὲν ἔχουν γίνη ἀγκωνάρια, σὰν αὐτὰ τῶν Μοριανῶν, τὸ ἐποικιστικὸ μόλις ξεκίνησε νὰ μᾶς ἀπασχολῇ. Μόλις. Τὸ μέλλον μας σαφῶς εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπουμε στὴν Μόρια, ἀλλὰ ἐὰν τοῦτο δὲν γίνῃ καθολικῶς ἀντιληπτό, ὅπως συμβαίνει πλέον στὴν Μόρια, δὲν ὑπάρχει πιθανότης νὰ περιορισθῇ ἢ νὰ ἀνακοπῇ. Τὸ νὰ γίνῃ ὅμως σκέτο ἀντιληπτό, δὲν προεξοφλεῖ καὶ δράσεις. Οἱ δράσεις ἔπονται τῆς ἀντιλήψεως.

Ἤδη, πάντα κατ’ ἐμέ, δὲν ὑπάρχουν ἥπια μέσα γιὰ νὰ ἀνακόψουν τὶς ὀρδὲς τῶν ἐποίκων. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἡ βία τῆς προπαγάνδας ποὺ φάγαμε, ἡ βία τῶν ἐκφοβισμῶν καὶ ἡ βία τῶν συστηματικῶν στοχοποιήσεων ἀκόμη «δουλεύουν ὑπογείως» μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα, ἀλλὰ καὶ παραλλήλως …αἰτιολογοῦν, ὡς λογικὸ ἐπακόλουθον, τὴν βία ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ἀπειλή.
Ἀκριβῶς λοιπὸν διότι ὄλα αὐτὰ συνέβησαν μὲ βία, ἀκραία βία, καλὸ εἶναι νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς μόνον μὲ βία θὰ παύσουν.

Πότε, πῶς καί μέ ποῖον τρόπο λοιπόν θά ἀλλάξη κάτι;
Αὐτὸ ἐπίσης ἀδυνατῶ νὰ τὸ ἀπαντήσω. Βλέπετε ἀκόμη καὶ στὴν Μυτιλήνη ὑπάρχουν αὐτοὶ ποὺ πάσχουν περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ὁπότε, ἔως οἱ ἄλλοι, οἱ λιγότερο πάσχοντες, νὰ φθάσουν στὰ ἴδια ἀδιέξοδα, ἴσως νὰ ἀπαιτηθῇ κι ἄλλος χρόνος. Ὅμως τὸ γεγονὸς εἶναι ἕνα καὶ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα: ξεκίνησε νὰ ἐκδηλώνεται ἡ ἀληθὴς αἰτία τοῦ ἐποικισμοῦ στὴν χώρα μὰ καὶ νὰ γίνεται διακριτὸ πὼς ἐὰν δὲν ἀποφασίσουμε ὅλοι μας νὰ πολεμήσουμε, θὰ καταλήξουμε στὸν πάτο τῆς θαλάσσης…

Κάποιοι χρειάζεται νὰ πονέσουν πολύ, ὅπως ἔχουν πονέση ἤδη οἱ Μοριανοὶ (κι ὄχι μόνον!!!) γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν τὸ πόσο ἐπικίνδυνες εἶναι οἱ συνθῆκες γιὰ ὅλους μας.
Κάποιοι ἄλλοι, λιγότεροι, παρατηρῶντας ἁπλῶς τὶς ἐξελίξεις, ἔκρουαν κώδωνες κινδύνου, ὑποψιαζόμενοι τὸν πόνο ποὺ ἐρχόταν, ἀλλὰ δὲν εἰσακούοντο, ἂν καὶ ἐμπρὸς στὰ μάτια ὅλων ἐξελλίσσετο οἱ ἐποικισμοί.
Κάποιοι τέλος, ἦσαν, εἶναι καὶ παραμένουν στὴν κοσμάρα τους, λαμβάνοντας ἴσως, σὲ κάποιες περιπτώσεις, τὶς σχετικὲς ἐξαγορὲς τῆς σιωπῆς καὶ τῆς ἀδιαφορίας τους.
Τὸ κακὸ εἶναι πὼς ὅλοι μας βράζουμε στὸ ἴδιο καζάνι, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν τὸ ἀντιλαμβανόμεθα ἤ ὄχι. Κι ἐάν, τελικῶς, δὲν φθάσουμε στὸ ἔσχαστον σημεῖον, ποὺ ἔχουν φθάση οἰ Μοριανοί, δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς ἀντιδράσεως.

Συνεπῶς; Συνεπῶς ναί, ξεκίνησε τυπικῶς ὁ πόλεμος (διότι ἀτύπως ἔχει ξεκινήση πρὸ πολλοῦ!!!).
Σὲ ἕναν πόλεμο ὅμως οἱ ῤιψάσπιδες καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ χρηματισμένοι, ὅπως εἰδικῶς τώρα διαμορφώνονται οἱ συνθῆκες, δὲν ἔχουν κάποιες ἐλάχιστες πιθανότητες ἐπιβιώσεως, ἀκόμη κι ἐὰν τοὺς διαβεβαιώνουν γιὰ τὸ ἀντίθετον οἱ προστάτες τους. Ἡ Μόρια ξεκίνησε (ἢ ὑποχρεοῦται νὰ ξεκινήσῃ ἄμεσα) αὐτὸ ποὺ τῆς χρειάζεται καὶ μᾶς δείχνει τὸν δρόμο. Ἐὰν δὲν λάβουμε τώρα τὰ μηνύματα, ὄχι μόνον γιὰ νὰ συμπαρασταθοῦμε στοὺς ἐκεῖ ἀγωνιστές, μὰ κυρίως γιὰ νὰ ἀκακόψουμε ἐμεῖς, μὲ τὰ σώματά μας, τὸν περαιτέρῳ ἐποικισμό, λυπᾶμαι φίλοι μου, χάσαμε… Καί, ὡς γνωστόν, ἡ ἀναίμακτος παράδοσις εἶναι ἡ πλέον ἀτιμωτικὴ παράδοσις…

Φιλονόη

Σημειώσεις

Θὰ παύση ἡ προπαγάνδα νὰ ἐπιδρᾷ ἐπάνω μας μόνον ὅταν ἡ ἀκόμη πιὸ ἀκραία βία ἐκ τῆς προπαγάνδας θὰ ἀπειλήση τὰ ἔνστικτα ἐπιβιώσεώς μας. Κι ἐτοῦτο, γιὰ τὴν ὤρα, μόνον στὰ ἀκριτικά μας νησιὰ ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται.

Πιστεύω πὼς ὁ χρόνος τῶν ἐλπίδων καὶ τῶν παρακλήσεων παρῆλθε ἀνεπιστρεπτί. Μόνον ἀπολυτότητες πλέον μποροῦν νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἐντοπίσουμε τὶς διεξόδους μας, ὅπου κι ἐὰν ὑφίστανται. Κι αὐτὲς οἱ ἀπολυτότητες ἑδράζονται κυρίως καὶ πρωτίστως, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἔνστικτα ἐπιβιώσεως τοῦ ἀτόμου, στὰ κοινωνικὰ καὶ τοπικὰ ἔνστικτά. Ἢδη ἀφυπνίζονται σὲ κάποιες περιοχὲς κι ἐὰν δὲν ἀποφασίσουμε μόνοι μας καὶ ἀπολύτως συνειδητῶς νὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὰ ὅσα συνέβησαν, τότε πολὺ ἁπλᾶ θὰ καταποντισθοῦμε ὅλοι μας.  

Ἐὰν ἐπὶ πλέον τῶν παραπάνω λάβουμε ὑπ΄ ὄψιν μας τὴν καταγγελία τοῦ κου Ἀδαλῆ, τότε τὰ ἐπεισόδια ἔχουν ὀργανωθῆ ἀπὸ ἰσλαμικὴ Μ.Κ.Ο. καὶ ὑπεστηρίχθησαν ἀπὸ ἐντοπίους ἀναρχικούς. Ἐὰν λοιπὸν τοῦτον ἀληθεύῃ, τότε πασιφανῶς γίνεται διακριτὸ πὼς θὰ ἐπακολουθήσουν κι ἄλλα, χειρότερα.

Τὸ ἐὰν καὶ κατὰ πόσον ὁ κρατικὸς μηχανισμὸς (θέλει καὶ δύναται νὰ) εὑρίσκεται σὲ ἑτοιμότητα, εἶναι κάτι ποὺ ἔχει ἤδη ἀποκαλυφθῆ. Ἡ γύμνια, μὰ κυρίως ἡ ἀνευθυνότης καὶ ἡ ἀνικανότης, συσσώμου τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, ὑπεχρέωσε τοὺς κατοίκους νὰ συνειδητοποιήσουν πὼς ὄχι μόνον εἶναι μόνοι τους, μὰ καὶ πὼς ἡ μπουλουκοκρατία δὲν πρόκειται νὰ λύσῃ προβλήματα, παρὰ μόνον νὰ τὰ παρατείνῃ. Τὸ νὰ χυθῆ δὲ αἷμα πλέον ἀντιλαμβανόμεθα πὼς εἶναι πράγματι μέσα στοὺς σκοποὺς τῶν ἐποίκων, ἐφ΄ ὅσον κάτι τέτοιο θὰ ἐπιταχύνη κάθε εἴδους ἐκβιασμό.
Πόσοι ὅμως εἶναι ἀποφασισμένοι πράγματι νά σταματήσουν αὐτόν τόν σχεδιασμό μέ σκληρές κι ἀπόλυτες θεσεις; Πόσοι; Καί, ἀκόμη περισσότερο… Πόσοι εἶναι ἕτοιμοι νά συστρατευθοῦν δίπλα τους;