Σήμερα καταπιανόμεθα μὲ τὸ βιβλίον «Τσάμηδες», ἐκδόσεων Ἀρσενίδου, 1993.
Πρόκειται γιὰ μίαν κοπιώδη ἐργασία ποὺ συγκεντρωτικῶς παρουσιάζει ὅ,τι ἔχει συμβεῖ, ὑπογραφεῖ, συμφωνηθεῖ μὲ τὴν γείτονα. Οὐσιαστικῶς πρόκειται γιὰ ἕνα ἔντυπον πολύ-ἐργαλεῖον, ποὺ ὅλοι μας, μὰ κυρίως οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες, ἐπιβάλλεται νὰ μελετήσουμε γιὰ νὰ γνωρίζουμε σὲ βάθος τὸ ἐὰν ἔχουν -ἢ δὲν ἔχουν- λόγο ὑπάρξεως τὰ περὶ «τσάμηδων αἰτήματα».
Ἂν καὶ τὸ ἐν λόγῳ βιβλιαράκι τὸ ἐμελέτησα πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, ἐν τούτοις ἔχω κρατήσει σημαντικὲς σημειώσεις, πρὸ κειμένου νὰ δύναμαι νὰ ἀνατρέχω ὅταν χρειάζεται, γιὰ νὰ ἀνασύρω πληροφορίες, ἰδίως ὅταν «συζητῶ» μὲ …ντουγάνια! Δὲν θὰ ὑπεισέλθω φυσικὰ σὲ λεπτομέρειες, διότι, ἀποσπασματικῶς, ὅλες αὐτὲς οἱ λεπτομέρειες θὰ σᾶς …ζαλίσουν. Οὔτε καὶ μᾶς χρειάζονται οἱ ἀποσπασματικὲς πληροφορίες, ἀλλὰ ὅλη ἡ ἐργασία, γιὰ τὸν δικό μας «ἐξοπλισμό».
Σημασία ἔχει πὼς ἕνα σημαντικὸ ὅπλο ὑφίσταται καὶ ἀπαιτεῖται νὰ τὸ προμηθευθοῦμε καὶ νὰ τὸ κρατήσουμε στὸ ἀρχεῖον μας.
Συζητᾶμε γιὰ μίαν ἐργασία, διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται, ἀπολύτως τεκμηριωμένη, μὲ ἔγγραφα, συμφωνίες, ἱστορικὰ τεκμήρια, μαρτυρίες καὶ γεγονότα, πρὸ κειμένου νὰ …«ἐξοπλισθῇ» καταλλήλως τὸ (ἑλληνόφωνον) Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν καὶ νὰ παύσῃ, ὁριστικῶς, τὸ ἐν λόγῳ παραμυθάκι καθὼς καὶ νὰ διακοπῇ ὁποιαδήποτε προσπάθεια γεννήσεως …ὑπονοουμένων, καλλιεργείας κινδυνολογιῶν καὶ δημιουργίας «διαπραγματευτικῶν χαρτιῶν». Γιατί τὸ ζήτημα «Τσάμηδες» εἶναι πρὸ καιροῦ ληγμένον, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί λέγεται καὶ τοῦ τί ὑπονοεῖται ἢ τοῦ τί θὰ ἤθελαν τὰ ἀλβανά, παρέα μὲ τὰ τουρκοπροσκυνημένα ἑλληνόφωνα. Κι ἐὰν ἁπλῶς τὸ ΥΠ.ΕΞ. ἐφήρμοζε τὶς ἤδη ὑπάρχουσες συμφωνίες, δὲν θὰ ὑπῆρχε σήμερα κάποιος στὸν πλανήτη ποὺ νὰ τολμοῦσε νὰ τὸ ἐπαναφέρῃ. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οὐδεὶς ἐκεῖ μέσα ἀσχολεῖται μὲ τὰ …αὐτονόητα, παρὰ μόνον ἐκτελεῖ ἐντολὲς …«ἀνωτέρων», τοὐλάχιστον ἐμεῖς ἂς ξέρουμε τί μᾶς γίνεται καὶ τί δὲν μᾶς γίνεται.
Θὰ ἀρκεσθῶ σὲ μίαν, ἐκ τοῦ κου Μιχαλοπούλου, μερικὴ (πολὺ περιληπτικὴ) παρουσίασιν τοῦ ἔργου του στὸ academia.edu ἐδῶ, καθὼς καὶ σὲ διάφορες, κατὰ καιρούς, δημοσιεύσεις του, εἴτε σὲ ἠλεκτρονικὰ μέσα ἐνημερώσεως (ὅπως στὸ SLpress τοῦ Σταύρου Λυγεροῦ, ἐδῶ), εἴτε σὲ συνέδρια, εἴτε σὲ σχόλιά του στὸ διαδίκτυον.
Βέβαια… ὁ κος Μιχαλόπουλος ἔχει ἀγρίως ταλαιπωρηθῆ (κακοποιηθῆ στὴν πραγματικότητα) ἀκριβῶς λόγῳ αὐτῆς τῆς μελέτης του, μὲ τὸν χείριστο τρόπο… Ἡ μαρτυρία του, πρὸ ἐτῶν, ποὺ ἀναφέρεται καὶ στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου του, ἀποδεικνύει τοῦ λόγου μου τὸ ἀληθές.
Ἐπεὶ δὴ δῆλα δὴ ὁ κος Μιχαλόπουλος, μέσῳ τῆς ἐργασίας του, ἀπέδειξε πὼς ἡ Ἑλλὰς ἔχει δίκαιον, ὑπέστη τὰ μύρια ὅσα, ἀπὸ τὸ 1994 ἀκόμη. Καὶ αὐτὸ ἦταν μόνον ἡ ἀρχὴ γιὰ τὰ ἐπόμενα δεινά* του. (Καὶ μόνον ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀπολύσεών του λέει πολλά…!!!)
Ὅμως θὰ πρέπη, δίπλα σὲ ὅλα αὐτά, νὰ συνυπολογίσουμε καὶ κάτι ἀκόμη: Δὲν εἶναι μόνον τὰ παράλογα καὶ ἀντεθνικὰ καὶ ἀνόητα ἀλβανικὰ αἰτήματα, ἀλλά, κυρίως, ἐπάνω καὶ πρῶτα ἀπὸ ὅλα, εἶναι τὸ ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου, πού, συστηματικῶς καὶ προγραμματισμένα, παρέμεινε στὸ σκοτάδι γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἕνα αἰώνα. Παραλήψεις, ἀνοησίες, προδοσίες, ἐγκληματικὲς ἀδιαφορίες, ὀλιγωρίες ἔως καὶ θρασύτατατες θυσίες Βορειοηπειρωτῶν…
(Ἡ δολοφονία Κατσίφα εἶναι μόνον ἕνα πρόσφατο παράδειγμα αὐτῶν τῶν ἐγκλημάτων…!)
Βόρειος Ἤπειρος, μία κακοφορμισμένη πληγὴ ἀπὸ …ἑλληνόφωνες μαχαιριὲς
Βόρειος Ἤπειρος, μία κακοφορμισμένη πληγὴ ἀπὸ …ἑλληνόφωνες μαχαιριὲς (β)
Βόρειος Ἤπειρος, μία κακοφορμισμένη πληγὴ ἀπὸ …ἑλληνόφωνες μαχαιριὲς (γ)
Κι ὄλα αὐτὰ γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇ τὸ ἐπίσημον ἀφήγημα τοῦ «δὲν διεκδικοῦμε τίποτα», ποὺ ὅμως ἀποκρύπτει τὸ «τὰ δίδουμε ὅλα γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν ἡσυχία μας».
Γιατί; Ὄχι φυσικὰ μόνον διότι εἶναι …«πολλὰ τὰ λεφτὰ Ἄρη»….
….ἀλλὰ καὶ γιὰ κάτι ἄλλο, πολὺ σημαντικότερον, ποὺ ἁπλῶς δὲν ψιθυρίζεται, ἀλλὰ ὅλοι μας πλέον, σιγά-σιγά, τὸ ἀντιλαμβανόμεθα… Τὰ λεφτὰ εἶναι τὸ πρόσχημα. Τὸ ζητούμενον καὶ ἐπιδιωκόμενον εἶναι κατὰ πολὺ μεγαλύτερον καὶ σημαντικότερον καὶ σοβαρότερον.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Πρὶν σᾶς ἀφήσω σήμερα, θὰ ἤθελα μόνον νὰ προσθέσω κάτι τελευταῖο. Τὸ ἐν λόγῳ βιβλίον μοῦ τὸ προσέφερε ὁ κος Μιχαλόπουλος, πρὸ ἐτῶν κι ἀδυνατῶ νὰ σᾶς πληροφορήσω γιὰ τὸ ἐὰν κυκλοφορῆ, ἤ ὄχι, στὰ βιβλιοπωλεία. Πιστεύω ὅμως πὼς μὲ λίγη ὑπομονὴ κι ἐπιμονὴ σίγουρα θὰ εὑρεθῆ… Καί, σίγουρα, σὲ κάποια παλαιοβιβλιοπωλεία μπορεῖτε νὰ ζητήσετε νὰ σᾶς τὸ προμηθεύσουν…
Σᾶς τὸ συνιστῶ μετὰ θέρμης, διότι τέτοια ἀκριβῶς ἀναγνώσματα συνιστοῦν «ὁπλοστάσιον» γιὰ ὅλους μας.
* Κι ἐμεῖς ὄχι μόνον ἀγνοοῦμε τὸ τί διώξεις ὑπέστη, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ποὺ τὸν …κυνηγοῦν, διότι ἁπλῶς διαφωνοῦν μὲ τὶς ἀπόψεις-θέσεις του. Ἂν τί δῆλα δὴ νὰ τὸν εὐγνωμονοῦν γιὰ τοὺς ἐθνικούς του ἀγῶνες, αὐτοὶ κυττοῦν τὸ ἐὰν δικαιώνῃ -ἢ καὶ διαψεύδῃ- τὰ ἀτομικὰ ἀφηγήματά τους, τὶς πεποιθήσεις τους καὶ τὶς ἐμμονές τους.
Ὤ τί κατρακύλα…!!!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.