Ἡ ἐποχή μας ἐπιτάσσει πλέον διαφορετικὲς ὀπτικὲς καὶ χειρισμοὺς τῶν καταστάσεων.
Αὐτά, ποὺ ἔως σήμερα γνωρίζαμε ὡς ὀρθά, δίκαια, νόμιμα, ἠθικά, ἰδανικά, ἀνθρώπινα, ἕνα ἕνα γκρεμίζονται καὶ καταστρέφονται, προβληματίζοντάς μας καὶ γιὰ τὴν ἀλήθεια τους, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὸ ἐὰν πρέπῃ, καὶ σὲ ποιὸν βαθμό, νὰ προστατευθοῦν καὶ νὰ διαφυλαχθοῦν.

Γιὰ κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς ἕνας ὁλόκληρος κόσμος γκρεμίζεται καὶ ἤ θὰ τὸν ἀφήσουμε νὰ πάῃ στὰ ἀζήτητα, ἤ θὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ νὰ σώσουμε ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερα τμήματά του. Μὰ ἤδη ὁ κλονισμὸς εἶναι μεγάλος καὶ ἡ ἀμφισβήτησις αὐτῶν, ποὺ ἔως σήμερα πιστεύαμε γιὰ ἀδιαπραγμάτευτα, στὰ ὕψη.
Τὰ πάντα ἀναθεωροῦνται, δίχως τὰ νέα ὅρια νὰ εἶναι σαφῆ.
Κι ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι ποὺ ἡ ἀγωνία καταλαμβάνει τοὺς πάντες.

Ἵσως θὰ πρέπη σιγὰ σιγὰ νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὴν ἀτομική μας ὀπτική.
Αὐτὴν τὴν ὀπτικὴ ποὺ δὲν διαπραγματευθήκαμε ἔως σήμερα.
Ὄχι διότι ἀπαραιτήτως εἶναι λάθος, ἀλλὰ διότι ἀπαραιτήτως χρειάζεται νὰ ἐπανατοποθετηθοῦμε στὰ πάντα.
Ἐμεῖς θὰ θέσουμε τὰ ὅρια, τοὺς στόχους μας, τὶς γραμμὲς ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ πορευθοῦμε.
Ἐμεῖς θὰ ἀποφασίσουμε γιὰ τὸ τὶ θὰ κρατήσουμε καὶ τὶ θὰ πετάξουμε.
Καὶ εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ θὰ ἐπανελέγξουμε κάθε ἀξία μας, θεώρημα, πίστη, πεποίθησιν, ἰδανικό, ἀκόμη καὶ …ταβάνι μας. Ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή.

Ἡ πορεία τὴν ὁποίαν καλεῖται νὰ διανύσῃ πλέον ἡ Ἀνθρωπότης, ἄν καὶ φαντάζῃ σκοτεινή, ἀσαφής, ἐπικίνδυνη, στὴν πραγματικότητα εἶναι ἐξερευνητική, δημιουργική, ἐποικοδομητική…
Ὅσο κι ἐὰν μᾶς τρομάζουν κάποια δεδομένα, εἶναι ἀνάγκη νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουμε μὲ θάῤῥος, πεποίθησιν στὸ καλὸ ἀποτέλεσμα καὶ …χαρά!!!
Ναί, χαρά!
Εἶναι μεγάλη ἡ χαρὰ αὐτοῦ ποὺ συνειδητοποιεῖ πὼς τὸν κόσμο του μόνος του θὰ τὸν δημιουργήσῃ, ὅπως πρέπει κι ὄχι ὅπως μᾶς ἔμαθαν ὅτι πρέπει!!!

Φιλονόη

εἰκόνα