Οἱ ὧρες ποὺ βιώνουμε εἶναι πλήρεις ἀκροτήτων καὶ ἐντόνων συναισθημάτων.
Ὁ κόσμος μας, ὄπως τὸν ξέραμε, κατέῤῥευσε καί, σὲ μεγάλον βαθμό, ἐμεῖς προσπαθοῦμε νὰ στηριχθοῦμε καὶ νὰ πατήσουμε κάπου, ἀποφεύγοντας, ὅσο τὸ δυνατόν, τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς καταῤῥεύσεως.
Ὅμως, εἶτε τὸ ἀποδεχόμεθα εἴτε ὄχι, ἡ πραγματικότης, πεζὴ καὶ σκληρή, μᾶς ὑπαγορεύει πὼς αὐτὸ ποὺ συμβαίνει σήμερα στὸν πλανήτη εἶναι ἡ ὁλοκλήρωσις ἑνὸς μηχανισμοῦ …πτώσεως. Τὸ τέλος αὐτοῦ ποὺ γνωρίζαμε ἐπῆλθε ἢδη καὶ ἁπλῶς χρειαζόμεθα κάποιον χρόνο γιὰ νὰ τὸ ἀποδεκτοῦμε.
Παράλληλα, ἐπεὶ δὴ ἀκριβῶς στὴν Φύσιν δὲν ὑπάρχουν κενά, κάτι νέο, δειλά-δειλά, ἀχνογεννιέται στὶς σκιές, ἐπιβεβαιώνοντας πὼς οἱ «κύκλοι τῆς ζωῆς» εἶναι ἀέναοι. Τί ἀχνογεννιέται; Γιατί δέν τό διακρίνουμε εὔκολα; Πῶς θά ἐπιτύχουμε ἐπί τέλους νά τό βιώσουμε καί νά γίνουμε μέρος του; Πῶς θά ἀφεθοῦμε στίς διαδικασίες του καί θά τό ἀπολαύσουμε; Πῶς θά συμβάλουμε ἐμεῖς στό νά ἐπεκταθῇ;
Καὶ μετὰ ξυπνήσαμε!
Ἀπὸ ὕπνον βαθύ. Ὕπνο αἰώνων.
Ξυπνήσαμε μίαν ἡμέρα, ξαφνιασμένοι, τρομαγμένοι, ἀγανακτισμένοι. Γεμάτοι θυμὸ καὶ πίκρα. Κυττάξαμε γύρω μας καὶ ἀντιληφθήκαμε πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε εἶναι ὁ θάνατος. Τότε γιατί μεγαλώσαμε μέσα στὸ ψέμμα; Ἢ αὐτό ποὺ βλέπουμε εἶναι ψέμμα; Μήπως ἐμεῖς εἴμαστε τὸ ψέμμα;
Μᾶς ἔμαθαν πὼς Ἑλλὰς εἶναι τὰ σκουπίδια. Ἡ ῥεμούλα! Οἱ λογαριασμοὶ στὴν Ἐλβετία. Τὰ χαμένα ὑποβρύχια. Οἱ ὑποκλοπές. Οἱ πουλημένοι δικαστές. Τὰ διαρκῆ προσκυνήματα. Ὁ ὠχαδελφισμός. Οἱ συνεχεῖς διορισμοί. Ὁ κάθε Πάγκαλος. Οἱ κουκουλοφόροι. Τὰ καμμένα καταστήματα. Τὸ ξύλο καὶ τὰ χημικὰ τῶν ΜΑΤ. Οἱ βρώμικες παραλίες. Ἡ μόλυνσις. Οἱ παντὸς τύπου προμήθειες. Ὁ Καμίνης μὲ τὸν Μπουτάρη. Ἡ ἀμφισβητουμένη Θρᾴκη. Τὰ σβησμένα ῥαντὰρ τοῦ Αἰγαίου. Ὁ κάθε Δρούτσας καὶ τὰ ψώνια του. Ὁ Παπακωνσταντίνου μὲ τὶς περίεργες σχέσεις του μὲ τὴν goldman sachs καὶ τὴν 3.000.000 βίλλα του στὴν Σέριφο. Τὰ ληστεμένα μας ταμεῖα. Οἱ πεινασμένοι μας γέροι. Τὰ γεμάτα ὀρφανοτροφεῖα. Τὰ συσσίτια. Οἱ ψεκασμοί μας. Τὸ δηλητηριασμένο μας νερὸ καὶ ἡ πλαστική μας τροφή. Τὸ σκοτάδι. Ὁ φόβος. Ὁ θάνατος.
Ἔεεεεεεε ὄχι λοιπόν!!!
Ἑλλὰς εἶναι φῶς! Εἶναι δίκαιον! Εἶναι ἀλήθεια! Εἶναι διαφάνεια! Εἶναι ἐντιμότης! Εἶναι ἰσοῤῥοπίες! Εἶναι ὁ Ἥλιος ποὺ φωτίζει κι ὀδηγεῖ τὸν κάθε ἄνθρωπο στὴν εύτυχία καὶ τὴν ἐσωτερικὴ ἀσφάλεια. Εἶναι τὸ πᾶν!
Γίνεται νά μᾶς κρύβουν γιά πολύ ἀκόμη τό φῶς; Γίνεται νά μᾶς ἀφήνουν γιά πολύ ἀκόμη στό σκοτάδι; Γίνεται νά μᾶς κρατοῦν γιά πολύ ἀκόμη σέ καταστολή;
Ἕλληνες!
Μὴν φοβάστε κάτι! Εἴμαστε ἕτοιμοι! Τίποτα λιγότερο ἀπὸ τὸ ΟΛΟΝ δὲν χωρᾶ πλέον στὴν ζωή μας! ΤΙΠΟΤΑ!!!
Ἕλληνες. Ἐμεῖς ξέρουμε! Ἐμεῖς μόνον μποροῦμε νὰ ξέρουμε! Ἐμεῖς μόνον μποροῦμε νὰ αἰσθανθοῦμε! Ἐμεῖς μόνον νὰ διεκδικήσουμε καὶ νὰ κερδίσουμε!
Ἕλληνες! Παραμείνατε σὲ ἑτοιμότητα!
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι παντοῦ! Καὶ μόνον ἐμεῖς ἱκανοὶ καὶ ἄξιοι νὰ τὴν ἐπαναφέρουμε στὸν πλανήτη!
Εἴμαστε ὄρθιοι! Δυνατοί! Ἀφυπνισμένοι! Μίαν μόνον στιγμὴ ἀπέχουμε ἀπὸ τὸ ὄνειρο! Πολεμοῦμε διαρκῶς! Δὲν ἔχουμε ἄλλον δρόμο!
Υ.Γ. Ἡ λέξις πόλεμος, στὴν δική μας γλῶσσα, σημαίνει ἀφύπνισις κι ἑτοιμότης! Νὰ τὸ θυμᾶστε!
Εἶναι πολὺ δύσκολο ἀκόμη νὰ διακρίνουμε ἐκεῖνες τὶς μικρὲς λεπτομέρειες ποὺ ἀποδεικνύουν αὐτὴν τὴν μετάβασιν, ἀπὸ τὴν μίαν στὴν ἄλλην κατάστασιν, ἀλλὰ ἤδη συμβαίνουν οἱ ἀναγκαῖες «ζυμώσεις», ποὺ ὁδηγοῦν, σιγὰ ἀλλὰ σταθερά, ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα σὲ ἕνα νέο ἀντιληπτικὸ καὶ πνευματικὸ ἐπίπεδον, ποὺ μὲ τὴν σειρά του θὰ διασφαλίσῃ τὴν Ἐλευθερία.
Κάθε τέλος πονᾶ… Τὸ ἴδιο καὶ κάθε ἀρχή…
Ἂς ξεκινήσουμε ὅμως, διότι ἀργήσαμε καὶ δὲν θὰ μᾶς ἀναμένουν τὰ γεγονότα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.