Ἐπεὶ δὴ ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς δὲν διαθέτει ὅλες τὶς ἀναγκαῖες ἐκεῖνες πληροφορίες ἀναφορικῶς μὲ τὶς ἀλήθειες τοῦ κόσμου μας…
Ἐπεὶ δὴ ὁ καθεὶς ἐξ ἡμῶν ἔχει τὶς δικές του, περιορισμένες, ὁπτικὲς γιὰ τὰ γεγονότα…
Ἐπεὶ δὴ ὁ ὁποιοσδήποτε συνάνθρωπός μας διατηρεῖ τὸ δικό του ἰδεολογικὸ (ἢ ἰδεοληπτικό) ἐπίπεδον γιὰ τὸν κόσμο μας…
…καλὸ θὰ εἶναι, σιγά-σιγά, νὰ ἀρχίσουμε νὰ βλέπουμε μόνον τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι τὰ πιστεύω του ἢ τὶς ἀπόψεις του ἢ τὶς ἐμμονές του…

Γιατί νά τό κάνουμε αὐτό; Μά, διότι δὲν ἔχουμε ἐπιλογή…
Ὁ Ἄνθρωπος σήμερα, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τοῦ κόσμου μας, βάλλεται μὲ ὅλους τοὺς τρόπους.
Ἐὰν λοιπὸν ἐμεῖς δὲν ἀνασυγκροτηθοῦμε, δὲν κυττάξουμε δίπλα μας γιὰ νὰ ἀνακαλύψουμε τοὺς συντρόφους μας καὶ δὲν ἑστιάσουμε στὴν ἐν τῷ συνόλῳ ἐπιβίωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, θὰ χαθοῦμε.
Κι ἐπεὶ δὴ δὲν θὰ χαθοῦμε, ὅσο κι ἐὰν τὸ ἐπιδιώκουν κάποιοι, καλὸ εἶναι, σιγὰ ἀλλὰ σταθερά, νὰ ἑστιάζουμε μόνον στὸν ἄνθρωπο καὶ οὐδέποτε στὰ ἐπὶ μέρους στοιχεία τοῦ χαρακτῆρος του. Προέχει πάντων ἡ ἐπιβίωσις τοῦ Ἀνθρώπου κι ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἀπολύτως περιττὰ καὶ παραπλανητικά.

Φιλονόη

εἰκόνα