– Ὅταν κάποιος ἐγκαταλείπῃ τὰ παιδικὰ ὄνειρά του, ὅταν σκέπτεται τὸ «μέλλον» του, ὅταν δὲν τὸν ἀγγίζῃ ἡ οὐτοπία, τότε εἶναι ποὺ ἀρχίζουν τὰ γηρατειά.
– Ὅταν κάποιο παιδὶ διαπιστώνῃ τὶς ἀδικίες αὐτοῦ τοῦ κόσμου λέει ὅτι θὰ κάνη κάτι «ἀργότερα», ὅταν μεγαλώσῃ…
Καὶ μία ἡμέρα παραιτεῖται καὶ λέει»
« Δὲν μποροῦμε νὰ ἀλλάξουμε τὸν κόσμο», ἤ «τί μπορῶ νά κάνω ἐγώ γι’ αὐτό;»  ἤ «θὰ κυττάξω τὴν πάρτη μου»…
Ἔ, ἐκείνην τὴν ἡμέρα ἔχει γεράσει.

Τὸ νὰ ἐγκαταλείπῃς τὰ ὄνειρά σου, τὸ νὰ ἐγκαταλείπῃς τὴν δικαιοσύνη, τὸ νὰ παραιτεῖσαι, τὸ νὰ σκέπτεσαι μόνον τὸν ἑυατό σου…
…αὐτὸ σημαίνει νὰ εἶσαι γέρος.

Εἶμαι 18 ἐτῶν, ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια καὶ σκοπεύω νὰ παραμείνω σὲ αὐτὴν τὴν ἡλικία γιὰ πάρα πολλὰ χρόνια ἀκόμη!

Eric Fiorile

J’AIME PAS LES VIEUX:
– Quand on renonce à ses rêves de gosse, quand on pense à “son avenir”, quand on n’a plus d’utopie… c’est là que la vieillesse commence
– Lorsque gamin on constate les injustices du monde, on se dit qu’on y fera quelque chose “plus tard”, quand je serai grand”… Et un jour, on se résigne, on  “on ne peut pas changer le monde”, ou “qu’est-ce que je peux y faire”, ou encore “je m’occupe d’abord de moi”… et ce jour-là, on devient vieux.
Abandonner ses rêves, renoncer à la justice, se résigner, ne plus penser qu’à soi… c’est ça être vieux. Moi j’ai 18 ans, je les ai depuis longtemps, et je compte les garder encore très longtemps!

Eric Fiorile

Βάσια Ζαριφοπούλου