Γιὰ νὰ γίνουν πραγματικότης.
Τὰ ὄνειρά μου χρειάζονται τὸ πιστεύω μου σὲ αὐτά.
Χρειάζονται δεσμεύσεις καὶ ἀποφασιστικότητα.
Χρειάζονται ἀκόμη καὶ στερήσεις, μαζὺ μὲ τὴν προσήλωσιν.
Μὰ πρῶτα ἀπ΄ ὅλα χρειάζονται ἐμέναν.

Ἐὰν ἐγὼ τὰ ἐγκαταλείψῳ κι αὐτὰ θὰ μὲ ἐγκαταλείψουν.
Ἐὰν ἐγὼ τρομάξῳ μὲ τὸ μέγεθός τους, αὐτὰ θὰ μὲ περιγελάσουν μὲ τὴν ἀποχώρησίν τους.
Ἐὰν ἐγὼ δὲν εἶμαι βέβαιος γιὰ τὴν ἀνάγκη τους, αὐτὰ δὲν ἔχουν λόγους ὑπάρξεως.

Τὰ ὄνειρά μου πρέπει νὰ μένουν ζωντανά.
Μὰ γιὰ νὰ μένουν ζωντανὰ πρέπει ἐγὼ νὰ αἰσθάνομαι ζωντανὸς Ἄνθρωπος.
Πρέπει νὰ τὰ τροφοδοτῷ καθημερινῶς γιὰ νὰ μὲ τροφοδοτοῦν κι αὐτά, μὲ τὴν σειρά τους.

Φιλονόη

εἰκόνα