Ναί, διαρκῶς. Χάνουμε τὴν οὐσία καὶ παραμένουμε στὰ περιτυλίγματα. Καὶ τὰ περιτυλίγματα εἶναι ἀμέτρητα, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὰ πετάξουμε μονομιᾶς. Χρειάζεται χρόνος καὶ εἰλικρινὴς ἐνασχόλησις μὲ τὸ εἶναι μας γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε, συναισθηματικῶς, ἀπὸ τὸ «ἔχειν» μας.
Ναί, εἶναι θαυμάσιον νὰ ἔχουμε στόχους…
…ἀρκεῖ αὐτοὶ οἱ στόχοι νὰ εἶναι δικοί μας καὶ νὰ μᾶς κάνουν εὐτυχισμένους.
Διότι ἡ πραγματικὴ χαρὰ ἔρχεται μετὰ ἀπὸ τὴν ἐπίτευξιν ἑνὸς σκοποῦ, ἀλλὰ πεθαίνει γρήγορα ἐὰν αὐτὸς δὲν εἶναι δικός μας.
Ναί, εἶναι θαυμάσιο νὰ διαβιοῦμε μέσα σὲ ὄμορφες εἰκόνες, καλοσχεδιασμένα κτίρια, φαντακτερὰ ῥοῦχα…
…μὰ εἶναι ἀκόμη καλλίτερον τὸ νὰ μποροῦμε νὰ ζοῦμε εὐτυχεῖς δίχως αὐτά. Νὰ ἀπολαμβάνουμε τὶς στιγμές μας δίχως νὰ ἀπαιτεῖται νὰ ἀποτιμῶνται. Νὰ ἔχουμε τὰ πάντα δίχως ἀπαραιτήτως νὰ ἔχουμε κάτι.
Διότι ἡ ζωή, ἡ πραγματικὴ ζωή, δὲν ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ τὰ «ἔχειν» καταλαμβάνουν περισσότερο χῶρο ἀπὸ τὰ «εἶναι»!
Ναί, εἶναι θαυμάσιον νὰ μᾶς ἐπικροτοῦν καὶ νὰ μᾶς ἀποδέχονται οἱ ἄλλοι. Νὰ μᾶς χειροκροτοῦν καὶ νὰ μᾶς κολλακεύουν, θεωρώντας μας πρότυπό τους. Νὰ μᾶς ἀγαποῦν καὶ νὰ μᾶς ἀποδεικνύουν διαρκῶς τὰ συναισθήματά τους…
…μὰ εἶναι σημαντικότερον τὸ νὰ μποροῦμε νὰ ζήσουμε δίχως αὐτά…
…διότι αὐτὸ ποὺ εἴμαστε εἶναι μόνον ὁ κόσμος μας. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, ἀληθῶς ἢ ψευδῶς, παραμένουν δορυφόρος του. Κι ὁ κόσμος μας εἶναι ἀτομικός, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται πραγματικά, μεταλαμπαδεύοντας ἐμᾶς, μόνον ὅταν ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν ἀνάγκη τῆς ἀποδοχῆς μας ἀπὸ τοὺς ἄλλους, καλύπτοντας τὴν ἀνάγκη ἀποδοχῆς μας ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μας.
Αὐτὴ ἡ συνειδητοποίησις εἶναι τὸ «κλειδί» γιὰ νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὰ πρέπει καὶ νὰ περάσουμε στὴν πραγματικὴ ζωή.
Ἡ πραγματικὴ ζωὴ δὲν χρειάζεται περιτυλίγματα ἀλλὰ πράξεις, ἔργα, ἔρωτα καί, κυρίως, ἀλήθεια!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.