Στὴν διάρκεια τοῦ βίου μας συχνὰ πυκνὰ κάποιες …πόρτες κλείνουν.
Καλὸ εἶναι νὰ τὶς ἀφήσουμε στὴν …ἠσυχία τους.
Οἱ πόρτες ποὺ μᾶς χρειάζονται εἶναι μόνον ὅσες παραμένουν ὀρθάνοικτες καὶ μποροῦμε νὰ δοῦμε ἀπὸ τὸ ἄνοιγμά τους τὸ τὶ ὑπάρχει πίσω τους.
Οἱ ἐπιλογές μας ὀφείλουμε πάντα νὰ εἶναι τέτοιες ποὺ νὰ μᾶς ὁδηγοῦν διαρκῶς σὲ ὅλο καὶ πιὸ οὐσιαστικὲς σχέσεις, ὅλο καὶ πιὸ μεγάλη ἐπίγνωσιν καὶ ὅλο πιὸ μεγάλη αὐτεκτίμησιν.
Ὅλα αὐτὰ ποὺ σήμερα ἐμποδίζουν μίαν τέτοιαν διαδρομὴ ἁπλῶς τὰ ἀγνοοῦμε καὶ συνεχίζουμε.
Εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ φτιάξουμε τὸν κόσμο μας ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὄμορφο, καθαρό, δίκαιο, μὲ ἀρχὲς καὶ μὲ ἰσονομία.
Μὰ εἶναι καὶ ἡ μοναδικὴ διαδρομὴ ποὺ μᾶς ἔμεινε νὰ διανύσουμε.
Σημείωσις
Θὰ ἔχουμε παρατηρήσει σίγουρα πὼς ὑπάρχουν ἄνθρωποι γύρω μας ποὺ ἀρνοῦνται νὰ δοῦν μερικὰ ἀπὸ τὰ λάθη τους, ἐπαναλαμβάνοντάς τα συχνότατα.
Ἐπίσης θὰ ἔχουμε σίγουρα προσπαθήσει νὰ …«ξυπνήσουμε» κάποιους ποὺ παραμένουν στὸν κόσμο τους.
Φυσικὰ πάντα γύρω μας παραμένουν κι αὐτοὶ ποὺ μὲ ὅλους τοὺς τρόπους πασχίζουν νὰ ἐμφυσήσουν ζωὴ σὲ …νεκρὰ σώματα.
Αὐτοὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρχουν καὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀκούσουν τὶς ὅποιες δικές μας διαπιστώσεις, ποὺ καλοπροαίρετα ἐκφράζονται.
Ἄς μὴν ἀσχολούμεθα περισσότερο.
Ἔχουμε ἕναν κόσμο νὰ φτιάξουμε καὶ αὐτὸς ὁ σκοπὸς ἀπαιτεῖ ὅλην τὴν ἐνέργειά μας.
Ἄς μὴν σκορπιζόμεθα ἀναίτιά…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Άμα μπορούσε ο κοιμισμένος να ξυπνήσει με τα λόγια δεν θα είχε βγει το σκούντηγμα
Ἀκόμη καὶ τὸ «σκούντηγμα», γιὰ νὰ συμβῇ, πρέπει νὰ εἶναι κάποιος (σχετικῶς) ἕτοιμος. Ἐμεῖς ἁπλῶς τοῦ δίδουμε ἀφορμές, ἐρεθίσματα κι «ἐργαλεία» γιὰ νὰ ἀντιληφθῇ καὶ τὰ τὰ σημάδια καὶ τὰ «σκουντήγματα» ἀλλὰ καὶ τὶς κλωτσιές, ὅταν τοῦτα συμβαίνουν.