Ἡ Φύσις καὶ οἱ Νόμοι της καὶ οἱ μικροὶ ἢ μεγάλοι Κανόνες της πάντα ἦσαν ἰσχυρότεροι ἀπὸ τὰ δικά μας, μικρὰ (ἢ καὶ μικροπρεπῆ πολλὲς φορές) σχέδιά μας.
Στὴν ἐποχή μας εἰδικῶς, τώρα ποὺ σὲ παγκόσμιον ἐπίπεδον τὰ πάντα ἀποδομῶνται, τὸ φαινόμενον γίνεται ὅλο καὶ πιὸ διακριτό.
Οἱ δὲ καπηλευτὲς τῶν ἐξουσιῶν μάλιστα, πανικόβλητοι κυριολεκτικῶς, μὲ ἀγωνιώδεις προσπάθειες ἀπειλοῦν, ἐκφοβίζουν, βιάζουν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθοῦμε πὼς ἡ ἐξουσία τους λήγει, μὰ κυρίως γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθοῦμε πὼς τώρα τὸν λόγο ἔχουν οἱ Φυσικὲς λειτουργίες, ἡ ἐπικράτησις τοῦ πλέον Ἠθικοῦ καὶ ἡ Νέμεσις τῆς Καθάρσεως…
Ὡς ἀπόδειξιν-κυριολεκτικῶς- τῶν ἰσχυρισμῶν μου, μπορῶ νὰ σᾶς παραθέσω κάτι ποὺ ὅλοι μας, λίγο πολύ, ἔχουμε παρατηρήσει: τὴν ἐξάπλωσιν τῶν φυσικῶν λειτουργιῶν σὲ ὅλο καὶ πιὸ μεγάλες περιοχές. Περιοχὲς ποὺ ἔως τώρα ὁ ἄνθρωπος πίστευε πὼς ἐδάμασε, ἀλλὰ ποὺ τελικῶς αὐτὸ ἦταν στὴν …φαντασία του!!!
Κι ἔτσι παρατηροῦμε μέσα στὴν ἄσφαλτο, ἐκεῖ ξαφνικά, στὰ τσιμέντα, στὸ ἄγονο περιβάλλον τῶν πόλεών μας κάτι δειλά, μὰ ἀποφασισμένες καὶ θρασύτατες ἀγριάδες ἢ ἀγριολούλουδα, νὰ καταλαμβάνουν τὸν χῶρο ποὺ τοὺς κλέψαμε ἐνᾦ ταὐτοχρόνως ὅσο κι ἐὰν τὰ ξεῤῤιζώνουν κάποιοι, αὐτὰ ἐπανέρχονται ἐνδυναμωμένα.
Βλέπουμε στὶς ἐξοχές μας τὴν ἀγριότητα τῆς φύσεως νὰ γίνεται πιὸ ἔντονη καὶ καταγράφουμε τὴν ἐπανεμφάνισιν πανίδος καὶ χλωρίδος σὲ περιοχὲς τῆς χώρας μας ποὺ εἶχε ἐκλείψη. (Πέραν τῆς δράσεως τῶν «οἰ-κωλογικῶν» ὀργανώσεων.)
Αὐτὲς οἱ μικρὲς λεπτομέρειες, ποὺ εἶναι παρατηρήσιμες πλέον, ἀποδεικνύουν τὴν δική μας, ἐξ ἀνάγκης, ἐπιστροφὴ στὴν Φυσικὴ Διαβίωσιν, κάτι, ποὺ ἐὰν ἀρνηθοῦμε νὰ ἀποδεκτοῦμε, θὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε ὡς πρόβλημα ἐπιβιώσεως.
Πέραν λοιπὸν τῶν ὅποιων καταστροφῶν, στὸ ὑβριδικό μας κατασκεύασμα κράτος, στὰ ὅποια ἀξιακὰ συστήματα διατηρούσαμε μὰ κυρίως στὰ ὅσα πιστεύαμε ὡς ἰερά, πίσω ἀπὸ τὶς πλάτες μας, κρυφογελώντας, ἡ Φύσις μᾶς ἕλκει ἐκεῖ ποὺ πρέπει νὰ πορευθοῦμε. Καὶ εἶναι τόσο μαγικὸ αὐτὸ ποὺ συμβαίνει, ποὺ τελικῶς ἐὰν ἀφήσουμε τὴν ὅποια δυσαρέσκεια, τὴν θλίψιν καὶ τὸν πόνο ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὶς ἀπανωτὲς ἀπώλειες, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ναί, ξημερώνει κάτι πολὺ μεγάλο γιὰ τὴν Ἀνθρωπότητα!
Ἀξίζει πράγματι νὰ τὸ ζήσουμε…!!!
Μὰ κυρίως ἀξίζει νὰ τὸ ἀναδείξουμε καὶ νὰ τὸ ἐπεκτείνουμε, ἐφ΄ὅσον αὐτὸς πλέον εἶναι καὶ ὁ μόνος δρόμος ποὺ μποροῦμε νὰ πορευθοῦμε.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
.
Ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
12 Ιουν 2014
https://www.youtube.com/watch?v=85pHEf3t4fU
.
https://s3.amazonaws.com/offlinepost/wp-media-folder-offlinepost/wp-content/uploads/2021/03/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-3%CE%B5%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-768×460.png
Την ημέρα που ανακηρύχθηκε Νομπελίστας, θα δηλώσει μεταξύ άλλων:
«Οπότε αναρωτιέται κανείς:
Για τι παλεύουμε μέρα νύχτα;
Παλεύουμε για ένα τίποτα,
που ωστόσο είναι το παν.
Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δε θα αντέξουν για πολύ.
Είναι η ποιότητα,
που για αυτή δε δίνει κανείς πεντάρα.
Είναι η οντότητα του ατόμου,
που βαίνει προς την ολική της έκλειψη.
Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών,
που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό.
Είναι η αμάθεια και το σκότος…».
Υ.Γ.
«Παλεύουμε για ένα τίποτα,
που ωστόσο είναι το παν»,
Οδυσσέας Ελύτης: Το χρονικό μιας ατελείωτης ζωής
.
.
Αυτό που δεν μετρήσανε.
17 Ιουν 2014
https://www.youtube.com/watch?v=ALQVx7AV0E4
.