Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ξε-«κλειδώνουμε»…

Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί ἄν τί κι ὄχι ἀντί;

Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα.  Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:

Τὸ βιβλίο εἶναι ἐρέθισμα…

Τὸ βιβλίο εἶναι ἐρέθισμα…

Κι ὄχι μέσον μαθήσεως. Ἡ πραγματικὴ μάθησις εἶναι ἔξω ἀπὸ τὰ βιβλία. Ἁπλῶς ἀπὸ τὰ βιβλία ἀποκτοῦμε ἐκεῖνες τὶς ἀπαραίτητες πληροφορίες γιὰ νὰ μαζέψουμε τὰ ἀναγκαῖα «κλειδιά» ποὺ θὰ χρειασθοῦμε στὸ ταξείδι μας πρὸς τὴν γνῶσιν.

Γνωρίζουμε μόνον τὰ δικά μας βήματα…

Γνωρίζουμε μόνον τὰ δικά μας βήματα…

Καὶ μόνον γιὰ αὐτὰ πρέπει νὰ μιλᾶμε μετὰ βεβαιότητος… Μόνον αὐτὰ ἀποτελοῦν δική μας ἐμπειρία… Μόνον αὐτὰ «ἀκτινοβολοῦν» τὶς δικές μας γνώσεις… …καὶ ἀκριβῶς ἐκεῖ κρύβεται ὁ ὀμορφιὰ τοῦ κόσμου μας.

Διότι πρέπει νὰ γίνῃς τὸ …κέντρον τοῦ Σύμπαντος…

Διότι πρέπει νὰ γίνῃς τὸ …κέντρον τοῦ Σύμπαντος…

  …γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ τὶ εἶναι τὸ Σύμπαν! Διότι πρέπει νὰ νοιώσῃς τὸ κέντρον τοῦ κόσμου μας, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ πῶς λειτουργεῖ ὀ κόσμος μας.

Ἂς ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ …βαρίδια!!!

Ἂς ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ …βαρίδια!!!

  Πολλὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ καταστάσεις ποὺ δὲν μᾶς κάνουν καλό. Ἀπὸ ἁπλὲς πεποιθήσεις, ἐνοχές, ἀποφάσεις, παράλογες δεσμεύσεις, ἀντιλήψεις, παρανοήσεις, ἔως κατάλοιπα ἀτομικά, οἰκογενειακὰ καὶ κοινωνικά. Καὶ συχνὰ εἶναι δύσκολο νὰ διαχωρήσουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμμα τους, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἀναγκαιότητά τους ἢ τὴν ἀχρηστία τους.

Ἄς φέρουμε τὸ Φῶς στὶς Ζῳές μας!!!

Ἄς φέρουμε τὸ Φῶς στὶς Ζῳές μας!!!

Μέσα στὴν καθημερινότητα καὶ  τὴν βία της, συχνὰ πυκνὰ ξενᾶμε νὰ ἀφήσουμε τὸ βλέμμα μας νὰ ταξειδεύσῃ πρὸς τὸ …Φῶς! Ὁποιαδήποτε ἔκφρασίν του, παιχνίδισμά του ἢ παραξενιά του. Εἰκόνες μαγικές, ποὺ συνήθως περνοῦν ἔτσι, ἀπαρατήρητες, μὰ ποὺ εἶναι ἀναγκαῖες γιὰ νὰ γεμίσουμε εὐφορία, ἡρεμία, χαρά, ἀνακούφισιν, δύναμιν καὶ κυρίως ἀποφασιστικότητα. Δὲν εἶναι τυχαία ἡ θέσις … Συνέχεια