Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
– Βρε καλώς το φασιστόμουτρο…
– Α και γαμήσου ρε αναρχομπινέ…
– Μήπως θα μπορούσατε πρώτα να πείτε καμιά καλησπέρα προτού αρχίσετε να βρίζεστε πάλι;
– Έχει δίκηο η Μαρία βρε Κώστα. Αμάν πια, μόλις ήρθαν οι άνθρωποι. Ωραία υποδοχή τους έκανες.
– Γιατί βρε Σοφία; Τι είπα; Τον έβρισα; Αφού φασίστας είναι ο αδερφός σου.
– Σοφία μάζεψε τον άπλυτο άντρα σου γιατί θα τον παλαμαριάσω…
– Σκάσε Πέτρο…αμαν πια μ’ εσάς τους δύο…
– Μα δεν το βλέπεις το γιουσουφάκι των μεμέτηδων; Με το που με είδε μου μπαίνει…
– Ρε γαμώ το μπελά σου ξεροκέφαλε, την αδερφή σου έχει παντρευτεί, ηρεμήστε λίγο και οι δύο…
– Ε, και τι να έκανα; Δεν με άκουγε όταν της έλεγα μακριά απ’ αυτή την παρδαλή λουλού…τι νά’ κανα; Να την πέταγα απ’ το μπαλκόνι;
– Χάρη σου έκανα κωλοφασίστα, μπας και ακούσεις στη ζωή σου κανα σωστό λόγο και συνέλθεις…
– Ω, μα σκάστε πια και οι δύο…
Συνέχεια →