Ἄς παραδειγματισθοῦμε λοιπὸν γιὰ νὰ ἐνεργοποιήσουμε καὶ τὴν δική μας φαντασία, ποὺ δυστυχῶς, οἱ λοιπὲς ἐξωτερικὲς συνθῆκες, μαζὺ μὲ τὴν παρανοϊκότητα τῶν ἡμερῶν, τὴν ἀλλοιώνουν. Συνέχεια →

Στὸν κόσμο μας…
Αὐτὸ χρειαζόμεθα ὅλοι μας… Συνέχεια →

Γιὰ νὰ τὴν ζήσῃς! Γιὰ νὰ τὴν ἐρωτευθῇς… Γιὰ νὰ καταλάβῃς…
Δῶσε της χρῶμα μὲ τὰ ὄνειρα καὶ μετὰ ἀπαιτεῖται δέσμευσις γιὰ νὰ τὰ πραγματοποιήσῃς.
Ἐάν ἐμεῖς δέν γίνουμε πρῶτοι αὐτὸ ποὺ θέλουμε γιὰ τήν κοινωνία μας, πῶς θά γίνουμε παράδειγμα καί τρόπος ζωῆς; Μέ ποιό κουράγιο θά βγοῦμε γιά νά κερδίσουμε αὐτά πού πιστεύουμε πώς δικαιούμεθα;
Ἐάν ἐμεῖς δέν πράξουμε πρῶτοι αὐτό πού θέλουμε νά βλέπουμε, τότε πῶς θά τό βλέπουμε;
Ἐάν ἐμεῖς δέν δεσμευθοῦμε πρῶτοι ἀπέναντι στά δικά μας ὄνειρα, τότε μέ ποιό κουράγιο θά βγοῦμε γιά νά τά κερδίσουμε; Συνέχεια →

Καὶ ἡ ὀμορφιά του.
Ἀπὸ τὸ …«ταπεινότερο» ἀνθάκι, ἔως τὸν ἄνθρωπο.
Ἀπὸ τὸ …«σιωπηλό» μυρμηγκάκι, ἔως τὸν λέοντα.
Ἀπὸ τὸ …ἀκούραστο Ὕδωρ, ἔως τὸν πολύχρωμο Οὐρανὸ τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσεως… Συνέχεια →

Εἶναι ὑπέροχη ἡ στιγμὴ ἐκείνη τῆς συνειδητοποιήσεως… Τῆς βαθειᾶς…
Αὐτῆς ποὺ μᾶς βγάζει ἀπὸ τὴν ῥουτίνα καὶ μᾶς …πετᾶ στὰ βαθειά. Συνέχεια →