Εἶναι ἔνα φῶς γύρω μας καὶ μέσα μας, ποὺ δὲν στερεύει. Συνέχεια
Ἀρχεῖα κατηγορίας: παιδεύομαι καί ἐκπαιδεύομαι
Ψευδαισθήσεις καὶ Ἐλευθερία
Εἶναι γεγονὸς πὼς ὅλοι μας, ἀλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, διατηροῦμε, γιὰ λόγους συνασθηματικῆς ἀσφαλείας κυρίως, μεγάλο τμῆμα τῶν ψευδαισθήσεών μας, δίπλα στὶς ὅποιες, λογικὰ δομημένες, πεποιθήσεις μας. Αὐτὴ ἡ συντήρησις μᾶς ἐπιτρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς δυσκολίες τῆς καθημερινότητός μας μὲ τὴν ὑποστηρικτικὴ ἐπίδρασιν τῶν …ἐλπίδων. Μία ἐπίδρασις ποὺ μᾶς ἀπομακρύνει ὅμως ἀπὸ τὴν πραγματικότητα, ἀναλόγως τοῦ πόσο γερὲς δομὲς ἔχουν αὐτὲς οἱ ἐλπίδες μέσα μας. Συνέχεια
Διανύοντας τὰ πρῶτα μας βήματα…
Τὰ πιὸ ἁπλὰ καὶ πιὸ ἀναγκαία μας βήματα δὲν ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ νὰ γνωρίζουμε, ἔως τελευταίας λεπτομερείας, τὰ πολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ δρώμενα, ἀλλὰ μὲ τὸ τί εἶναι ὅλα αὐτὰ ποὺ θεωροῦμε ἀδιαπραγμάτευτα.
Θεωρίες, πεποιθήσεις κι ἐμμονὲς πού, συνήθως, οὐδόλως ἀπεκτήθησαν διότι ἐμεῖς τὸ ἐπιλέξαμε, ἀλλὰ διότι κάποιος (ἢ κάποιοι) ἐντέχνως μᾶς ἔπεισαν πὼς …ἀπεκτήθησαν ἀπὸ ἐμᾶς. Ἔννοιες, γιὰ παράδειγμα, περὶ δικαίου, πολιτεύματος, ἰσότητος, κοινωνίας, Πατρίδος, σχέσεων δὲν εἶναι δικά μας συμπεράσματα ἀλλὰ ἀναπαραγωγὴ ἄλλων, ἐμφυτευμένων στὸ μυαλό μας, ἰδεῶν κι ἀποφάσεων. Κι ἔτσι καταλήγουμε καθημερινῶς, ἄλλοτε συνειδητῶς καὶ ἄλλοτε ὄχι, νὰ ὑπερασπιζόμεθα ἀκριβῶς τὰ ἴδια πράγματα ποὺ οἱ δυνάστες μας μᾶς ἐπέβαλαν ὡς ἀληθῆ κι ἀδιαπραγμάτευτα. Στὴν πραγματικότητα καταλήγουμε ὅλοι μας νὰ ὑπερασπιζόμεθα τὴν ὕπαρξιν τῶν …ἁλυσίδων μας. Συνέχεια
Ἄς μὴ μικραίνουμε…
Διότι εἶναι ἄσχημο.
Διότι μαζὺ μὲ ἐμᾶς μικραίνει κι ὁ κόσμος μας.
Διότι μικραίνοντας ὁ κόσμος μας χάνεται κι ὁ ὁρίζοντας…
Διότι ὅταν χάνουμε τὸν ὁρίζοντα τελειώνει καὶ ἡ ζωή.
Συνέχεια
Γιά τί ἀκριβῶς ἀγωνιζόμεθα;
Γιά νά ἐπαναφέρουμε τήν προτέρα οἰκονομική μας κατάστασιν;
Μήπως γιά νά ἐπανακτήσουμε τήν χαμένη μας ἐθνική κυριαρχία;
Ἤ μήπως γιά νά ἀποδείξουμε πώς οἱ δικές μας ἰδέες εἶναι καλλίτερες ἀπό τῶν ἄλλων;
Γιά ποιόν λόγο ἀγωνίζομαι; Γιατί παιδεύομαι; Γιά ποιόν λόγο δέν παραδίδω τά ὅπλα;
Μήπως διότι κάπου ἐλπίζω; Κάτι περιμένω; Κάτι θά ἤθελα νά πῶ μά δέν μπορῶ νά τό ἐκφράσω;
Ἤ μήπως ἀποτύχαμε καί δέν θέλουμε νά τό ἀποδεκτοῦμε… Συνέχεια
Μόνοι μας…
Ὅταν ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ κατανοήσουν, αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς κατανοήσαμε, ἀλλὰ καὶ νὰ δράσουν ὅπως ἐμεῖς θὰ θέλαμε, ἤ ἀκόμη καὶ νὰ συμπαρασταθοῦν στὴν δική μας διαδρομή, ὅπως ἐμεῖς χρειαζόμεθα, εἶναι σὰν νὰ τοὺς …βιάζουμε. Οὔτε ὑποχρεωμένοι εἶναι μὰ οὔτε καὶ ὀφείλουν νὰ θέλουν ἢ νὰ ἀντιλαμβάνονται ἢ νὰ βλέπουν ὅπως ἐμεῖς ἀντιλαμβανόμεθα, κατανοοῦμε, βλέπουμε.
Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει νὰ κάνῃ μίαν ἀτομικὴ διαδρομή, μὲ τὰ δικά του σημεία συνειδητοποιήσεως καὶ ἀποφάσεων. Συνέχεια