Ὑπάρχουν κάποιοι ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους ἡ Φύσις τοὺς ἔφτιαξε μὲ τέτοιον τρόπο, πρὸ κειμένου νὰ δίδουν ὅλο τους τὸ εἶναι στὸν συνάνθρωπο.
Ἔτσι κι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος. Ὁ δάσκαλος τῶν Πομάκων, ποὺ οὐσιαστικῶς ἀφιέρωσε τὴν ζωή τους στὴν ἀνάδειξί τους, στὴν καταγραφὴ τῶν ῥιζῶν τους καὶ στὴν γνωστοποίησι τῶν προβλημάτων τους σὲ ἐμᾶς.
Ὅταν λοιπὸν συναντῶ τέτοιους ἀνθρώπους ὑποκλίνομαι ἐμπρὸς στὸ μεγαλεῖο τους καὶ τὴν ὀμορφιά τους.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα κατηγορίας: βιβλία
Τὰ ἡμαρτημένα τοῦ λεξικοῦ Μπαμπινιώτη.
«ΤΑ ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΑ ΤΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ»
Κατὰ τὸ μικρὸ χρονικὸ διάστημα ὅπου στὸν θῶκο τοῦ Ὑπουργείου .. «διὰ βίου μάθησης»! καὶ τύφλωσης (Ἰούνιος 2012) τοποθετήθηκε ὁ καθηγητὴς Γλωσσολογίας κ. Γ, Μπαμπινιώτης, λάβαμε ένα δημοσίευμα που έφερε το τίτλο:
«ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΑΓΓΡΑΜΜΑΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟΝ;»
Πρόκειται γιὰ κάποιο παραμύθι, ποὺ διέσωσε καί… ἐμπλούτισε ὁ ἀξεπέραστος Ἐμ. Ῥοϊδης (Απάντα Ε΄ Τόμος σελ 109).
Δεν τὸ παραθέτουμε,
Πρώτον λόγῳ ἐλλείψεως χώρου , παρ΄ ὅλο τὸ ἐνδιαφέρον, ποὺ μὲ ἐκεῖνο τὸ ἀνάλαφρο, κοφτερό σκῶμμα τοῦ Ῥοΐδη, σατιρίζεται, ὁ βίος καὶ ἡ Πολιτεία τῶν Ὑπουργῶν Παιδείας.
Χαιρετῶ τὴν ἀλήθεια.
Τὴν Κυριακή 29 Ἀπριλίου, ὁ ἀγαπητὸς (τολμῶ νὰ πῶ σὲ ἕναν βαθμὸ φίλος μου) Δημήτρης Μιχαλόπουλος, μοῦ ἔκανε τὴν τιμὴ νὰ χαιρετίσω τὴν παρουσίασιν τοῦ βιβλίου του, «Ἐθνικὸς Διχασμός, ἡ ἄλλη διάστασις». Εἰλικρινῶς, δὲν συνηθίζω νὰ χαιρετίζω καμμίαν ἐκδήλωσιν, σὲ κανέναν χῶρο καὶ ἰδίως σὲ χώρους ὅπου μαζεύονται σοβαροὶ ἄνθρωποι καὶ ἀξιώνουν σοβαρόν λόγο.
Δὲν εἶναι ποὺ δὲν αἰσθάνομαι σοβαρή, ἀλλὰ μοῦ λείπει ἡ ἐμπειρία τέτοιων δράσεων καὶ φυσικὸν ἐπόμενον εἶναι νὰ τρέμουν καὶ τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια καὶ τὰ φυλλοκάρδια μου… Συνέχεια
Ἐάν αύτό δέν εἶναι γενοκτονία τότε τί εἶναι;
Ἡ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, καθῶς ἐπίσης καὶ ὅλων τῶν ἄλλων πληθυσμῶν ποὺ ἐνοχλοῦσαν τὴν Τουρκία στὸν τομέα τῆς συνοχῆς, εἶναι μία πραγματικότης ποὺ μόνον ἠλίθιοι θὰ μποροῦσαν νὰ τὴν ἀμφισβητήσουν. (Καλὴν ὥρα σὰν κάτι σούργελα ποὺ κυκλοφοροῦν μέσα στὸν βο(υ)λὴ τώρα τελευταῖα καὶ πίνουν καφεδάκι, ὑπὸ κατάστασιν …συνωστισμοῦ, στὴν Ἐκάλη)
Συνέχεια
Τὸ νούμερο 31328…
Το νούμερο 31328, ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Ηλία Βενέζη, περιγράφει τις αναμνήσεις του συγγραφέως, από την παραμονή του σε κάποιο από τα τάγματα εργασίας των Τούρκων, έχοντας ανάλογη τύχη ως προς αυτό το σημείο, με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, άλλα παράλληλα, διακρινόμενος, από το γεγονός ότι, αυτός υπήρξε ένα από τους ελαχίστους, οι οποίοι επέζησαν ως το τέλος…
Οἱ «φίλοι» μας οἱ Ἀλβανοί, ποὺ στὴν κατοχὴ μᾶς δολοφονοῦσαν!
- Φωτογραφία: Ένοπλοι Αλβανοτσάμηδες σε επιθεώρηση από Γερμανό Αξιωματικό
Ἀλβανοτσάμηδες σήμερα.
Ἕνα θέμα ποὺ ἐλάχιστοι γνωρίζουμε κι ἀκόμη πιὸ λίγοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸ νὰ μάθουν λεπτομέρειες.
Κι ὅλα αὐτὰ πρὸς χάριν τῆς καλῆς γειτονίας…
Ἕνα θέμα ποὺ ἐλάχιστοι γνωρίζουμε κι ἀκόμη πιὸ λίγοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸ νὰ μάθουν λεπτομέρειες.
Κι ὅλα αὐτὰ πρὸς χάριν τῆς καλῆς γειτονίας…