Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ πῶς θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ζωή μας, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, εἶναι καθοριστικὴ γιὰ τὰ πάντα. Ἐὰν ἐμεῖς ἀποφασίσουμε πὼς θὰ εἴμαστε ἀγωνιστές, πολεμιστὲς καί, κατὰ περίπτωσιν, νικητὲς τῶν μαχῶν ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ δώσουμε, ἀκριβῶς κι ἔτσι θὰ εἶναι. Ἐὰν ἐμεῖς ἀποφασίσουμε ὅμως νὰ εἴμαστε ἀκόλουθοι ἢ χειροκροτητὲς ἢ σκετο …ἀσφαλεῖς, τότε … Συνέχεια
Κάθε φορὰ ποὺ κάτι πάει στραβά… Κάθε φορὰ ποὺ κάτι γκρεμίζεται… Κάθε φορὰ ποὺ κάτι σπουδαῖο χάνουμε… …ἔχουμε μίαν μόνον ἐπιλογή: Νὰ τὰ ξανά-πιάσουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Πόσο δύσκολο ὅμως εἶναι νὰ συμβῇ κάτι τέτοιο… Πόσο παράλογον… Πόσα πρέπει νὰ ἀφήσουμε πίσω μας γιὰ νὰ τὰ ξαναμάθουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή…
Στὴν καθημερινότητά μας ὑπάρχουν ἀμέτρητα καὶ ἀλληλοσυγκρουόμενα δίκαια. Ὑπάρχει τὸ δίκαιον τὸ δικό μου καὶ τὸ δίκαιον τὸ δικό σου. Ὑπάρχει τὸ δίκαιον τοῦ κράτους καὶ δίκαιον τῶν πολιτῶν. Ὑπάρχει τὸ δίκαιον τῶν Ἑλλήνων καὶ τὸ δίκαιον ὅλων τῶν ἄλλων. Αὐτὸ μᾶς μαθαίνουν καὶ αὐτὸ ὑπηρετοῦμε. Καὶ δυστυχῶς, ὅσο κι ἐὰν δὲν μᾶς ἀρέσῃ, … Συνέχεια
Βίο ἔχουμε… Βίο μέσα σὲ ἀπέραντη καὶ ἀστείρευτη βία… Βιώνουμε καθημερινῶς τὴν βία, δουλεύοντας ὑπὸ συνθῆκες βιαίας δουλείας, ἀνίκανοι νὰ σκεπτοῦμε, λόγῳ πιέσεως, λογικὰ καὶ ἐλπίζοντες ἀκόμη καὶ στὰ ἀκραίως παράλογα. Αὐτοπαγιδευόμεθα σὲ συμβάσεις, ἀρνούμενοι νὰ ἐξέλθουμε αὐτῶν, διότι μᾶς τρομάζει τὸ ἄγνωστον. Γνωρίζουμε ὅμως, εἴτε ἐνστικτωδῶς εἴτε λόγῳ περιῤῤεούσης συλλογικῆς μνήμης, πὼς ὁποιαδήποτε ἔκπτωσις … Συνέχεια
Οἱ περισσότεροι συνάνθρωποί μας πιστεύουν πὼς ἡ τύχη καὶ ἡ ἀτυχία τοὺς συντροφεύουν, κατὰ περίπτωσιν. Αὐτοὶ οἱ συνάνθρωποί μας εἶναι ποὺ θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους ἐξηρτημένους ἀπὸ τὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες καί, μονίμως, καταδεικνύουν κάτι ἢ κάποιον, ἔξω ἀπὸ αὐτούς, ποὺ εὐθύνεται γιὰ τὰ κακὰ ἢ τὰ καλὰ τῆς ζωῆς τους. Μποροῦν μάλιστα νὰ ἀποδείξουν, βάσει … Συνέχεια
