Σκεφθήκαμε μήπως ποτέ τό ἐάν θά μπορούσαμε νά ἀλλάξουμε οὐσιαστικά τήν ζωή μας; Ἀναρωτηθήκαμε μήπως τό γιατί ὑπάρχουν πτυχές της πού μᾶς ταλαιπωροῦν; Προβληματισθήκαμε γιά τά πραγματικά αἴτια κάποιων δυστυχιῶν μας;
Κι ἐκεῖ ποὺ λές…
…πὼς ὅλα ἀλλάζουν, μία πτῶσις σὲ σπρώχνει πιὸ πίσω ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἤσουν…!!! Κι ἐκεῖ ποὺ λές… …πὼς κάτι τελείωσε, μία νέα ἀρχὴ σὲ συνεπαίρνει…!!!
Θὰ μιλᾶμε μόνον ἀπὸ …καρδιᾶς!!!
Ὡραῖες οἱ θεωρίες… Ἀκόμη ὡραιότερες οἱ ἰδεολογίες…. Τέλειες οἱ …ὀνειρώξεις… Ὅμως… Ἕνα ὅμως ταλανίζει διαρκῶς τὴν καθημερινότητά μας, τὰ μυαλά μας καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ νὰ λαμβάνουμε (συνήθως) τὶς λάθος ἀποφάσεις. Γιατί;
Θύματα καὶ θῦτες….
Εἶναι γεγονὸς πὼς μεγαλώνουμε σὲ ἕναν κόσμο ὄχι καὶ τόσο …ἀγγελικὰ πλασμένο. Σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο ὁ δυνατὸς ἐξουθενώνει τὸν ἀδύνατο. Σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο λοιπὸν γιὰ νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε θύματα, ὀφείλουμε πρωτίστως νὰ παύσουμε νὰ εἴμαστε θῦτες.
Οἱ δικοί μας Ἄνθρωποι εἶναι πολύτιμοι!!!
Καὶ πρέπει, μὲ κάθε τρόπο, κάθε μας στιγμή, νὰ προστατεύονται.
