Ἡ πορεία γιὰ τὴν Ἐλευθερία περνᾶ μέσα ἀπὸ τὴν Αὐτοεκτίμησιν καὶ τὸν Αὐτοσεβασμό. Τὸ «ΓΝΩΘΙΣΕΑΥΤΟΝ» εἶναι δρόμος κι ὄχι κατάστασις. Ὁ Ἐλεύθερος Ἄνθρωπος γνωρίζει πὼς διανύει διαδρομὲς καὶ δὲν λιμνάζει ἡ σκέψις του. Ὅταν ἡ σκέψις ταξειδεύῃ, τὰ ὄνειρα πετοῦν. Ὅταν τὰ ὄνειρα πετοῦν, ἡ Ἀντίληψις καλλιεργεῖται.
Ἐὰν αἰσθανόμεθα πὼς κάτι ἔχουμε κάνει λάθος… Ἤ, πὼς κάτι ἔχουμε ἀντιληφθεῖ στραβά… Ἤ, πὼς ἡ πορεία μας εἶναι δίχως στόχο… …πάντα μποροῦμε νὰ σταθοῦμε, νὰ ἀνασάνουμε καὶ νὰ τὰ ξαναπιάσουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή!
Ὄχι τώρα πιά… Εἰδικῶς ἐμεῖς, ποὺ τὰ τελευταία χρόνια διαβιοῦμε σὲ συνθῆκες ἀκρότητος, καλὸ εἶναι νὰ σταθοῦμε, νὰ ἡρεμήσουμε, νὰ πάρουμε βαθειὲς ἀνάσες καὶ νὰ ἀνασυνταχθοῦμε. Τὰ γεγονότα τρέχουν, οἱ ἀνάγκες ἐπιβιώσεως διαρκῶς μᾶς ἀποῤῥοφοῦν χρόνο καὶ ἀπομένουν ἐλάχιστες στιγμὲς γιὰ νὰ σχεφθοῦμε ψύχραιμα καὶ νὰ διαχειρισθοῦμε τὰ συναισθήματά μας μά, κυρίως, τοὺς φόβους μας…
…καὶ μὴ νοιάζεσαι…!!! Ἀναλαμβάνει ἡ Φύσις μετά…
