Κάποιες φορὲς στὴν ζωή μας διαπιστώνουμε πὼς «σὲ μίαν μόνον στιγμὴ ζήσαμε μίαν ζῳή»!!! Αὐτὲς οἱ στιγμές, δύσκολες ἤ ὄμορφες, εἶναι κι αὐτὲς ποὺ χαρακτηρίζουν ὅλην τὴν πορεία μας. Τὸ ἐὰν θὰ εἶναι πολλὲς ἤ ὄχι ὅμως ἐξαρτᾶται μόνον ἀπὸ ἐμᾶς.
Τὰ …βάθρα τὰ ἀνεβαίνουμε μὲ τὴν …ἀξία μας!!!
Εἶναι ἐπιπολαιότητα νὰ ἀνεβάζουμε τοὺς ἀνθρώπους σὲ βάθρα ! Καλὸ εἶναι νὰ τοὺς δίνουμε τὸν χρόνο καὶ τὶς εὐκαιρίες νὰ σκαρφαλώσουν μόνοι τους ἐκεῖ ἐπάνω ! Ἂν τὸ ἀξίζουν τελικά… Κι ἂν ἀντέχουν τὴν ἀναρρίχηση στὴν ἐκτίμησή μας…
Θὰ ἀνθέξουμε τὰ πάντα…
…διότι πλέον δὲν διακυβεύεται κάτι μικρό, ἀνούσιο, ἀλλὰ ὅλη μας ἡ ὕπαρξις καὶ ὅλη μας ἡ ὑπόστασις. Συνεπῶς δὲν ἔχουμε περιθώρια γιὰ ἀναβολὲς καὶ ἀναμονές. Μονόδρομος γιὰ ἐμᾶς τὸ νὰ ἀνθέξουμε κάθε εἰς βάρος μας δολιότητα, προπαγάνδα ἢ ἐπιθετικότητα.
Αἰωρούμενον …ἐκκρεμὲς ἡ ζωή μας!!!
Δὲν λείπουν ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο οἱ ἀρετὲς καὶ τὰ ἐλαττώματα, ἡ πίσις καὶ οἱ ἀμφιβολίες, τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι, τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, ἡ σάρκα καὶ τὸ πνεῦμα, τὰ δάκρυα καὶ τὸ γέλιο.
Ψάχνοντας καὶ σκαλίζοντας πίσω ἀπὸ τὶς …σκιές!!!
Στὶς ἡμέρες μας πολλοὶ εἶναι οἱ ἐπίδοξοι μπατριῶτες «ἐθνοσωτῆρες», ποὺ εἴτε μέσῳ τοῦ ῥαγδαίως καταῤῥέοντος παλαιοκομματισμοῦ, εἴτε μέσῳ διαφόρων κινημάτων πSoro-ἀμεσοδημοκρατίας, εἴτε ἀκόμη καὶ μέσῳ ἁπλῶν ντουντουκαδόρικων ὁπωσδήποτε -τάχα μου ἐνωτικῶν- κορώνων καὶ κραυγῶν, ἔρχονται, ὄχι φυσικὰ γιὰ νὰ μᾶς ἀποσώσουν, παρὰ μόνον γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν. Κι αὐτὸ δὲν τὸ διαπιστώνω ἐγὼ μόνη μου, … Συνέχεια
Γκρεμιστὲς γίναμε
Στὴν πραγματικότητα τὸ «ὀλίγον ἔγκυος» δὲν ὑφίσταται. Ἤ ἔγκυος ἢ μὴ ἔγκυος θὰ εἶναι. Τὰ ἐνδιάμεσα καὶ τὰ ἡμί-κάτι δὲν γίνεται νὰ ἰσχύουν.