Θὰ κάνω κατάχρησι, τῆς διαδικτυακῆς φιλίας τοῦ Δημήτρη Κολλάτου, καὶ θὰ προτείνω τὴν …εὐθανασία του!
Δυστυχῶς, ἀγαπητὲ Δημήτρη, γαυγίζεις!
Ξεκίνησαν, ἐὰν δὲν τὸ ἔμαθες, μὲ τὰ σκυλιά!
Τώρα δῆλα δή, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς ῥουφιάνους, ποὺ ῥουφιάνευαν ἀνθρώπους, ἀποκτήσαμε καὶ ῥουφιάνους ποὺ ῥουφιανεύουν σκυλιά!!!
Ναί… Ναί… Τέτοιος ξεπεσμός!!!
Τὰ σκυλιὰ ποὺ γαύγισαν στὴν τρόικα, ἦταν ἀπὸ τὰ κακά, τὰ τέλος πάντων μὴ προσαρμόσιμα, καὶ τὰ Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἄνθρωπος καὶ ζῶα
Σόϊμπλε… «θὰ ἁμολήσουμε τὰ σκυλιά….»
Αφήνοντας κατά μέρους τις τυπικότητες και τις ψευτοευγένειες και δείχνοντας τον πραγματικό του εαυτό (που αποτυπώνεται εξαιρετικά στην φωτό κι ας ακούγεται λαϊκίστικο αυτό) απείλησε ευθέως την Κύπρο με πόλεμο (μέσω της Τουρκίας) ,τονίζοντας τα « δίκαια αιτήματα» της Τουρκίας στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Κύπρου..
Κι εφόσον έχει δικαιώματα η Τουρκία στην Κύπρο και μάλιστα ΔΙΚΑΙΑ,τότε γιατί 38 χρόνια δεν τους αναγνωρίζετε επισήμως ως νόμιμο κράτος;;
Φυσικὰ ἐντομοαπωθητικὰ βότανα γιὰ ζῶα.
Μπορούμε να βοηθήσουμε τα ζώα μας φτιάχνοντας εντομοαπωθητικά με την βοήθεια βοτάνων και αιθέριων ελαίων και χωρίς την χρήση χημικών ουσιών.
Οι συνταγές που θα βρείτε πιο κάτω γίνονται εύκολα και είναι πολύ αποτελεσματικές.
Θυμηθείτε, ότι από Μάιο ως Οκτώβριο κάθε βράδυ πρέπει να ψεκάζετε το σκύλο σας κατά της σκνίπας (για το καλαζάρ) ενώ κάθε 1 ή 3 μήνες πρέπει να χρησιμοποιείτε αποπαρασιτικά (είτε αμπούλα, είτε κολλάρο ή spray).
Τὸ ἄγγιγμα.
Ἡ φωτογραφία αὐτὴ μὲ «ἐταξείδεψε» σὲ ἐποχὲς ποὺ ἡ ἀνθρωπότης ἀκόμη ἦταν …μικροοργανισμοί, μέσα στὶς θάλασσες. Δῆλα δὴ σὲ ἐποχὲς τέτοιες ποὺ ἀκόμη καὶ τὰ δελφίνια δὲν εἶχαν ἐμφανισθεῖ καὶ τελικῶς ὅλα τὰ ἔμβυα ἦσαν μία …οἰκογένεια.
Ἐὰν λοιπὸν ἀνάξουμε, διότι δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἀποφύγουμε, τὴν προέλευσι τῶν σημερινῶν μας σωμάτων σὲ κάτι ποὺ ἐθύμιζε εἶτε ψάρι, εἶτε καβούρι, εἶτε ἀκόμη καὶ …πλαγκτόν, τότε μὲ τὸ δελφίνι ἀκόμη μᾶς δένει μία σχέσις μοναδική… Ἀδελφική….
Μία διαφορετικὴ καλημέρα.
Κάθεται, περιμένει, πλησιάζουν κι ἀρχίζουν τὰ χάδια καὶ οἱ ἀγκαλιές…
Εἰλικρινῶς, κάτι τρυφερότερο, δὲν ἔχω δεῖ ἔως σήμερα…
Δύο λεοντάρια στέκουν ἀκίνητα σχεδόν, ἀπολύτως ἀκίνδυνα καὶ μὲ τόσην τρυφερότητα ποὺ μᾶς ἀφήνει μὲ μίαν γλυκειὰ αἴσθησι…
Πολὺ θὰ ἤθελα νὰ εἶχα τέτοιες καλημέρες… Συνέχεια
Ἡ Φύσις οὐδέποτε ξεχνᾶ…
Τίποτα δὲν ξεχνιέται.
Τίποτα δὲν χάνεται.
Τίποτα δὲν ἀπέχει τοῦ δικαιώματος τῆς μνήμης….
Ἡ Φύσις πάντα θυμᾶται καὶ πάντα ἐπανέρχεται, ὅταν ἀπαιτεῖται, γιὰ νὰ ἐπισύρῃ τὴν Νέμεσι… Ἤ τὴν ἐπιβράβευσι… Ἀναλόγως τῆς Ἀνάγκης…
Συνέχεια