Κάθεται, περιμένει, πλησιάζουν κι ἀρχίζουν τὰ χάδια καὶ οἱ ἀγκαλιές…
Εἰλικρινῶς, κάτι τρυφερότερο, δὲν ἔχω δεῖ ἔως σήμερα…
Δύο λεοντάρια στέκουν ἀκίνητα σχεδόν, ἀπολύτως ἀκίνδυνα καὶ μὲ τόσην τρυφερότητα ποὺ μᾶς ἀφήνει μὲ μίαν γλυκειὰ αἴσθησι…
Πολὺ θὰ ἤθελα νὰ εἶχα τέτοιες καλημέρες…
Βέβαια, γενικῶς τὰ ζωντανὰ της πλάσεώς μας ἔχουν ἴδιες συμπεριφορὲς ὅταν αἰσθάνονται ἀσφαλή.
Τὸ ζῶ μὲ τὸ σκυλάκι μου. Κάθε πρωΐ ἐὰν δὲν ἔλθῃ μὲ τὸν δικό του τρόπο νὰ μοῦ πῇ τὴν καλημέρα του δὲν μὲ ἀφήνει σὲ ἡσυχία…
Εἶναι ὑπέροχα τὰ ζῶα.
Ἐμεῖς ἔχουμε ἀποκτηνωθεῖ καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τὸ τὶ μᾶς προσφέρουν τόσο ἀπλόχερα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.