Παρατηρῆστε συνθήματα
Στις μεσημεριανές ειδήσεις της ΝΕΤ ακούστηκε σήμερα, ότι 900 αστυνομικοί θα περιπολούν το κέντρο της Αθήνας προκειμένου “να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα σωματεμποριας, διακίνησης ναρκωτικών και τις επιθέσεις κατά λαθρομεταναστών”. Δεν έγινε καμία αναφορά προστασίας των Ελλήνων πολιτών από την παραβατική συμπεριφορά ορισμένων παράνομων μεταναστών.
Η απάντηση των «Πυθιών» του ΠΙΦΕΑΑ δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά, ενώ το “τοπίο” γίνεται περισσότερο “ομιχλώδες”, διανθισμένο με αλλαζονία, ειρωνία και τουλάχιστον απερισκεψία. Άπουσιάζουν πλήρως η Πυθαγόρειος και κάθε άλλη φιλοσοφική σκέψη. Αντίθετα διακρίνονται στο κείμενό τους, η σκοπιμότητα και ένας επικίνδυνος καιροσκοπισμός.
Μεταναστευτική βόμβα διασπορᾶς καὶ ἐπικοινωνιακά μέτρα.
Εν όψει των “μέτρων” που θα ανακοινώσει αύριο ο Πρωθυπουργός για το κέντρο της Αθήνας δημιουργείται μεταξύ άλλων και το το εύλογο ερώτημα που θα διοχετευτεί ο τεράστιος αριθμός μεταναστών οι οποίοι έχουν καταλάβει το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας; Εφ’ όσον δεν απελαύνονται, θα εξοβελισθούν φυγοκεντρικά και προφανώςθα δημιουργήσουν πυρήνες σε άλλες συνοικίες και περίχωρα της Αθήνας ενώ άλλοι θα μετακομίσουν σε Συνέχεια
Το αγράμματο και τον μορφωμένο ίδια τον σέβομαι.
Ίδια και η λαϊκή σοφία με τη γνώσηΦοβάμαι όμως τον ημιμαθή και τον μασκαρεμένο.
Μα πιότερο φοβάμαι τον εσωστρεφή,
που στον καθρέφτη αντικρύζει άλλους.
Άτιμη αρρώστια, Ελληνική.
Μα μη μισήσετε αυτούς που τη σπέρνουν με μάσκα ή με λόγο,
είναι αδέλφια μας που τον καθρέφτη σφίγγουνε στα πόδια.
Πρὸ ὁλίγων μηνῶν (5 Φεβρουαρίου 2011) δημοσίευσα τὴν παρουσίασι ἀπὸ μίαν «περιπέτεια» ποὺ εἶχαν κάποιοι «συνάνθρωποί» μας, καὶ ἔδειχνα πάρα πολὺ θυμωμένη. (Λεπτομέρειες στὸ Φιλοσοφία καὶ «ἀνεξιθρησκεία»! Ἐδῶ γελᾶμε!)
Γιὰ νὰ μὴ σᾶς κουράζω, τὸ θέμα τῆς δημοσιεύσεως ἀφοροῦσε στὴν πρότασι γιὰ ἀνέγερσι ἐνὸς ναοῦ, ἀφιερωμένου στὸν Ἀπόλλωνα, ἀπὸ μίαν ὁμάδα ποὺ ζεῖ καὶ δρᾶ στὴν Γαῦδο! Κι ἐδῶ εἶναι τὸ πρῶτο σημεῖον ποὺ μὲ εἶχε παραξενέψει τότε, ἀλλὰ τὸ ἄφησα νὰ τὸ πάρῃ ὁ ἄνεμος!
Ἕνα μήνυμα ποὺ ἔστειλε πρὸ ἡμερῶν ὁ ἀγαπητὸς Ἰωάννης ἀπεφάσισα νὰ δημοσιεύσω σήμερα.
Μὲ ἀφορμή τὰ ὅσα συμβαίνουν γύρω μας, εἶτε τὰ κραξίματα τῶν πολιτικῶν σὲ παρελάσεις καὶ δημόσιες ὁμιλίες τους, εἶτε ὁ λεκτικός (ἀκόμη) θυμός ποὺ έξωτερικεύεται σὲ κάθε μορφὴ δραστηριότητος πολιτῶν καὶ πολιτικῶν, εἶτε ἡ βουβὴ ἀγανάκτησις ποὺ φωλιάζει στὴν σκέψι μας, εἶναι βάσις καὶ κίνητρο γιὰ τὴν δημιουργία ἠθικῆς συνειδήσεως.
Τὸ ἐὰν θὰ ἢ δὲν θὰ κτιστῇ κάτι τέτοιο, ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θὰ θέλαμε νὰ ἔχουμε κι ὄχι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε. Εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ ἐξακολουθήσουμε τὴν διαιώνισι ὅσων μᾶς ἔφεραν σὲ αὐτὰ τὰ ἐπίπεδα. Εἶναι πολύ δύσκολο νὰ ἀναδομήσουμε τρόπο σκέψεως καὶ ἐκφράσεως.