Ἀναζητώντας τήν ἐυ-τυχία;

 

Ποῦ; Γύρω μου; Παρά πέρα; Ἔξω ἀπό ἐμέναν;
Μὰ ἡ εὐτυχία εἶναι στιγμὲς κι ὄχι κατάστασις.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ συναντηθῇ μαζύ μας πρέπει νὰ εἴμαστε διαρκῶς «ὀρθάνοικτοι» στὰ καλέσματά της.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ γίνῃ ἀντιληπτὴ πρέπει νὰ πιστεύουμε πὼς τὴν δικαιούμεθα…
Καί πότε τήν δικαιούμεθα; Συνέχεια

Δὲν ὑπάρχουν πραγματικὰ ἀδιέξοδα…

Ἢ τοὐλάχιστον δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἀναγκαῖα.
Ἤ, ἀκόμη πιὸ ἁπλᾶ, δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα ὅταν ἡ σκέψις μας εἶναι καθαρὴ καὶ οἱ ἐξαρτήσεις μας ἀνύπαρκτες…

Συνέχεια

Κι ὅμως, πάντα μέσα μας εἶναι οἱ ἀπαντήσεις…

Ὅλες οἱ ἀπαντήσεις, ὅλα τὰ καλὰ ἤ τὰ κακά, ὅλες οἱ «γνώσεις» γιὰ τὸ ποῦ πρέπει νὰ στραφοῦμε, παραμένουν μέσα μας νὰ τὶς ἀναγνωρίσουμε. Νὰ τὶς ἀκούσουμε… Νὰ τὶς σεβασθοῦμε…
Μέσα μας δὲν θὰ εὕρουμε ἀπαντήσεις γιὰ τὸ πῶς λύεται μία ἐξίσωσις.
Θὰ εὕρουμε ὅμως ἀπαντήσεις γιὰ τὸ ἐὰν κάποιος εἶναι καλὸς ἤ κακὸς δάσκαλος, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς διδάξῃ τὶς ἐξισώσεις. Συνέχεια

Ὁ Φόβος γιὰ τὴν Ζωή.

Ἀλλά ποιά ζωή;;;
Καλὸ τὸ ἐρώτημα.
Ζωὴ ΔΕΝ εἶναι αὐτὸ ποὺ φοβόμαστε ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ χαιρόμαστε!!!
Ὀ Φόβος ΔΕΝ ἔχει θέσιν στὴν πραγματικὴ ζωή!
Ὁ  Φόβος λειτουργεῖ ὡς ἀνακλαστήρας, ποὺ δὲν ἐπιτρέπει σὲ αὐτὰ ποὺ χρειαζόμαστε νὰ φθάσουν σὲ ἐμᾶς καὶ νὰ τὰ ἀπολαύσουμε.
Ὀ Φόβος εἶναι συνήθως δικό μας δημιούργημα καὶ ΜΟΝΟΙ μας πρέπει νὰ ἀποφασίσουμε νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε.
Συνέχεια

Ἡ Τροφή μου μὲ κρατᾶ ζωντανὸ ἤ ὄχι…

Ἡ καλὴ Τροφὴ μὲ κρατᾶ ὑγειή.
Ἡ καλὴ Τροφὴ συνδυαστικὰ μὲ τὴν ἄσκησιν μὲ κρατᾶ καὶ σὲ ἐγρήγορσιν. Συνέχεια