Ὅσο ἀκόμη παραμένουμε ἑστιασμένοι στὸ ποιὸς …«ἐθνοσωτὴρ» θὰ μᾶς «φορεθῇ» ὡς νέος …«ταχυδακτυλουργός»…
Κι ὅσο κυττᾶμε μόνον τὶς λεηλασίες καὶ τὰ νομομαγειρεύματα, ἐλπίζοντας νὰ μᾶς …λυπηθοῦν κάπως, κάποιοι γιὰ νὰ μειωθοῦν οἱ ἀπροκάλυπτες καὶ σαφεῖς πλέον γενοκτονικὲς μεθοδεύσεις τους ἐναντίον μας…
Κι ὅσο ἀναμένουμε χείρα βοηθείας καὶ συμμάχους ἀπὸ τὴν …παλέτα τῶν (ἐμφανῶς) ἀνθελλήνων καὶ μισανθρώπων τοῦ κόσμου μας…
…τόσο θὰ βουλιάζουμε στὴν αὐτο-ἀπόῤῤιψιν, στὶς ἀνασφάλειες καί, τελικῶς, στὴν ἀνυπαρξία…
Πατῆστε ἄφοβα στὴν εἰκόνα…
Μεγαλώνει γιὰ …μελέτη!!!
Αὐτὴν τὴν φορά, ὅταν θὰ φθάσῃ ἡ μεγάλη ἐκείνη στιγμή, θὰ εἶναι διαφορετικὰ τὰ πράγματα. Καὶ θὰ εἶναι διαφορετικὰ τὰ πάντα διότι τώρα πιά, ὅσο κι ἐὰν δὲν τὸ πολύ-πιστεύουμε, δὲν εἴμαστε μόνοι μας. 
Συνηθίζουμε καθημερινῶς νὰ ἐπαναλαμβάνουμε πράξεις καὶ νὰ μὴν δίδουμε στοὺς ἑαυτούς μας τὶς εὐκαιρίες γιὰ πραγματικὲς ἀλλαγές.