Να διαθέσουμε τους εαυτούς μας προς πώληση. Να μην βάλουμε απλά πλάτη αλλά να πουληθούμε όλοι μας και μαζί με μας και η γη που πατάμε. Να δόσουμε ακόμη και το «πριγκηπικό» μας αίμα για την επομένη ημέρα που έρχεται, όπως λέν κάτι μικροί πολιτικοί αυτού του τόπου. Και που το έχουμε αυτό το αίμα τι έγινε; Κερδίσαμε κάτι μέχρι σήμερα πέρα από συναισθηματισμούς και δάκρυα συγκινήσεως σε ημέρες μνήμης και ημέρες εθνικής παλιγγενεσίας; Τι κέρδισε η προηγουμένη γενεά στα Μακρονήσια και τι η προηγουμένη από αυτή λέγοντας ένα ΟΧΙ; Τίποτα. Μόνο ένα μετάλλιο επάνω σε μία ψυχή που δεν λέει να βγει ακόμη. Ούτε με πείνες, ούτε με εξορίες, ούτε με φακέλλωμα, ούτε με προσβολές. Απίστευτη ψυχή η ελληνική και στο παζάρι του κόσμου σίγουρα θα «πιάσει» κάτι παραπάνω.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: μονόλογοι καὶ σκέψεις
Σημειολογικὰ γιὰ τοὺς Οὔννους…
Σημειολογικά:
Ἔως τώρα οἱ Οὖννοι χρησιμοποιοῦσαν ὡς χρώματα μαῦρο-κόκκινο-χρυσὸ (τὰ χρώματα τῆς σημαίας των).
Στὸ ΜΟΥΝΤΙΑΛ τοῦ 2014 ἐπαρουσιάσθησαν μὲ χρώματα μαῦρο καὶ κόκκινο… Συνέχεια
Ὁ μεγαλύτερος ἔρωτας τῆς ζωῆς μου (ἀναδημοσίευσις)
Εἶπα σήμερα νά μήν ἀκολουθήσω τά τετριμμένα. Βαρέθηκα τήν γκρίνια, τήν οἰκονομική κρίσι, τήν κατάθλιψι, τούς τοκογλύφους, τά τσιράκια τους, τόν Δράκουλα Βενιζέλο πού μᾶς πίνει τό «αἷμα», τόν Γάπατο καί τούς γλεῖφτες του, τόν Παπαδήμ(ι)ο τόν φυτεμένο ἀπό τούς ξένους νταβατζῆδες, τό χαζοκοῦτι, τούς φίλους, τούς συγγενεῖς. Ὅλους καί ὅλα.
Προσπαθῶ νά κάνω θετικές σκέψεις. «Τσάκισα» μερικά καταΐφια ἀπό τόν Βάρσο (οἱ κατοικοῦντες στό κλεινόν ἄστυ θά τόν ἔχουν ἐπισκεφτεῖ, φαντάζομαι), τραγουδάω, ἔχω βάλει ἀκουστικά (νύχτα, γάρ) στά αὐτιά καί ἀκούω μουσική πολύ δυνατά. Ἔτσι γιά νά εὐθυμήσω λίγο, βρέ ἀδερφέ.
Κάτι, ὅμως, μέ γυρίζει πίσω στά «τετριμμένα». Κάτι δέν μπορῶ νά ξεχάσω. Κάτι δέν Συνέχεια
Προσμονές σέ χρῶμα ….. σέπιας
Προσμονή, ελπίδα, κουράγιο…!
Όλο και κάποιος θα έρθει κι αυτό το καλοκαίρι
δεν μπορεί, έστω και για λίγο.
Παιδιά εγκόνια, συγγενείς
ή κάποια αγαπημένα πρόσωπα ,
που μένουν μακριά τους . Συνέχεια
Ὀδυσσέας Ἐλύτης: Περί Εὐρώπης
«Τό πᾶν εὑρίσκεται στήν εὐγένια καί τήν ποιότητα, σέ ἀντίθεσι μέ τό μέγεθος καί τήν ποσότητα πού χαρακτηρίζουν τήν Δύσι»
«Οἱ εὐρωπαῖοι ἄντλησαν ἀπό τίς Ἑλληνικές Ἀξίες γιά νά φθάσουν στήν Ἀναγέννησι, ἀλλά ἡ Ἀναγέννησις ἡ δική τους εἶναι κάτι πολύ διαφορετικό ἀπό αὐτό πού θά μπορούσαμε νά εἴχαμε κάνει ἐμεῖς (οἱ Ἕλληνες) ἄν δέν μᾶς σταματοῦσε ἡ Συνέχεια
«Ἐναντίον»
Εἶναι ἰδιαίτερος ἄνθρωπος ὁ Ντῖνος Χριστιανόπουλος καί, κατά τήν ἄποψί μου, αὐτό πού ἔκανε ἦταν ἀναμενώμενο. Κωλοτοῦμπες κάνουν μόνον οἱ πολιτικοί.
«Οὔτε θά ἐμφανιστῶ οὔτε θά ἁπλώσω τό χέρι νά τό πάρω. Δέν θέλω οὔτε τά βραβεῖα οὔτε τά λεφτά τους», εἶπε ὁ 81χρονος λογοτέχνης ὅταν ἄκουσε γιά τήν διάκρισι.
Ὁ θεσσαλονικιός ποιητής «πῆρε» τό Μεγάλο Βραβεῖο Γραμμάτων τῶν Κρατικῶν Βραβείων Λογοτεχνίας γιά τό ἔργο του. Ἀπενεμήθη, ἐπίσης στους Θωμᾶ Κοροβίνη, Γιῶργο Μαρκόπουλο, Χρῆστο Οίκονόμου.
Εἶναι γνωστό τό κείμενο «Ἐναντίον» πού εἶχε δημοσιεύσει τό 1979.
Δέν συμφωνῶ σέ ὅλα μέ τίς ἀπόψεις τοῦ συγκεκριμένου, στέκομαι μόνο στήν ἴδια τήν πράξι.
«Ειμαι εναντιον καθε τιμητικης διακρισης απ’οπου κι’αν προέρχεται.Δεν υπάρχει πιό χυδαία φιλοδοξία απ’το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε-αυτό το “υπείροχον έμμεναι άλλων” που μας άφησαν οι αρχαίοι.
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.Βραβεύω σημαίνει Συνέχεια