Λίγο πρὸ τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ σημερινοῦ καθεστῶτος, ὅλοι μας «ὀσμιζόμεθα» πὼς τὸ τέλος πλησιάζει. Μόνον πού, ὄπως κάθε τέλος, ἔτσι κι αὐτό, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ποὺ ἐπισύρει εἶναι καὶ ὁ πόνος. Καί, λογικῶς, ἐμεῖς ποὺ ἀπὸ τοὺς πρώτους στὸν πλανήτη, δοκιμαζόμεθα ἤδη, στὴν συνολικὴ διαδικασία τῆς καταῤῥεύσεως αὐτοῦ τοῦ σαπροφυτικοῦ κόσμου μας, θὰ πονέσουμε ἐπίσης πολύ. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Παιδεύομαι κι ἐκπαιδεύομαι
Γιατί κλαῖς;
Ἐπεί δή ἔχασες τήν οἰκονομική σου ἐπιφάνεια;
Ἐπεί δή τό παιδί σου ἔφυγε στά ξένα;
Ἐπεί δή ἡ ἐφορία ἀπειλεῖ νά σοῦ πάρῃ τό σπίτι;
Ἐπεί δή ὁ τραπεζίτης ἤδη σοῦ πίνει τό αἷμα;
Ἐπεί δή οἱ πολιτικοί σοῦ εἶπαν ψέμματα;
Ἐπεί δή ἡ χώρα καταστρέφεται; Συνέχεια
Ὑπάρχουν μήπως πολλές ἐπιλογές;
Ἤ ὄχι;
Κι ἐάν ὑπάρχουν ἐπιλογές, σέ ποιόν τομέα ἀφοροῦν;
Ἐάν, γιὰ μίαν στιγμή, σταθοῦμε ὡς παρατηρητὲς τοῦ κόσμου μας καὶ τῆς ζωῆς μας, δίχως προκαταλήψεις, ἐμμονὲς καὶ ἀτομικὲς ὀνειρώξεις, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ὁ κόσμος μας δὲν εἶναι κάτι σύνθετο ἀλλὰ παραμένει διαχρονικῶς κάτι ἁπλό, ἐνᾦ παραλλήλως διέπεται ἀπὸ συγκεκριμένους Νόμους κι Ἀρχές. Συνέχεια
Χαμένοι στά κύματα;
Καί ἀπειλούμενοι; Καί τσακισμένοι; Καί ὑπό ἐξαφάνισιν;
Ἤ ὄχι; Συνέχεια
Οἱ κοινωνίες ἐπιβιώνουν μόνον ὅταν ἔχουν κοινὸ σκοπό…
Ὅταν αὐτὸς ἀπουσιάζῃ, οἱ ἄθρωποι «τρώγονται» καὶ ἀναζητοῦν διεξόδους.
Καὶ τότε ἔρχονται τὰ κόμματα καὶ οἱ ὑποσχέσεις τους γιὰ νὰ μεγαλώσουν τὸ κακό.
Καὶ οἱ ἄνθρωποι παραρύρονται σὲ παιχνίδια «διαίρει καὶ βασίλευε» ἐν ἀγνοίᾳ τους… Συνέχεια
Τὴν σημαία τῆς καρδιᾶς μας στὰ χέρια μας…
Παραμονὴ τοῦ μεγάλου «Ὄχι» σήμερα.
Ἑνὸς «Ὄχι» ποὺ ἡ πατρίδα μας τίμησε γιὰ δεκαετίες, διότι ὅλοι μας, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, συνειδητοποιούσαμε, ἀκόμη κι ἐὰν δὲν γνωρίζαμε ἱστορία, τὴν βαρύτητά του.
Ἕνὸς «Ὄχι» ποὺ προσπάθησαν νὰ μειώσουν, νὰ λοιδωρήσουν, νὰ βρωμήσουν ὅλα τὰ κατακάθια τοῦ πλανήτου, μὲ πρῶτο καὶ χειρότερο τὸ ἐδῶ …«ἀριστερό» τμῆμα τῆς κοινωνίας μας… Συνέχεια