Τίς τελευταῖες ἡμέρες πῆρε φωτιά τό διαδίκτυο μέ τήν παρακάτω εἴδησι:
Απίστευτο σκάνδαλο: Μίκρυναν την Ελληνική ΑΟΖ από Καστελόριζο προς Κύπρο!
Πρόκειται για ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων με θύμα την Εθνική μας κυριαρχία!
Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης η Στρογγύλη, ένα μικρό νησί δίπλα στο Καστελλόριζο κηρύχτηκε απο τη κυβέρνηση αρχαιολογικός χώρος. Αυτό σημαίνει ότι Συνέχεια
Η βιομηχανία του νερού: Ένα πρόσφατο φαινόμενο. Η τάση αυτή άρχισε το 1976 με το γαλλικό αφρώδες νερό της Perrier. Μόλις στη δεκαετία του 1990 τα μπουκάλια νερού έχουν γίνει κοινά στην αγορά και έχουν γίνει ένα σύμβολο της δέσμευσής μας για την φυσική κατάσταση και την ανησυχία μας για την υγεία μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σήμερα η μεγαλύτερη αγορά για το εμφιαλωμένο νερό, ακολουθούμενη από το Μεξικό, την Κίνα και τη Βραζιλία.
Τεράστια περιθώρια κέρδους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το νερό της βρύσης κοστίζει περίπου 0,03 λεπτά ανά λίτρο. Σε αντίθεση, το κόστος ενός εμφιαλομένου μπουκαλιού νερό φτάνει περίπου Συνέχεια
Α, μάλιστα. Γι΄αὐτό τούς ἔχει πιάσει πρεμούρα γιά τό τζαμί καί τά δικαιώματα τῶν παρεισάκτων μουσουλμάνων λαθροεποίκων.
Μήπως ἦρθε ἡ ὥρα νά μάθουμε ὅλοι τουρκικά;
Βλέπουμε τήν προδοσία πού συντελεῖται στή χώρα ἀπό τίς μαριονέττες πού μᾶς ἔχουν καθίσει στήν πλάτη, μέ τήν βοήθεια τῶν ξένων κέντρων ἐξουσίας καί κανείς δέν ἀντιδρᾶ. Ποιός θά μοῦ πεῖτε; Οἱ κρατικοδίαιτοι ἐθνοκηφῆνες ἤ οἱ κρατικοδίαιτοι δημόσιοι ὑπάλληλοι, οἱ ὁποῖοι ἄν ἀλλάξῃ ἡ κατάστασις θά πεινάσουν;
Καλλίτερα χορτάτοι κι ἄς λεγόμαστε τοῦρκοι ἤ γερμανοί ἤ ὅπως ἀλλοιῶς ἔχουν ἀποφασίσει οἱ ἰσχυροί τοῦ πλανήτου. Συνέχεια
Ἔτσι φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως ἀλλά δέν εἶναι ἔτσι τά πράγματα. Ὁ χρόνος θά δείξῃ. Ἄς εἴμαστε αἰσιόδοξοι ἀλλά καί προετοιμασμένοι γιά πᾶν ἐνδεχόμενο. Ἄλλωστε, ὅταν καίγεται τό σπίτι τοῦ γείτονα κάποτε ἡ φωτιά θά φθάσῃ καί στό δικό μας.
Γιὰ νὰ μὴ τὸν ἐξαγάγουμε, κάτι τρέχει… Δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε…
Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην, γιὰ νὰ γίνεται τόση συζήτησις, κάτι πρέπει νὰ ὑπάρχῃ… Καπνὸς δίχως φωτιά…
Ὅμως τί στό καλό τούς ἐμποδίζει νά κάνουν τής ἐξορύξεις καί τήν ἐκμετάλλευσι; Ποιός ἔχει βάλει φραγές; Ποιός καί γιατί ὁρίζει τό δικό μας οἰκονομικό ἐπίπεδον;
Νά τήν φοβόμαστε; Ἤ μήπως εἶναι τί ὡραῖα τί καλά ἡ καλή μας ἡ χαρά;
Ἐν τάξει…
Δὲν εἴμαστε μέσα στὴν χαρὰ καὶ μέσα στὰ γλέντια.
Ἔχουμε ἀρχίσει νὰ μαζευόμεθα, νὰ προβληματιζόμεθα, νὰ ἀνησυχοῦμε…
Ἀλλά; Τό κάνουμε πρός τίς ὀρθές κατευθύνσεις ἤ μᾶς ἔχει παρασύρει ἡ γενικοτέρα ἀντίληψις περί τοῦ ὅ,τι μόνον τά οἰκονομικά εἶναι αὐτά πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολοῦν;
Δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ μᾶς τὸ δείξῃ, ἔχουμε μὲν ἀρχίσει νὰ προβληματιζόμαστε, ἀλλὰ τὸ Συνέχεια
