Ὅταν συνέβῃ ἤμουν ἀρκετὰ μικρὴ γιὰ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιληφθῶ τὸ ἐὰν κάποιος μποροῦσε ἤ ὄχι νὰ παίξῃ μὲ τὴν ὑγεία ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων.
Στὴν πορεία τῶν ἐτῶν ὅμως, κι ὅσο περισσότερο μελετοῦσα τὰ περὶ πυρηνικῆς ἐνεργείας, τόσο περισσότερο συνειδητοποιοῦσα τὸ ὅ,τι τελικῶς τὰ πυρηνικὰ ἀτυχήματα εἶναι ἀποτέλεσμα ἀνθρωπίνου λάθους κι ὄχι τυχαίου γεγονότος.
Τί θέλω νά πῶ;
Εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ κατηγορήσουμε τοὺς χειριστὲς τῶν ἐν λόγῳ μηχανημάτων.
Εἶναι ἀκόμη εὐκολότερον νὰ κατηγορήσουμε τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια γενικῶς.
Εἶναι ὅμως πολὺ δύσκολο, κατὰ πῶς ἔλεγα καὶ σὲ μίαν φίλη πρὸ ἡμερῶν, νὰ χωνέψουμε πὼς ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ νὰ στραφοῦμε πρὸς τὴν πυρηνικὴ ἐνέργεια. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!!! Σκέτο.
Μία τέτοια στροφὴ θὰ ὁδηγοῦσε τοὐλάχιστον τὸ 30% τῶν ἐργαζομένων τοῦ πλανήτου σὲ θάνατο ἀπὸ ἀσιτία. Συνέχεια