Καὶ παντοῦ εὑρίσκεται ἡ εὐτυχία καὶ πουθενά, γιατὶ ἡ εὐτυχία μοιάζει σὰν τὶς ἀλγεβρικὲς ἐκεῖνες ἐξισώσεις, ποὺ εἶτε ἔχουν πολλὲς λύσεις, εἴτε καμμιὰ γι’ αὐτὲς λύσις δὲν ὑπάρχει. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: σκέψεις
Καμμιὰ σκουριὰ δὲν πιάνει…
Μόνον ἐδῶ ὑπάρχει ἡ διαύγεια καὶ ἡ καθαρότητα…
Στὴν Ἑλληγνική μας παράδοσι καὶ τὸν πολιτισμό…
Ὅπως πολὺ σωστὰ τὸ ἐπισημαίνει ὁ ποιητής, καμμία σκουριὰ δὲν πιάνει…
Ὅποιος θέλει τὸ κατανοεῖ…
Συνέχεια
Δρόμοι γνώσεως καὶ χρήσιμη πληροφορία
Εἶναι κάποια πράγματα ποὺ μᾶς πρέπει νὰ τὰ ξαναμάθουμε.
Εἶναι καὶ κάποιες λεπτομέρειες ποὺ οὐδέποτε μάθαμε, ἀλλὰ ἐξ ἀνάγκης ἐπιβάλλεται πλέον νὰ τὶς διακρίνουμε, νὰ τὶς κατανοήσουμε καὶ νὰ τὶς ἐπεξεργασθοῦμε.
Εἶναι καὶ μερικὲς ἀλήθειες ποὺ ἐὰν τὶς τοποθετήσουμε στὴν ὀρθή τους σειρά, τότε μόνον θὰ συνειδητοποιήσουμε πολὺ μεγάλο τμῆμα τῶν αἰτίων γιὰ τὰ ὅσα σήμερα μᾶς συμβαίνουν. Συνέχεια
Ἐκεῖ ἔξω ὑπάρχει ἕνας τόπος…
Γιὰ ὅλους μας…
Ἕνας τόπος διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουμε φαντασθῇ…
Ἕνας τόπος ποὺ μᾶς ἀνήκει γιατὶ ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸν πραγματικό μας ἑαυτό… Τὸν δρόμο μας…
Ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸ ποιοὶ εἴμαστε…
Συνέχεια
Εἶναι δικά μας;
Κάποτε σὲ ἐτοῦτον τὸν τόπο ἔκτιζαν Παρθενῶνες.
Κάποτε ἔφτιαχναν ἀγάλματα ἔτσι, γιὰ τὴν καλὴ τὴν ἡμέρα…
Κάποτε οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν φυσικά, μέσα στὸ πράσινο καὶ μὲ ἀπόλυτο σεβασμὸ στὸ περιβάλλον…
Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ σπίτια τους δομοῦνταν μὲ τέτοιον τρόπο ποὺ νὰ χαλαρώνουν, νὰ ἡρεμοῦν, νὰ ἀπολαμβάνουν.
Ἦταν αὐτονόητον νὰ θαυμάζουν καθημερινῶς τοὺς ἥρωές τους καὶ νὰ θυμοῦνται… Ὄχι ὅπως τώρα ποὺ πετᾶμε τὶς προτομὲς τῶν Ἡρώων στὰ σκουπίδια…
Ὁ ἀετὸς καὶ οἱ Ἕλληνες. (ἀναδημοσίευσις)
Κατὰ τὰ γνωστά…
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
Τό γνωρίζετε αὐτό τό σύμβολον; Τό ἔχετε κάπου συναντήση; Εἶναι παρεούλα μὲ αὐτό: Συνέχεια