Ἡ ἀνανδρία.

Το πιο άνανδρο πάντως που έχει η ράτσα σου, νεοέλληνα, είναι το πείσμα σου να θέλεις να σώσεις τον διπλανό χωρίς αυτός να έχει ανάγκη την δικιά σου ύποπτη σωτηρία. Γουστάρεις να κάνεις κολιγιές ακόμη και με προδότες ή κουκουλοφόρους για μία θέση στο ψηφοδέλτιο. Για να μου αποδείξεις ότι εσύ είσαι “τρομοκράτης” και “αντιστασιακός”, ενώ εγώ ηττοπαθής. Ότι το δικό σου IQ Συνέχεια

Θύματα καί σωτῆρες;

Κάποιοι ἄνθρωποι πρὸ κειμένου νὰ πάρουν τὴν ἀγάπη, ἤ γιὰ νὰ νοιώσουν σημαντικοί, ἀναπτύσσουν τὸν ῥόλο τοῦ θύματος.
Τὸ θῦμα στέλνει τὸ μήνυμα, «ἂχ ἐγὼ ὁ καϋμένος δὲν τὰ καταφέρνω, φρόντισέ με»!!
Ἔτσι ἀγκιστρώνεται σὲ κάποιον ποὺ θὰ τὸν σώσῃ καὶ θὰ τὸν περιποιεῖται, καὶ ἔτσι θὰ κερδίσῃ μιὰ δυναμικὴ προστασία γιὰ τὸ ἀδύναμο κόμματι μέσα του.
Δὲν ἀναλαμβάνει τὶς εὐθύνες τῆς ζωῆς του, ἐπειδὴ αἰσθάνεται ἀνήμπορος καὶ ἀνίσχυρος. Αἰσθάνεται ὅτι ἡ ζωή του εἶναι πέρα ἀπὸ τὸν ἔλεγχό του καὶ κατηγορεῖ τοὺς ἄλλους γιὰ ὅ,τι τοῦ συμβαίνει. Συνέχεια

Ὅσο δύσκολη κι ἐὰν εἶναι ἡ ζωή σου, ἀντιμετώπισέ την…

Ὅσο δύσκολη κι ἂν εἶναι ἡ ζωή σου ἀντιμετώπισε τὴν, ἄλλαξέ την καὶ ζῆσε την.
Μὴ τὴν ἀποφεύγεις καὶ μὴ τὴν καταριέσαι.
Φύγε ἀπὸ τὸ ῥόλο τοῦ θύματος καὶ γίνε ἀποδέκτης τῶν ἐξαιρετικῶν πραγμάτων ποὺ μποροῦν νὰ σοῦ συμβοῦν. Συνέχεια

Ἡ παρουσία σου κάνει τὸν κόσμο πιὸ ὄμορφο…

Εἶμαι σίγουρη πὼς χωρὶς νὰ τὸ ξέρῃς, μὲ τὸ θεραπευτικό σου ἄγγιγμα, (μία καλὴ κουβέντα, μία χειρονομία ἀγάπης, ἕνα χαμόγελο) κατάφερες νὰ ἀλλάξῃς τὰ συναισθήματα πολλῶν ἀνθρώπων. Συνέχεια

Μὰ εἴμαστε εὐτυχεῖς!

Μήπως αὐτό πού μᾶς «μιζεριάζει» δέν εἶναι ἡ καθημερινότης ἀλλά οἱ σκέψεις πού κάνουμε γιά αὐτήν καί ἡ ἀπαξίωσις πού τῆς δείχνουμε;
Καὶ μήπως αὐτό πού κάνει τήν ζωή μας βαρετὴ εἶναι ἡ ἀνικανότης μας νά ἐκτιμήσουμε καί νά σταθοῦμε στά ἁπλᾶ πράγματα, νοιώθοντας εὐγνωμοσύνη;

Καὶ λέμε κάποτε, μιὰν ἡμέρα ὅταν ……… τότε θὰ εἶμαι πολὺ εὐτυχισμένος. Συνέχεια

Γιατί ὄχι;

Ὅταν γεννιέται ἕνα παιδὶ εἶναι ἰκανὸ να νοιώσῃ ὅλα τοῦ τὰ συναισθήματα, ἀπὸ τὴν τρυφερότητα ἕως καὶ τὸν ἔντονο θυμό. Στὴν ἀρχὴ ἀντιδρᾶ αὐθόρμητα, σὲ αὐτά ποὺ νοιώθει, οὐρλιάζει, χαμογελάει, κλαίει. Γρήγορα ὅμως προσαρμόζει τὰ συναισθήματά του.

Κανένα παιδὶ δὲν γεννιέται μὲ τὰ συναισθήματά του προγραμματισμένα,  ὡστόσο αὐτὸ τὸ μαθαίνει. Μαθαίνει σὲ ποιὸν καὶ σὲ τὶ νὰ δείχνει τὴν ἀγάπη του, σὲ ποιὸν καὶ σὲ τὶ θὰ νοιώσῃ Συνέχεια