Ἡ Ἑλλὰς σὲ μόνιμο κατάσταση ὑποταγῆς πληρώνει μὲ αἷμα ὁποιανδήποτε κίνηση ὑποδηλώνει διεκδίκηση δικαιώματος ὑπάρξεως…
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: τὸ τώρα
Λυπᾶμαι ἀδελφέ μου ποὺ δὲν εἴμαστε ἰσάξιοί σου…
Ἡ Εἰκόνα ποὺ σὲ κάνει νὰ ντρέπεσαι ποὺ ἀνήκεις σὲ αὐτὸ ποὺ λέγεται σημερινὴ Ἑλλάς…
Εἴμαστε ἀνάξιοι τῶν προγόνων μας…
Ἐὰν δὲν βροῦμε ἀπὸ τὸν λήθαργο, θὰ εἴμαστε καὶ οἱ νεκροθάφτες τῆς φυλῆς μας καὶ τῆς ἱστορίας μας… Συνέχεια
Ἱστορία μίας Ἀποτυχίας
Ἡ Ἱστορία μιᾶς Ἀποτυχίας
Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁ συγγραφέας Ἔντγκαρ Ράις Μπάροους (Burroughs), ὁ δημιουργὸς τοῦ Ταρζάν, γιὰ νὰ πάρῃ μίαν εἰκόνα τῆς ζούγκλας πιθανῶς νὰ ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑλλάδα. Ἴσως μάλιστα στὴν χώρα μας νὰ ἐμπνεύσθηκε καὶ τὴν πιστὴ σύντροφο τοῦ Ταρζάν, τὴν μαϊμοῦ Τσίτα, ποὺ τόσο γοήτευσε τὴν γενεά μου στὰ παιδικά της χρόνια. Καὶ τὸ λέω αὐτὸ γιατὶ ἀμφιβάλλω ἐὰν ὑπάρχῃ λαὸς πού, παρὰ τὴν νοημοσύνη του, νὰ πιθηκίζῃ καὶ νὰ μαϊμουδίζῃ τόσο ἀσύστολα. Λὲν οἱ «ἐπαΐοντες» ὅτι μέσῳ τῆς Τσίτας μπόρεσαν οἱ Ἀμερικανοὶ νὰ λανσάρουν τὸ μάσημα τῆς τσίκλας καὶ τὴν παραγωγὴ –μέσῳ αὐτῆς– εἰδικοῦ τύπου φούσκας, τῆς γνωστῆς ὡς τσιχλόφουσκας. Γιὰ ἄλλες χῶρες μπορεῖ, γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὄχι. Ἡ παραγωγὴ φουσκῶν σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς, καὶ προεχόντως τῆς πολιτικῆς, ξεπερνᾶ σέ ποσοτικό μέγεθος καὶ τὴν ἐλαιοκαλλιέργεια. Συνέχεια
Θὰ τελειώσουν (εὐτυχῶς) ὅλα συντόμως
Δὲν εἶναι πολλὰ τὰ χρόνια, ποὺ ἐπάνω σὲ ἕνα μου ξέσπασμα, ἀπέναντι σὲ ἀνεγκεφάλους καὶ ἀπαιδεύτους δασκάλους, ποὺ τοὺς ἀπεδείκνυα, σὲ κάθε ἀποστροφὴ τοῦ λόγου τους πόσο συνεργοὶ στὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς Πατρίδος καὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ κυρίως κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος εἶναι, πετάχθηκε κάποιος ἐξ αὐτῶν γιὰ νὰ μοῦ πῇ πὼς «ἐκτελοῦν ἐντολές» καὶ πὼς «δὲν φέρουν εὐθύνη» γιὰ ὅσα τὸ ὑπουργεῖο τοὺς διατάσσει νὰ πράξουν. Κυριολεκτικῶς ἐν ἐξάλλῳ ἐγὼ τότε τοὺς εἶπα πὼς τὸ λιγότερο ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε ἐμεῖς, τὰ θύματά τους, εἶναι νὰ συμβάλουμε, μὲ ὄλες μας τὶς δυνάμεις, γιὰ νὰ γκρεμισθῇ ὁριστικῶς τὸ ἔκτρωμα τῆς ἀπαιδείας τους, ἐφ’ ὅσον ἀκυρώνουν ἐμπράκτως τὸ δικαίωμα (καὶ τὴν ὑποχρέωσιν) τῆς ἐλευθέρας βουλήσεως, ἀρχῆς γενομένης ἐκ τῶν σαπροφυτικῶν τους σαρκίων, καθὼς φυσικὰ καὶ πὼς ὄλοι τους καταλήγουν, συνειδητῶς πλέον, νὰ ἀποστρέφουν τὸ βλέμμα τους ἀπὸ τὰ θύματά τους καὶ νὰ ἑστιάζουν μόνον στὸ πῶς οἱ ἴδιοι θὰ βολευθοῦν γιὰ περισσότερο χρόνο. Συνέχεια
Ζέχνεις οὖρα καὶ σκατὰ
«Μάννα μὲ μαχαίρωσαν»!
Εἶδε τὸν Χάρο μὲ τὰ μάτια του ὅταν τὸν μαχαίρωσαν ληστὲς στὸ Κέντρο τῶν Ἀθηνῶν.
Ποῦ εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ «εὐαίσθητοι» νά κάνουν μίαν διαμαρτυρία γιὰ ἕνα νέο παιδί, ποῦ δὲν ἐμπούκαρε σέ περιουσία ἄλλου; Συνέχεια
Χανόμεθα ὡς χώρα κι ὡς Ἕλληνες;
Κι ἐμεῖς παραμένουμε ἁπλοῖ παρατηρητές τῆς καταστροφῆς καί τῆς καταῤῥεύσεως, ἀδυνατώντας νά ἐπέμβουμε καί νά ἀλλάξουμε κάτι στήν πτωτική πορεία τῆς χώρας, ἐνᾦ ἀκόμη καί τά αὐτονόητα ἀδυνατοῦμε νά τά περιφρουρήσουμε;
Τά χάνουμε ὅλα;
Τελειώσαμε λοιπόν;