(καὶ λοιπαὶ ἀνοησίαι μονομανῶν γλωσσολόγων).
«…ὃταν μὴ ρητινοῦχα δένδρα πυκνὸν ὀπὸν
ἀπ’ τοὺς κορμούς των βγάζουν καὶ ἀστραπιαίως ὡριμάζουν οἱ
νεαροὶ λωτοὶ ὃταν χωρὶς καθόλου νὰ ἒχῃ βρέξει, τὰ χώματα τριγύρω μας μουσκεύουν, Συνέχεια
(καὶ λοιπαὶ ἀνοησίαι μονομανῶν γλωσσολόγων).
«…ὃταν μὴ ρητινοῦχα δένδρα πυκνὸν ὀπὸν
ἀπ’ τοὺς κορμούς των βγάζουν καὶ ἀστραπιαίως ὡριμάζουν οἱ
νεαροὶ λωτοὶ ὃταν χωρὶς καθόλου νὰ ἒχῃ βρέξει, τὰ χώματα τριγύρω μας μουσκεύουν, Συνέχεια
Μετὰ ἀπὸ μιὰν ἐνδεχομένην νίκην τῶν «Λαοκρατῶν» μετὰ τὸν Β΄Π.Π. ἐν Ἑλλάδι, θὰ ἦτο πολὺ πιθανὴ ἡ εἰρηνικὴ ἐπανάκτησις τῆς Ἰωνίας.
Ἑκατομμύρια Ἕλληνες, μὲ ψαρόβαρκες, σκάφες τῆς μπουγάδας, μπανιέρες καὶ ντεπόζιτα, θὰ διέπλεον τὸ Αἰγαῖον καὶ θὰ κατέφευγον εἰς τὰς φιλοξένους ἀκτὰς τῆς Ἰωνίας, ὡς οἱ κάτοικοι τῆς Ἰσπανιόλης (Κούβας), μετὰ τὴν ἀναλόγου ἀποτελέσματος ἐπικράτησιν τῶν «Πωγωνάτων» (Barbudos). Συνέχεια
Πῶς φαίνονται οἱ πειθαρχημένοι λαοί!
Διὰ νὰ ἀνοίξουν οἱ συμπαθεῖς Οὐκρανοὶ τὰς εὐλογημένας θύρας τοῦ παραδείσου τοῦ ΔΝΤ, ἔκαμαν τὴν χώραν των λαμπόγυαλον.
Ὁ σώφρων Ἕλλην τὸ ἐπέτυχε μὲ μιὰν ἀπλῆν ἐμφάνισιν ἑνὸς ἐκ τῶν πλέον μεγαλοφυῶν του ἡγετῶν εἰς τὸ Καστελλόριζον! Συνέχεια
Ἔγραφα χθές:
«Σ᾿ αὐτὴν τὴν χώραν -κάποτε- οἱ «ὥριμοι» πολῖται της, οἱ ψηφίζοντες δηλαδή, ἀπαλλασσόμενοι τῆς μεταπολιτευτικῆς τσίμπλας, πρέπει νὰ κατανοήσωσιν ὅτι πάντες οἱ διαδηλοῦντες διὰ κάτι, δὲν εἶναι κατ᾿ ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ συνθήκην οἱ «καλοὶ» τοῦ ἔργου.».
Κάποιος e-φίλος, ἀντὶ σχολίου καὶ ἀπαντήσεως, μοῦ ἔστειλε αυτό.
Τὸ ἀφήνω στὴν κρίσιν παντὸς καλοπίστου ἀνθρώπου…
ΠΟΤΑΜΟΙ συνῆλθον ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ τὴν θάλασσαν κατῃτιῶντο, λέγοντες αὐτῇ “διὰ τί ἡμᾶς, εἰσερχομένους ἐν τοῖς ὕδασι καὶ ὑπάρχοντας ποτίμους καὶ γλυκεῖς, ἁλμυροὺς ἀπεργάζῃ καὶ ἀπότους;” ἡ δὲ θάλασσα, ἰδοῦσα ὅτι αὐτῆς καταμέμφονται, λέγει πρὸς αὐτούς «μὴ ἔρχεσθε καὶ μὴ γίνεσθε ἁλμυροί.» Συνέχεια
Ἡ ἰδεοληπτικὴ ἀριστερομανία τοῦ νεοέλληνος, μὲ τὸν διαλελυμένον ἐγκέφαλον, μετὰ ἀπὸ ἀτελευτήτους προσκυνηματικοὺς μαραθωνίους παιδιόθεν, εἰς «Θιάσους», «Μετεωριζομένους Πελαργοὺς», «Καπνισμένα Τσουκάλια» καὶ «Μεθυσμένους Ἥλιους», τὸν κάνει νὰ παραλογίζεται ἀενάως καὶ τὸν καθιστᾶ ὡς τὸν πλέον πιστὸν σοβιετικὸν ὑπήκοον τοῦ 21ου αἰῶνος.
Χιλιάδες, αἴφνης, συμ«πολῖται» μας, θεωροῦν ὅτι ὁ Ν. Καζαντζάκης ἦτο ἀριστεροπροοδευτικὸς, λόγῳ τῆς γνωστῆς του περιπετειούλας μὲ κάποιους δεσποτάδες. Ὁ συνειρμὸς ἁπλοῦς, ὡς καὶ οἱ ἐγκέφαλοί των.
Πλήρης ντεμοντὲ ἀντικληρικαλισμοῦ καὶ παιδικοῦ ἰακωβινισμοῦ. Συνέχεια