Ἡ λειτουργία τῶν Μυστηρίων εἶναι, κατ’ οὐσίαν, μία συμβολικὴ – ἀποκαλυπτικὴ ἀναπαράστασις τῶν μυστηρίων τῆς φύσεως, γι’ αὐτὸ καὶ τὰ Τυπικὰ ἀκολουθοῦν τίς ἴδιες ἐξελικτικὲς διαδικασίες τοῦ ρυθμοῦ τοῦ φυσικοῦ κόσμου.
Προεξάρχουσα ἀναφορὰ ἀποτελεῖ ἡ γεώργησις, καθ’ ὅ,τι, κατὰ μία συμβολικὴ προσέγγισις, τὰ Μυστήρια προσδίδουν «καρποὺς» ὑπὲρ ἄνω τῶν συνήθων φυσικῶν δεδομένων στὴν διάνοια, ἔτσι ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἡ καλλιέργεια τῆς γῆς προσαυξάνει τὴν σοδειά. Συνέχεια
Ἡ ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων μέσα στὸν κοινωνικὸ χῶρο δεσμεύεται ἀπὸ τὴν παρουσία τῶν ἄλλων.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ αἴσθημα τῆς εὐθύνης συνυπάρχει στὸν ἐλεύθερο ἄνθρωπο καὶ ταυτόχρονα τὸν ἀκολουθεῖ ἡ ἐνοχή, ἂν ἡ ἐλευθερία του ἀντιστρατεύεται στὸ νόημα τῆς συνυπάρξεως.
Ἡ ἐλευθερία δὲν εἶναι μόνο βίωμα τοῦ μοναχικοῦ πνεύματος, ἀλλὰ ἐκδήλωσις καὶ τρόπος ζωῆς, ποὺ σημαίνει πὼς ἡ ἐλευθερία καταξιώνεται στὴν πράξι. Ὁ ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶναι, ἐπάνω ἀπ’ ὅλα, ἄνθρωπος τῆς δράσεως. Συνέχεια
Πρὸ μερικῶν ἐτῶν, φίλος καὶ δάσκαλος, εἶπε:
«δὲν ὑπάρχουν ἀκριβὰ πράγματα. Ὑπάρχει ἡ δική σου δυνατότης νὰ νὰ ἀποκτήσῃς ἤ νὰ μὴ τὰ ἀποκτήσῃς…»
Σήμερα θὰ τὸ ἐπεκτείνω λίγο.
Θὰ τὸ ἀγγίξω ἀπὸ μίαν πιὸ …ἐσωτερικὴ Ὁπτική.
H ἀγάπη, ὁ φίλος, ὁ γείτονας, ὁ ἀδερφός, ὁ σεβασμὸς στὴν φύσῃ, εἶναι ἀξίες ποὺ τίς εἴχαμε ξεχάσει καὶ τὴν θέσι τους πῆραν ἡ ἀπληστία, ἡ ἀδιαφορία, ἡ ἰδιοτέλεια, ὁ ὑλικὸς πλοῦτος.
Πῶς νὰ ἀναπτυχθῇ ὁ σπόρος τῆς ζωῆς σὲ τόσο σκληρὸ καὶ ἄγονο χῶμα;
Ὁπότε ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες, μᾶς ἔμαθαν νὰ ψάχνουμε ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς, γιὰ νὰ εὕρουμε τὴν λύσι. Τί ψέμμα! Τί περιορισμὸς τῆς ὑπάρξεως! Συνέχεια
