Ἔτοιμη ἡ νέα Τουρκία!

Κι ἐμεῖς ἐδῶ συζητᾶμε μὲ τραπεζῖτες, μὲ ἠλιθίους, μὲ παλαιονεοταξῖτες, μὲ Σαμαρᾶδες, μὲ Στουρνάρηδες καὶ λοιπὰ γαϊδούρια. 
Ἡ Κύπρος καίγεται, τὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν τελειώνει, ὄχι ἡ Ἑλλάς, τὸ Ἑλλαδοκαφριστάν, καὶ τὰ μεμέτια ἀπεφάσισαν νὰ ἀντεπιτεθοῦν. 
Καμαρῶστε!!!!

Τὶ Θρᾶκες, τὶ Κύπρο, τὶ Δωδεκάνησα, τὶ Κυκλάδες, τὶ Συρίες, τὶ Ἰράκ… Ὅλα δικά τους!!! Ἔως τὰ Τέμπη στοχεύουν. Νὰ μοῦ τὸ θυμηθεῖτε. Ἁπλῶς τὸ παίζουν σεμνοὶ καὶ συντηρητικοί!
Συνέχεια

Χρυσοπράσινο φύλλο…

γραφει ο αρισταρχος

Kαι τώρα τι γίνεται; Θα βγει η Κύπρος από το ευρώ; Θα πτωχεύσει; Θα χάσει τα πετρέλαια και το αέριο μαζί; Τα πάντα παίζονται. Όλα είναι ρευστά και κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά κάτι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι Μέρκελ και Σόϊμπλε έσπασαν τα μούτρα τους. Έσπασε ο τσαμπουκάς τους! Αυτό που περίμεναν να συμβεί και να κλείσει ομαλά ήταν η εντός τριημέρου υποταγή στην μπότα τους η μικρή δεύτερη Ελληνική πολιτεία “για να ξεμπερδεύουμε με αυτή την κακιά φάρα”.

Συνέχεια

Τί κρύβει ἡ 2α ἐπίσκεψις Ἀλεξέι Μύλλερ – Gazprom – στήν Ἑλλάδα σέ 10 ἡμέρες;

   γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Πώς να το ερμηνεύσεις τώρα αυτό;
Οι Ρώσσοι αποφάσισαν να εντείνουν τις πιέσεις τους;
Αποφάσισαν να εντείνουν την παρουσία τους;
Ν’ αποδείξουν ότι το ενδιαφέρον τους είναι όντως ειλικρινές;
Ήταν άραγε καθαρά συμβολική η επίσκεψη του «Ισχυρού Ανδρός» ; Ή περιλάμβανε κι άλλα «κρυφά πιάτα το μενού»;
Είχε προκαθοριστεί – είπαν από την κυβέρνηση – η (επαν)έλευσή του από την προηγούμενη φορά.
Κι ένα τόσο ισχυρό (από πλευράς «συμβολικής δυναμικής») γεγονός έμεινε «πολιτικά ανεκμετάλλευτο» επί δέκα ημέρες;
Πολύ μικρότερα γεγονότα τα «εξαντλούν επικοινωνιακά» έτσι που τα έχουν κάνει μαντάρα με τα μνημόνια.
Κι αυτό το «άφησαν έτσι»;
Μάλλον ξαφνική ήταν λοιπόν η «(επαν)επίσκεψη». Πράγμα που την κάνει ακόμη πιο «κρίσιμη».
Αν πάμε στις πιθανές αιτίες αυτής της ασυνήθους και ξαφνικής επανεπίσκεψης, το τοπίο είναι πάρα μα πάρα πολύ θολό. Πρόσφορο λοιπόν για εικασίες. Άλλωστε, αν δεν ήθελαν εικασίες, ας πρόσεχαν όλοι. Να το διαχειρίζονταν πιο προσεκτικά. Και όχι με τόση «έκπληξη», «ταραχή», «σύγχυση» και «μυστικοπάθεια». Αυτά ως προς την Κυβέρνηση.
Πως το διαχειρίστηκαν τα ΜΜΕ τώρα:

Ἀγωγοὶ καὶ Ἐνέργεια. Ῥωγμὴ στό Ῥωσσικό Παράδοξο ἤ … ἄλλο ἕνα «Ῥωσσοδυτικό Παιχνίδι» στόν Ἑλληνικό Ἀχυρώνα;

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Στο προηγούμενο κείμενο «Ἑλλάδα – Ρωσσία» καὶ περὶ….«Ρωσικοῦ Παραδόξου» περιγράφηκε το γιατί εντέλει το διαχρονικό ρωσικό ενδιαφέρον περί Ελλάδας ήταν «υποτονικό και υποκριτικό» και όχι «έντονο» όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Ένα από τα «λεκτικά σχήματα» που χρησιμοποιήθηκαν (μεταξύ πολλών άλλων) για να στηρίξουν τον παραπάνω ισχυρισμό ήταν :
«…Θα μπορούσε (η Ρωσία) να ιδρύσει (στην Ελλάδα) μια πανίσχυρη εταιρεία παραγωγής και διανομής ενέργειας στη χώρα και με επιθετική πολιτική τιμών να εγκλωβίσει την πλειοψηφία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στο ενεργειακό της άρμα. Θα μπορούσε να στήσει εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο και να έχει το δικαίωμα να φέρνει το δικό της αέριο παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή, θα μπορούσε να πάρει αυτά που ήθελε (σημ. “ως προς το Φυσικό Αέριο”και την ενεργειακή/γεωστρατηγική της εδραίωση στην περιοχή) «από την πίσω πόρτα». Γιατί δεν το έκανε; Γιατί δεν το κάνει;…»
Αυτό που εννοούσε βεβαίως το παραπάνω «σκωπτικό ερώτημα» (μαζί με πλήθος άλλων αντίστοιχων) ήταν πως «κάτι καταδεικνύει αυτό» :
δηλαδή, εάν πραγματικά ήθελε η Ρωσία να «βάλει πόδι γερά στην Ελλάδα» υπήρχαν πλείστα όσα μέσα να το κάνει. Απλά, επέλεξε να μην το κάνει και προτίμησε ν’ ασκεί «περιστασιακές υποκριτικές πιέσεις από το μπαλκόνι» μόνον και μόνον για ν’ αντλεί κάθε φορά ανταλλάγματα από τους Δυτικούς προκειμένου να υποχωρεί στα θέματα Ελλάδας και να παύει να τους «παρενοχλεί».
Τι άλλο να υποθέσει άλλωστε κανείς από τα παραπάνω;
Και ιδού το θαύμα. Μόλις λίγες ημέρες μετά, η Ρωσική εξωτερική πολιτική αποφάσισε ν’ «αυξήσει τη δυναμική της».
Συνέχεια

Κουζουλός Κρητικός ἤ ἐλεύθερος (καί ἐνεργειακά) Ἕλλην;

Ἐνέργεια!
Δίχως της τίποτα δὲν κινεῖται στὸν πλανήτη.
Γιὰ νὰ φᾶς, γιὰ νὰ πιῇς, γιὰ νὰ δροσιστῇς, γιὰ νὰ ζεσταθῇς, γιὰ νὰ κοιμηθῇς, γιὰ νὰ διαβιώσῃ σκέτο πρώτη καὶ σημαντικοτέρα ἀξίωσίς σου εἶναι ἡ ἐνέργεια.
Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, πεθαίνουμε καὶ ἡ ἀνάγκη της διαρκῶς μεγαλώνει.

Καί τί γένται ὅταν ὅλη ἡ ἐνέργεια τοῦ πλανήτου ἐλέγχεται ἀπό τούς κοσμοεξουσιαστές;
Παγώνουμε ἤ ψημόμαστε κατά τήν κρίσι τους; Πεινᾶμε ἤ χορταίνουμε, πάλι κατά τήν κρίσι τους; Ἐπιβιώνουμε ἤ χανόμαστε πάλι κατά τήν κρίσι τους;

Συνέχεια

Ἀνακύκλωσις ἤ ὑποχρεωτική ἀχρήστευσις συσκευῶν;

 

Ἐκ τοῦ κατασκευαστοῦ φυσικά…
Καὶ μόνον ἡ κατ’ ἐξακολούθησιν κι ἀπολύτως συνειδητὴ καταστροφὴ τοῦ πλανήτου, μόνον καὶ μόνον  γιὰ νὰ μποροῦν αὐτοὶ νὰ πωλοῦν, ὅλο καὶ περισσότερα, μοῦ ἀνεβάζει τὸ αἷμα στὸ κεφάλι. 
Συσκευὲς μὲ ἡμερομηνία λήξεως, κάτι ποὺ ὅλοι μας ἔχουμε διαπιστώσει, μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ κερδοσκοποῦν εἰς βάρος μας τὰ κτήνη ποὺ θεωροῦν πὼς ὁ πλανήτης εἶναι τσιφλίκι τους. Κι ὁ πλανήτης πεθαίνει… Γιὰ νὰ κερδοφοροῦν.
Πόσο πιό ἠλίθιος πρέπει νά εἶναι τελικά κάποιος;

Συνέχεια