«… Στην χειρότερη περίπτωση, η Εθνική Τράπεζα θα έπρεπε να καταθέσει τα χρήματα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, είτε στο όνομα των μετόχων, είτε σε λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου. Τα χρήματα των προκαταβολών δεν ήταν της Εθνικής Τραπέζης για να τα ιδιοποιηθεί, ανήκαν στους κατόχους μετοχών της Τραπέζης Ανατολής….»
Συνέχεια
«…Άκουσα ότι ελέχθη από την Εθνική Τράπεζα ότι η ειδική εκκαθάριση δεν ήταν εκκαθάριση αλλά σύμβαση. Πιστεύω ότι μου μετεφέρθη η πληροφορία λάθος διότι δεν θα μπορούσε η Εθνική Τράπεζα να ισχυρίζεται κάτι τόσο άτοπο. Εγώ διάβασα το περιεχόμενο μίας συμβάσεως συγχωνεύσεως μεταξύ Εθνικής Τραπέζης και Τραπέζης Ανατολής, η οποία προβλέπει τον διορισμό εκκαθαριστών οι οποίοι ανέλαβαν την αποστολή να διενεργήσουν ειδική εκκαθάριση. Η ειδική εκκαθάριση είναι απαραίτητη προκειμένου να προσδιορισθεί το ενεργητικό και παθητικό καθώς και οι απαιτήσεις των μετόχων από την εξαγορά της υπό συγχώνευση Τραπέζης και να προσδιορισθεί η καθαρή θέση της εταιρείας….» Συνέχεια
«…Οι εκκαθαριστές της Τραπέζης Ανατολής απεμακρύνθησαν στις 23 Δεκεμβρίου 1936 από τον αντιπρόσωπο της Εθνικής Τραπέζης. Στις 28 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, όπως ανακοίνωσε η ίδια η ΕΤΕ, συντάχθηκε ένας ισολογισμός εκκαθαρίσεως, προφανώς χωρίς την έγκριση των εκκαθαριστών. Τον Αύγουστο του 1938, δυόμιση χρόνια αργότερα, στα λογιστικά βιβλία της εκκαθαρίσεως που βρίσκονται στα χέρια της Εθνικής Τραπέζης, κάποιος προσέθεσε εγγραφές. Πραγματοποίησε αποσβέσεις και μεταφορές. Μα δεν είχε τελειώσει η εκκαθάριση; Και πώς απομακρύνθηκαν οι εκκαθαριστές, αφού εκτός της κύριας ιδιότητάς τους, ήταν ταυτόχρονα και οι αντιπρόσωποι του συνόλου των μετόχων της Τραπέζης Ανατολής;…» Συνέχεια
«…Μαζί, ο νόμος Σβώλου δεν επηρέασε ούτε τις αξιώσεις της Ελλάδος και των θυμάτων των γερμανικών θηριωδιών, απέναντι στις γερμανικές κυβερνήσεις. Άλλωστε, συντάκτης του ήταν ο πρωθυπουργός της Κυβερνήσεως του Βουνού Αλέξανδρος Σβώλος, και δεν υπήρχε περίπτωση να δοθεί άφεση αμαρτιών στους δολοφόνους με την σβάστικα, ειδικά την χρονική περίοδο που συντάχτηκε ο νόμος….» Συνέχεια
Του Ελευθέριου Ρήνου
Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ο εποπτικός μηχανισμός που επιβλέπει την καλή λειτουργία και την φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζικών ιδρυμάτων. Μαζί με τις τράπεζες ελέγχει και τις ασφαλιστικές εταιρείες – όπως φάνηκε πρόσφατα με την ακύρωση της άδειας ορισμένων από αυτές – τις εκκαθαρίσεις των τραπεζών και τις αναγκαστικές συγχωνεύσεις.
Είναι φυσιολογικό λοιπόν, όταν κάποιος θέλει να ερευνήσει την υπόθεση της Τραπέζης της Ανατολής, να απευθυνθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος για την παροχή στοιχείων, που θα όφειλε να έχει. Γιατί ή είμαστε ευνομούμενο κράτος ή δεν είμαστε…
«…Λόγω της φύσεως της Ελληνικής Οικονομίας το 1929, η παγκόσμια κρίση δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα στην χώρα μας. Η αγροτική παραγωγή αυξήθηκε, όπως μειωμένες παρέμεναν και οι εισαγωγές. Η κρίση του 1930 που ακολούθησε ήταν αρχικά τεχνητή και προκλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα, ως απάντηση στην ίδρυση της Τραπέζης της Ελλάδος, με την οποία έχασε το εκδοτικό δικαίωμα και πλέον η έκδοση του εθνικού νομίσματος μεταφέρθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Η Εθνική Τράπεζα σταμάτησε όλα τα δάνεια, μάζεψε το χρήμα από την αγορά, φυγάδευσε τεράστια ποσά στο εξωτερικό σε συνάλλαγμα και ανταγωνιζόταν την Τράπεζα της Ελλάδος σε κάθε δραστηριότητά της. Αντίστοιχες κινήσεις είχαν κάνει οι μεγάλοι δανειστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, και κατάφεραν να διαλύσουν την αμερικανική οικονομία και να εκβιάσουν την δημιουργία Κεντρικής Τραπέζης. Συνέχεια
