Αἴτησις

Ἡ κάτωθι ὑπογεγραμμένη Νίκη Ἑλληνίς,
ἀγνώστου πατρὸς καὶ μητρός,

διαμένουσα κατὰ τοὺς παρελθώντας χρόνους,

εἰς τὸν ναὸν τῶν «Μεγάλων Θεῶν» ἤ Καβείρων κατ’ ἄλλους,

τῆς νήσου Σαμοθράκης,
γεννηθεῖσα τὸ 200 π.χ. περίπου,

ὕψους 3,28 μὲ τὰ φτερά μου Συνέχεια

Περὶ ἐρωτικῆς «ἀρετῆς»

Ἄνθρωπε,

ἔρωτας εἶναι αὐτὸ τὸ καλόπαιδον,

ποὺ σὰν θελήσῃ νὰ εἶναι πλάι σου,

σὲ κάνει νὰ χαμογελᾶς.

Μονάχα μὲ ἁπλότητα καὶ προσφορὲς πορεύεται

καὶ σοῦ ἀρκεῖ μιὰ ἀγκαλιὰ εἰς τὸ δείλι, Συνέχεια

Σ’ ἕνα σοκάκι τῆς Παροικιᾶς

Περπατοῦσα ἀνάμεσα σὲ φρεσκοβαμένα σπίτια,

στολισμένα μ’ ἀνθισμένες μπουκαβίλιες,

 μὲ γεράνια, βασιλικοὺς καὶ κάθε λογῆς μυρωδικά.

Ξέσερνε σὰν παλιοβάπορο ὁ νοῦς μου ἐδῶ,

εἰς τὰ καλντερίμια ἐτούτου τοῦ νησιοῦ

καὶ σκεφτόμουν τὰ λόγια ποὺ μοῦ ‘πε ἕνας φίλος, Συνέχεια

Περὶ ἀπωλείας

Ὁ Ἔρωτας ἔχει μίαν καὶ μοναδικὴν δύναμιν.

Τὴν ἐνέργεια τοῦ πάθους

Ἔρχεται σὰ ἥλιος φλογερὸς αὐτὴ

καὶ πανσέληνος γίνεται

ποὺ ἀρνεῖται νὰ παραδοθῇ Συνέχεια

Ἐὰν θέλω

Τί νὰ κάμω πιάς;

Μονάχα πιότερον κέρδος προσφέρω εἰς τὸν ἡγεμόνα

καὶ σκέπτομαι πὼς τίποτα δὲν δύναμαι ν’ ἀλλάξῳ.

Ἐὰν θέλῳ νὰ ζήσῳ ἐλεύθερος, Συνέχεια