Ὁ Ποιητὴς τῆς Ἐλιᾶς

Το ένα πάνω στ’ άλλο πέφτουνε τα καλά νέα μες στο καταχείμωνο που μας πλάκωσε άξαφνα. Τρία χρόνια τώρα δεν ακούμε τίποτα όμορφο, τίποτα αισιόδοξο και τώρα ξαφνικά, μαζί με τα πρώτα χιόνια, να και η άσπρη μέρα που τόσο περιμέναμε!

Ξημερώνει επιτέλους η νέα Ελλάδα, η Ποίηση και η Ελιά την εκφράζουν και πάλι, όπως και τότε μα λίγο διαφορετικά και εκσυγχρονισμένα. Συνέχεια

Σήμερα ἔμαθα ὅτι εἶμαι ὑποψήφιος Δήμαρχος Χίου…

Σήμερα έμαθα ότι είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Χίου!Ωραίο πρωινό συννεφιασμένο δίχως κρύο, ό,τι που είχα κόψει κάμποση ξινίθρα και είχα κάνει χώρο για τα μαρουλάκια, να τα μεταφυτέψω με το μανταφούνι στη γη, έτσι, γονατιστό στην υγρασία της με βρήκε το τηλεφώνημα.
Ήταν ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ για το ήθος του, τις γνώσεις του, την ποιότητα της δουλειάς του στο νησί, αρχιτέκτονας, μικρότερος κάνα δυο χρόνια από μένα, με πήρανε, είπε, τηλέφωνο από την MRB και με ρώτησαν ποιον θα ψήφιζα στις δημοτικές εκλογές κι ανάμεσα στα ονόματα που μου θέσανε ήταν και το δικό σου!
Έμεινα γονατιστός με το στόμα ανοιχτό, δεν είμαστε καλά, άρθρωσα όταν συνειδητοποίησα τι ακούω. Συνέχεια

Ἡ σοδειά τῆς ἀμορφωσιᾶς ξεπουλᾶ ἄρον ἄρον τήν Ἑλλάδα

Βγάζουν την Ελλάδα άρον άρον στο σφυρί, δήθεν για την αποπληρωμή των χρεών των κατοίκων της. Οι επόμενες γενιές θα βλαστημούν τα κόκαλά όλων αυτών των αχρείων και όσων τους ψήφισαν συμφωνώντας ή αδιαφορώντας για το μεγάλο ξεπούλημα. Αυτή θα είναι η τιμωρία όλων αυτών των φοβισμένων ανθρωπάριων ψηφοφόρων, των αχρείων πολιτικάντηδων και των γελοίων τεχνοκρατίσκων που, αν και πήγαν κάποτε να σπουδάσουν, μείνανε αμόρφωτοι και κατάπιαν αμάσητο το χάπι της ανάπτυξης που τους σέρβιρε η φιλελεύθερη οικονομία. Η αμφισβήτηση παρέμεινε έννοια παντελώς ακαθόριστη γι’ αυτούς. Όσο για την ανθρωπιά δεν τίθεται ζήτημα. Αλαζόνες και ανάλγητοι, έχουν λησμονήσει τον θάνατο. Νομίζουν πως δεν τους αφορά. Υπάρχει μονάχα για τα κατώτερα, τα λαϊκά στρώματα. Αμ δε… Συνέχεια

Οἱ ἀνεμογεννήτριες ποὺ φυτρώνουν ὡς …μανιτάρια παντοῦ!

Ἔχουν κατανήσει μάστιγα! 
Ἀλήθεια, ποιός ἔχει ἀναρωτηθεῖ γιά τό κόστος τους;
Ποιός ἔχει κάτσει νά μετρήσῃ πόσο βαρύ φόρο πληρώνουμε ὄλοι μας, πρό κειμένου νά ἐξορυχθῇ τό μέταλλον, νά ἐπεξεργαστῇ καί νά φθάσῃ στήν θέσιν του; 
Ποιός ἔχει πεισθεῖ γιά τίς δῆθεν πράσινες ἐπενδύσεις τήν στιγμή πού πληγώνεται ἀνεπανόρθωτα ἡ Γῆ μας, τό νερό μας καί ὁ ἀέρας πού ἀναπνέουμε ἀπό κάθε ἀνεμογεννήτρια χωριστά;  Συνέχεια