Ὅλα τὰ θέλω μας, τὰ πρέπει μας, τὰ μπορῶ μας, οἱ φόβοι μας, οἱ πόθοι μας ἀλλὰ καὶ τὰ πάθη μας ξεκινοῦν ἀπὸ μίαν σκέψιν.
Τόση δά… Μὰ σκέψιν.
Ὅλα τὰ ἐξωτερικὰ ἐρεθίσματα ὑπάρχουν μόνον γιὰ νὰ διεγείρουν τὶς σκέψεις μας καὶ κατόπιν αὐτοῦ νὰ κινητοποιοῦν ἐμᾶς. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀλήθειες
Ξεγυμνώνοντας τὴν ἀπληστία…
Πότε πράγματι εἶμαι πλούσιος; Ὅταν ἔχω ἤ ὅταν «εἶμαι» καί αἰσθάνομαι πώς τό «ἔχω» εἶναι δευτερεῦον καί συνεπαγόμενον;
Στὴν πρώτη περίπτωσιν πρέπει νὰ κατέχω μεγάλη ποσότητα χρημάτων καὶ ἀγαθῶν, νὰ «πατῶ» ἐπάνω στὴν ἀσφάλεια (;;;) ποὺ αὐτά, τὰ χρήματα καὶ τὰ ἀγαθά, ἐπιπλάστως, μοῦ παρέχουν καὶ νὰ ἐπιχειρῶ, διαρκῶς, νὰ τὰ συντηρήσω (ἐὰν ὄχι νὰ τὰ πολλαπλασιάσω) γιὰ νὰ διατηρήσω (ἢ καὶ νὰ ἐπεκτείνω) τὸ αἴσθημα ἀσφαλείας μου. Εἶναι ὅμως ἀληθές αὐτό τό αἴσθημα ἤ εἶναι ἐπίκτητον;
Συνέχεια
Ἀπρίλιος
Ἴσως γιατὶ ὁ Ἀπρίλιος εἶναι γεμάτος φῶς, ἴσως γιατὶ ἡ γῆ γίνεται πράσινη, ἴσως γιατὶ φέρνει μαζύ του τὴν Ἀνάσταση……
Εἶναι γι’ αὐτό ἄραγε πού τό πνεῦμα μας ἀνυψώνεται; Συνέχεια
Γιὰ ἀρχὴ χρειάζεται νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ (πραγματικὰ) βαρίδια μας…
Κυττῶντας μέσα μας, προσεκτικῶς, διαπιστώνουμε πὼς λίγο-λίγο ἔχουμε ἤδη ξεκινήση, ἄλλοτε συνειδητῶς κι ἄλλοτε ὄχι, νὰ ἀπομακρυνόμεθα ἀπὸ τοὺς φερομένους ὡς «τοξικοὺς» ἀνθρώπους καὶ νὰ ἐπιχειροῦμε, ὅλο καὶ πιὸ συστηματικῶς, νὰ προστατεύσουμε τοὺς ἑαυτούς μας, ἀπὸ κάθε εἴδους κι ἐπιπέδου ἐξωτερικὲς ἐπιθέσεις. Αὐτὴ ἡ διαδικασία, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως μᾶς συμβαίνει, ἀκόμη ἴσως νὰ μὴ γίνεται συνειδητή, ἀλλὰ ὑφίσταται. Κι ἐνᾦ, ἐκ πρώτης ὄψεως δὲν φαίνεται νὰ μᾶς ἐπιλύῃ προβλήματα, ἐν τούτοις σίγουρα δὲν μᾶς τὰ πολλαπλλασιάζει.
Συνέχεια
Γιά πόσους εἶναι ἡ Ἀλήθεια;
Γιά ὅλους; Γιά λίγους;
Τὶς ἀπαντήσεις θὰ τὶς λάβουμε μόνον ἀπὸ τὸν μῦθο τοῦ Πλάτωνος.
Ἡ Ἀλήθεια, κατὰ τὸν μῦθο τοῦ Πλάτωνος, εἶναι πάντα διάχυτη καὶ προσβάσιμος γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀντέχουν καὶ θέλουν νὰ τὴν προσεγγίσουν.
Γιὰ αὐτοὺς ποὺ δὲν τυφλώνονται ἀπὸ τὸ φῶς της. Συνέχεια
Δὲν γίνεται νὰ ἀναγεννηθῇ ὁ κόσμος μας δίχως …ὀνειροπόλους!!!
Ὀνειρεύσου λέμε… Ὀνειρεύσου μὲ ὅλες σου τὶς δυνάμεις… Δῶσε χῶρο καὶ χρόνο στὰ ὄνειρά σου νὰ ἁπλωθοῦν καὶ νὰ κατακλύσουν τὸ εἶναι σου… Ἄφησέ τα νὰ σὲ ποτίσουν σὰν νὰ συμβαίνουν ἤδη… Πότισέ τα μὲ τὴν δύναμιν τῆς Ἀληθείας… Πίστευσε σὲ αὐτὰ καὶ ἐπίτρευσέ τους νὰ μετουσιωθοῦν σὲ κάτι πανανθρώπινον καὶ παγκόσμιον… Γέμισέ τα μὲ πνοὴ καὶ μοιράσου τα… Αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς δυνάμεών μας…
Συνέχεια