Κυκλοφορεῖ ἡ βιωματικὴ ἀνάρτησις ἐνὸς φιλελὲ κατοίκου ἐξωτερικοῦ, ποὺ ἀπαντᾶ στὸ τὶ θὰ ἔκανε σὲ περίπτωση ἐπιστρατεύσεως: ‘Ἐάν, λέει, τὸν καλοῦσαν νὰ ἔλθῃ καὶ «ὰ πάρῃ ἁπλᾶ ἔνα ὄπλο» δὲν θὰ ἐρχόταν διότι δὲν θεωρεῖ ὅτι ἔχει να προσφέρῃ κάτι ὡς πεζικάριος· ἐπειδὴ εἶναι ἄμπαλος ἀπὸ ὅπλα καὶ δὲν διαθέτει πολεμικὸ πνεῦμα θὰ πήγαινε σὰν τὸ σκυλὶ στὸ ἀμπέλι, χωρὶς νὰ προσφέρῃ τὸ ὁ,τιδήποτες. Θὰ ἐρχόταν νὰ ὑπηρετήσῃ μόνον ἐὰν τοῦ ἐξησφάλιζαν ὅτι θὰ ἀξιοποιηθῆ σύμφωνα μὲ τις φοβερὲς ἱκανότητές του στὰ κομπιοῦτερ καὶ στὰ μπλιμπλίκια. Συνέχεια →