Νὰ ξεκαθαρίσω κάτι, γιὰ ἀρχή. Σιχαίνομαι κάθε κόμμα, ἀπόκομμα, τελεία.
Μέσα στοὺς πρώτους καὶ σημαντικοτέρους ποὺ μοῦ προκαλοῦν ἐκνευρισμό, ἐφ΄ ὅσον συζητᾶμε γιὰ κόμματα, εἶναι τρεῖς: ἡ χρυσὴ αὐγή, ὁ τΣΥΡΙΖΑ καὶ τὸ ΚΚΕ. (Καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα κόμματα, ἀποκόμματα, τελεῖες αἰσθάνομαι ἀναλόγως …ὄμορφα, ἀλλὰ αὐτοὶ οἱ τρεῖς, ἐκτὸς ἀπὸ κομματικοὶ μηχανισμοὶ, ποὺ εἶναι, ἐμπεριέχουν καὶ τὸν «σωτήρα» στὰ ὅσα διαδίδουν πὼς τοὺς ἀφοροῦν!!!)
Συνεπῶς, οὐδέποτε θὰ λάβω τὸ μέρος τοῦ ἑνὸς ἤ τοῦ ἄλλου. (Μπορῶ ὅμως νὰ διακρίνω, ὅταν ὑπάρχουν, τὰ ὅποια καλά τους.)
Αὐτὴ ἡ ἀπόστασις ὅμως μὲ βοηθᾶ πάντα νὰ ἔχω μία, κάπως πιὸ καθαρή, ἀντίληψι γιὰ τὰ ὅσα συμβαίνουν γύρω μου. Ἰδίως ἐὰν στόχο τους ἔχουν, ὅλοι αὐτοί, τὸ νὰ προβάλουν, νὰ διαφημίσουν ἤ νὰ διαφημίσουν …«δυσφημῶντας» τὰ μαγαζάκια τους.
Πρὸς τοῦτο ὅταν διακρίνω προσπάθειες «ἀνεβάσματος» κάποιου κόμματος, ἀπὸ ὅποια πλευρὰ κι ἐὰν προέρχεται, ἐκνευρίζομαι πολύ! Πάρα πολύ! Τὰ Συνέχεια →