Ἡ Ἐλισάβετ, ὡς βασίλισσα τῆς Ἀγγλίας οὐδέποτε ἐπεσκέφθη τὴν Ἑλλάδα, ἂν καὶ ὁ σύζυγός της Φίλιππος ἔφερε τὸν τίτλο τοῦ πρίγκιπος τῆς Ἑλλάδος.
Στὶς βρεταννικὲς ἐφημερίδες ἀναπτύσσονται διάφορες θεωρίες, μὲ βασικὴ τὴν στάση της στὸ Κυπριακὸ ζήτημα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορήματα
Ἡ διπλὴ ἑορτή.
Δ.Καμπούρογλου
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ γιόρτασαν οἱ Χριστιανοὶ τὴν Λαμπρή τους καὶ οἱ Τοῦρκοι τὸ μπαϊράμι τους – ἔτσι ἔτυχε.
Ἡ γρῃὰ ἡ κλησάρισσα τῆς Σωτήρας, τὰ μεσάνυκτα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἀφοῦ ἔκαμαν οἱ Χριστιανοὶ Ἀνάσταση κι’ ἀπόλυσεν ἡ ἐκκλησιά, κλείστηκε στὸ κελλί της μέσα, διπλοαμπάρωσε τὴν πορτίτσα της κ’ ἔβαλε γιὰ καλὸ καὶ γιὰ κακὸ ἀπὸ πίσω καὶ τὸ φορτσέρι της γεμάτο μ’ ὅλο της τὸ νοικοκυριό, γιατὶ τὸ τούρκικο ξεφάντωμα μποροῦσε νὰ ξεσπάσῃ ἀπάνω της.
Συνέχεια
Ἡμέρες τοῦ Ἀκαπούλκο
Όπως θα έχουν διαπιστώσει οι αναγνώστες μου, είμαι άνθρωπος με περιπετειώδη ιδιοσυγκρασία και με έντονη ροπή προς την πολυτελή δίαιτα. Συνεπώς έχω αποθησαυρίσει πολλές ταξιδιωτικές και γαστριμαργικές εμπειρίες. Σε μια εποχή, λοιπόν, που εδώ στην Ελλάδα «δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα», προκειμένου να καλλιεργήσω τα ισπανικά μου στη μεξικανική τους εκδοχή, βρέθηκα στο Ακαπούλκο.
Μόλις, χάρη στον κινηματογράφο, είχε αποκτήσει την τρομερή διασημότητα που διατηρεί μέχρι σήμερα. Η Κοστερά Αλεμάν, η παραλιακή λεωφόρος ήταν γεμάτη από τουριστικά και ιδιωτικά αυτοκίνητα. Σμήνη τουριστών περπατούσαν θορυβωδώς στην προκυμαία, απολαμβάνοντας τα «ταμάλες», κέικ από καλαμπόκι, και τα «όχι ντι βενάδος» έναν περίεργο σπόρο που μοιάζει με μάτι βοδιού και θεωρείται πανίσχυρο φυλακτό. Κατά την άποψη ενός γέροντα πωλητή ήταν το πιο αποτελεσματικό θεραπευτικό για τις αιμορροΐδες! Συνέχεια
Μνῆμες τῆς 1ης Ἀπριλίου 1955…
Κάτι ποὺ ἀποδεικνύει τὰ αἰσθήματα ποὺ διακατεῖχαν τότε ἔντονα τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Κύπρου, ἀπὸ τὰ νηπία μέχρι τοὺς γέροντες, εἶναι καὶ τὸ πιὸ κάτω περιστατικό, ποὺ ἐπίσης τὸ θυμᾶμαι καὶ ποὺ συγκίνησε ἀκόμη κι αὐτὸν τὸν ἐχθρο.
Συνέβη πάλι στὸ χωριό…
Ἕνα ἀγόρι, πολὺ μικρό, ξεφυγε ἀπὸ τὴν προσοχὴ τῆς γιαγιᾶς του.
Τὸ σπίτι τοὺς ἦταν μέσα στὸν κεντρικὸ δρόμο τοῦ χωριοῦ, στάθηκε στὴν μέση τοῦ δρόμου, τὴν ὥρα ποὺ περνοῦσε Ἀγγλικὴ στρατιωτικὴ αὐτοκινητοπομπή, μὲ κίνδυνο νὰ σκοτωθῇ. Φυσικὰ αὐτὸ δὲν εἶχε αἴσθηση τοῦ κινδύνου, σήκωσε τὸ χεράκι του, μὲ τὸν δείκτη τεντωμένο, καὶ φώναζε: Ζήτω ΕΟΚΑ ΣΙΓΓΕΝΗΣ!!!
Δὲν ἦταν σὲ θέση νὰ ξεχωρίζῃ τὸ ΔΙΓΕΝΗΣ. Συνέχεια
Ἱστορίες ἀεροδρομίων…
Απίστευτη μου φάνηκε, κατ αρχήν, η πληροφορία που μου έδωσε τηλεφωνικώς, εκείνο το πρωϊνό του Απριλίου 1983, ένας φίλος μου, συνδικαλιστής της Ολυμπιακής Αεροπορίας και ιπτάμενος φροντιστής, ο Γιώργος.
Στην «πίστα» του πολιτικού αεροδρομίου της Ολυμπιακής, μου είπε, είναι παρκαρισμένα δώδεκα …πολεμικά Μιράζ από το Ιράκ. Έλα να τα φωτογραφίσεις.
Ενημέρωσα την αρχισυνταξία των ΝΕΩΝ και μαζί με τον φωτορεπόρτερ Άγη Λιόντα, φθάσαμε έξω από το αεροδρόμιο στο Ελληνικό, όπου μας περίμενε ο Γιώργος.
Πώς θα μπούμε μέσα στην πίστα ρε παλαβέ, του είπα.
Συνέχεια
Παλεύοντας νὰ σταθῇ στὰ πόδια της…
Ἡ Ἤπειρος τὸ 1913, παλεύει νὰ σταθῇ στὰ πόδια της.
Οἱ μάχες ποὺ πρὶν λίγο καιρὸ ἔληξαν νικηφόρα γιὰ τὴν ἑλληνικὴ πλευρά, ἔφεραν τὴν πολυπόθητο ἔνωση τῆς Ἠπείρου μὲ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα. Ἀλλὰ ὁ πόλεμος πάντα ἀφήνει βαθειᾶ σημάδια στὸν λαό. Συνέχεια