«Ἀπεμόνωσα» μίαν φράσι, ἀπὸ ἕνα κείμενον, γιὰ νὰ σταθῶ μία στιγμούλα καὶ νὰ τὴν σκεφθῶ…
Κάθε πρωΐ λοιπόν, ποὺ σηκώνει τὴν τσάντα τοῦ παιδιοῦ της, νοιώθει πὼς μαζύ της σηκώνει τὶς ἀδυναμίες μας…
Σωστό… Πέρα ὡς πέρα…
Δεκάδες ἄχρηστα βιβλία, σὲ σχολικὲς τσάντες, μικρῶν παιδιῶν, ποὺ ἀκόμη κι ὅταν ἀνοίγουν, τὸ μόνον ποὺ προσφέρουν εἶναι ἀποχαύνωσις!!!
Ἀδημονῶ, κυριολεκτικῶς, γιὰ ἐκείνην τὴν εὐλογημένη στιγμή, ποὺ σύστημα παιδείας δὲν θὰ ὑπάρχῃ…
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: διαπαιδαγώγησις παίδων
Εἶναι τό βιβλίο πράγματι τό καλλίτερο δῶρο;
Γιὰ ἐμέναν προσωπικά, ναί. Φροντίζω πάντα νὰ προσφέρω βιβλία στοὺς φίλους μου, ἀλλὰ ὑπῆρξαν καὶ στιγμὲς ποὺ τὴν …ἐπάτησα.
Κάποτε, σὲ μίαν ἐπίσκεψι σὲ συγγενικό μου σπίτι, ποὺ δὲν εἶχαν καὶ τόση ἀγάπη πρὸς τὸ διάβασμα, προσέφερα ἕνα πολὺ σημαντικὸ βιβλίο.
Ξέρετε τί ἔπαθα; Μόνον ποὺ δὲν μοῦ τὸ ἐπέταξαν στὸ κεφάλι. Γιὰ τοὐλάχιστον δεκαπέντε λεπτὰ ἐμουρμούριζαν οἱ οἰκοδεσπότες, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ἠλίθιο δῶρο μου.
Δὲν τοὺς ἐνδιέφερε τὸ θέμα τοῦ βιβλίου. Τοὺς ἐνοχλοῦσε ποὺ ἦταν βιβλίο. Βιβλία στὸ σπίτι τους δὲν χωροῦσαν. Συνέχεια
Πετᾶ, πετᾶ ὁ ἐλέφας!

Λύκοι, σκύλοι, ποντικοὶ καὶ πάπιες! Ἀκριβῶς ὅπως στὴν Φύσιν!!!
Σήμερα θὰ κάνω μίαν μεγάλη ἀναδρομή.
Θὰ γυρίσω ἀρκετὰ χρόνια πίσω, τότε ποὺ τὰ παιδιὰ τῆς φίλης μου τῆς Βασιλικῆς ἦσαν μικρὰ κι ἔβλεπαν συχνὰ ταινίες παιδικὲς στὴν τηλεόρασιν. Τότε ποὺ ἐπασκίζαμε νὰ εὕρουμε λίγον χρόνο, μέσα ἀπὸ τὶς πολλὲς ὑποχρεώσεις μας, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συζητήσουμε. Ἐκεῖνες λοιπὸν τὶς φορὲς ἄναβε καὶ ἡ τηλεόρασις!!!
Ἐγκληματικόν;
Σαφῶς! Ἀλλὰ τόσα ἐξέραμε καὶ τόσα ἐκάμαμε! Συνέχεια
Πήγαινε νὰ δῇς τηλεόρασι!
Παιδική κακοποίησις;
Τί εἶναι;
Μόνον τό νά κτυπήσῃς ἕνα παιδί; Ἤ νά τοῦ ἀσκήσῃς βία σωματική γενικῶς;
Δέν εἶναι κάτι ἄλλο;
Θυμᾶμαι λοιπὸν τὴν γιαγιά μου νὰ λέῃ γιὰ κάποιον μπαμπούλα. Ἤ γιὰ τὸν λύκο. Ἤ γιὰ τὸν μουλαρᾶ…
Γενικῶς θυμᾶμαι τὴν γιαγιά μου νὰ μᾶς τρομοκρατῇ μὲ διαφόρους τρόπους κι ὅταν αὐτοὶ δὲν ἔπιαναν τότε ἐπεστράτευε ἄλλα μέσα, ἰσχυρότερα καὶ ἰκανότερα νὰ μᾶς …πείσουν. Θεοί, ἅγιοι, ἁγίες… Θὰ καιγόμασταν στὴν κόλασι, θὰ μᾶς ἔκαιγε ὁ θεός, θὰ μᾶς ἔπαιρνε ὁ θεὸς τὴν μάννα μας…
Ἀλήθεια, τί στό καλό θρησκεία τῆς ἀγάπης ἦταν αὐτή πού οἱ πιστοί της ἀσκοῦσαν τόσην τρομοκρατία στά παιδιά; Ἔ;