Εἶναι κάποιες συνήθειες, τὶς ὁποῖες ἔχουμε ἀποβάλῃ, ἀλλὰ τελικῶς ἔχουμε καταλήξῃ νὰ μετατρέπουμε τὶς τροφές μας σὲ εἴδη ποὺ μᾶς χορταίνουν ἀλλὰ δὲν μᾶς τρέφουν. Μάλιστα,  ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς ἀν τὶ νὰ μᾶς προσφέρουν αὐτὲς οἱ τροφὲς κάτι, μᾶς ἀφαιροῦν πολλά, ὅπως γιὰ παράδειγμα ἐνέργεια, ποὺ χρειαζόμαστε ἐπὶ πλέον, γιὰ νὰ τὶς ἀποδομήσουμε, ἤ ἀκόμη καὶ ἐπιβάρυνσι τοῦ ὀργανισμοῦ μας, μὲ τοξίνες ἱκανὲς σὲ ἀριθμὸ γιὰ τὴν πρόκλησι καρκίνων, τότε  ἴσως ἐπανεξετάσουμε σὲ νέες βάσεις τὸ τὶ βάζουμε μέσα στὸ σῶμα μας. Προσωπικῶς δὲν συμπαθῶ ἰδιαιτέρως τὸ κρέας. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀλλάζει τὰ δεδομένα τῶν γύρω μου Συνέχεια →