Ὁ Θρῆνος γιὰ τὸν Ἴκαρο…

 

«Ὁ Θρῆνος γιὰ τὸν Ἴκαρο» (‘Lament for Icarus’), Herbert James Draper, 1864-1920

Ὁ Draper ἦταν ἕνας ζωγράφος μὲ ἔργα γεμάτα δύναμη καὶ φαντασία, ποὺ γνώρισε σημαντικὴ ἐπιτυχία γύρω στὸ 1900. Ὡστόσο, τὰ ἔργα του ἔχουν μελετηθεῖ λίγο, γιατὶ ἡ πολὺ καλὴ σχεδιογραφία του, ποὺ ἦταν ἀποτέλεσμα ἐκπαίδευσης ποὺ ἔλαβε στὸ Παρίσι, ἔγινε γρήγορα ἐκτός μόδας τὸν 20ο αἰῶνα. Συνέχεια

Οὐκρανικὰ μάθατε… Κεφαλλονίτικα πότε θά μάθετε ξεφτιλισμένοι;

Διάσημοι Ἕλληνες καΥλιτέχνες βλέπω μάθατε γρήγορα Οὐκρανικά…
Ἀλήθεια, Κεφαλλονίτικα πότε θά μάθετε;

Οἱ ἑξακόσιες οἰκογένειες ποὺ δὲν ἔχουν σπίτι, ἀπὸ τοὺς σεισμούς, ἔχουν λιγότερη ἀξία ἀπό τους ἀδελφούς Οὐκρανούς;

Εἰρήνη καὶ Ἀγάπη γιὰ τὰ κεφάλια ποὺ ἄνοιγαν πρὶν ἀπὸ τρία χρόνια στὸ Σύνταγμα δὲν ἄκουσα ἀπὸ ΚΑΝΕΝΑΝ σας παλιοξεφτιλισμένοι!!!!
Ἀρκεῖ ἡ παρτούλα σας νὰ ἔχῃ δουλειὰ καὶ λεφτὰ στὴν τσέπη καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους συνέλληνές σας οὔτε λόγος… Συνέχεια

Τραβᾶτε στὰ χωράφια ἐὰν πεινᾶτε!!!

Γιὰ νὰ δεῖτε πόσο στὸν κόσμο τους εἶναι μερικὲς κοινωνικὲς ὁμάδες καὶ δὲν ἔχουν ἰδέα τί γίνεται γύρω τους.
Μιὰ ὁμάδα ἠθοποιῶν ἔκαναν ἕνα τρειλεράκι ποὺ τοὺς δείχνει καὶ καλὰ πὼς ἄλλαξαν δουλειὰ γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν.
Μιὰ ἐν ὀνόματι, Θεωνᾶ, δήθεν ἔγινε ὀδοκαθαριστής.
Μήπως δὲν γνωρίζει ὅτι εἶναι θέσις ποὺ ἀπαιτεῖ Ῥουσφετάκι; Συνέχεια

Ἡ ὁδὸς τοῦ μαρτυρίου ὑπὸ τοὺς ἤχους τοῦ Ἀττίλα.

 

 

Συγκλονίστηκα!
Περισσότερο γιὰ τὸ νεαρὸν τῆς ἡλικίας τῆς δημιουργοῦ, διότι οἱ νέοι μας δὲν μᾶς ἔχουν συνηθίσει σὲ ἐκδηλώσεις μνήμης…
Αὐτὸ τὸ κορίτσι, ἄν καὶ ἄγγιξε εὐαίσθητες χορδές, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων φέρει καὶ τὴν βεβαιότητα πὼς τίποτα δὲν ἐχάθη… Ὅπως μᾶς πρέπει… Συνέχεια

Ὁ Ἀλέξανδρος στὴν τέχνη.

Καὶ ἰδιαιτέρως στὴν Ἑλληνικὴ παραδοσιακὴ τέχνη. 
Μία θαυμασία προσέγγισις, μέσα ἀπὸ εἰκόνες, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει πὼς ποτὲ δὲν ἔπαψε νὰ ζῇ μέσα στὴν μνήμη τῶν Ἑλλήνων ὁ στρατηλάτης.
Συνέχεια

Ὁ Πελλοπονησιακὸς πόλεμος σὲ εἰκόνες…

Δεν ξέρω ποιό είναι το παιδί αυτό, που έκανε αυτήν την εξαιρετική δουλειά με θέμα ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας μας, πάντως όταν βλέπω κάτι τέτοιες εικόνες που μας έρχονται από «τα ξένα» δεν ξέρω τι μου συμβαίνει πιο πολύ.
Χαίρομαι που υπάρχουν φιλέλληνες και δη νέα παιδιά που αγαπούν την δική μας ιστορία ή περισσότερο  λυπάμαι βαθύτατα, που τα δικά μας παιδιά τα έχουν γαλουχήσει ώστε να μην την αγαπούν;;

Συνέχεια