Τὸ ἐρώτημα ποὺ μὲ βασανίζει μὲ τὰ κρυπτονομίσματα (ἴσως ἡ ὁρολογία ποὺ χρησιμοποιῶ νὰ μὴν εἶναι ἡ σωστή…), εἶναι τὸ ἑξῆς:
Παλαιά, τὰ νομίσματα ἦταν αὐτάξια, δηλαδὴ ἐμπεριεῖχαν τὴν ἀξία ποὺ ἐδήλωναν (σὲ χρυσό, ἀσήμι κτλ.). Δηλαδὴ ἐμπεριεῖχαν τὴν ἀξία τους, τὸ ἀντίκρυσμά τους.
Μετά, «κάποιοι» ἐσκέφθησαν ὅτι εἶναι πιὸ βολικό, ἀπὸ ἄποψη βάρους καὶ χρήσεως, νὰ εἶναι ἑτεράξια, δηλαδὴ ἡ ἀξία τους νὰ μὴν ἐμπεριέχεται, ἀλλὰ κάποιος νὰ ἐγγυᾶται γι’ αὐτὴν (συνήθως ἕνα Κράτος, ἢ μία Τράπεζα).
‘Ἔτσι, τὰ πρῶτα δολλάρια, ἀντιστοιχούσαν σὲ κάποιο βάρος χρυσοῦ. Συνέχεια
– Ἐσεῖς ἀσχολεῖσθε μέ τό bitcoin;