Βγῆκα γιὰ πέντε λεπτὰ νὰ πάω στὸ περίπτερο.
Μὲ πλησιάζει μία, κατὰ τὰ ἄλλα συμπαθεστάτη, ἡλικιωμένη γυναῖκα, μὲ μπαστοῦνι, ποὺ περπατοῦσε μὲ τὸ ζόρι.
Ἡ ἀσθενικὴ φωνή της μοῦ προσέφερε ἕνα φυλλάδιο, λέγοντάς μου ὅ,τι ἐπρόκειτο γιὰ μίαν ὁμιλία.
Ἀπὸ εὐγένεια τῆς ἐχαμογέλασα καὶ τὸ πῆρα.
Στὴν ἐπιστροφὴ γιὰ τὸ σπίτι τὸ ἄνοιξα.
Τέσσερα (4) ἐγκεφαλικὰ καὶ ἕξ (6) ἐμφράγματα μονοκοπανιᾶ μοῦ ἦλθαν…
Οἱ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» μᾶς καλοῦν σὲ ὁμιλία ὑπὲρ τῆς παγκοσμίου κυβερνήσεως… 
Συνέχεια