Πᾶμε γιὰ νέο Σύνταγμα;

“H  ἀνάρτησις ποὺ ἀκολουθεῖ προέρχεται ἀπὸ τὸ HellenicRevenge. Δὲν ξέρω ἐὰν ὁ ΓΑΠ καὶ τὰ τσιράκια του ἔχουν χρόνο γιὰ νὰ πράξουν τέτοια ἔργα.  Δῆλα δή νὰ περάσουν μὲ κόλπα, κολπάκια καὶ ἀναθεωρήσεις στὴν ἀλλαγή τοῦ Συντάγματος. Ἀλλὰ καλοῦ κακοῦ ἂς λάβουμε ὑπ’  ὄψιν μας τὸ παρακάτω σενάριο. 

Σίγουρα θὰ κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ ἀνακόψουν τὸ κύμα ποὺ τοὺς ἔρχεται. Σίγουρα θὰ πασχίσουν νὰ ἀλλοιώσουν τὰ πάντα. Ἀλλὰ ἐκ νέου ἀναρωτιέμαι ἐὰν ἔχουν τὸν ἀπαιτούμενον χρόνο. Ἡ πλατεία δονεῖται. Καὶ δονεῖται ἄσχημα γιὰ Συνέχεια

Εἶναι συνταγματικὴ ἡ συνταγματικὴ ἀναθεώρησις;

Εἰλικρινῶς δὲν ἤξερα τὶς λεπτομέρειες ποὺ διάβασα (καὶ θὰ σᾶς παρουσιάω εὐθύς ἀμέσως) σήμερα. Βάσει τοῦ ἄρθρου 110 (παράγραφος  6) τοῦ ὑπάρχοντος Συντάγματος, δὲν εἶναι συνταγματικὴ μία συνταγματικὴ ἀναθεώρησις. Ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριά, σὲ τί εἶναι συνταγματικὴ ἡ ὑπάρχουσα κυβέρνησις γιὰ νὰ παραμείνῃ ἐντὸς νομικῶν πλαισίων καὶ νὰ γίνῃ σεβαστή; (Ξέρω, ξέρω… Σὲ τίποτα..) Καὶ κατ’ ἐπέκτασιν νὰ σεβαστῇ τὰ ὅρια καὶ τὶς διατάξεις τοῦ ὑπάρχοντος Συντάγματος; 

Ἔχουμε λοιπὸν δύο σενάρια. 

Συνέχεια

Ἡ ἄνω κάτω πλατεία.

Τὸ παρακάτω ἄρθρο τοῦ καθηγητοῦ Κωνσταντίνου Ῥωμανοῦ δημοσιεύθηκε στὸΠαρόν τῆς 12ης Ἰουνίου. Στὰ περισσότερα θὰ συμφωνήσω ἀπολύτως. Μία μικρὴ ἔνστασις μόνον. 

Πράγματι ὑπάρχει ὁ κόσμος τῆς ἐπάνω καὶ ὁ κόσμος της κάτω πλατείας. Πράγματι στὸ κάτω τμῆμα τῆς πλατείας γίνεται τῆς «κακομοίρας» ἀπὸ προπαγάνδα καὶ ἀνθελληνικά συνθήματα. Πράγματι οἱ τοῦ ἐπάνω τμήματος τῆς πλατείας ἔχουν μίαν πιὸ Ἑλληνική συνείδησι. Ἀλλὰ…..

Αὐτὸ ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ δοῦμε, ὡς «μεταφορικὴ εἰκόνα», εἶναι ἡ διαβάθμισις. Δῆλα δή, ὅταν κάποιος φθάνει στὴν πλατεία μὲ τὸν ἠλεκτρικό Συνέχεια

Νὰ σοῦ πῶ τί θὰ γίνῃ αὔριο στὴν πλατεία;

Στὴν κάτω μεριὰ τῆς πλατείας  εἶναι οἱ μέν. Στὴν ἄνω μεριὰ τῆς πλατείας οἱ δέ. Ἔξω ἀπὸ τὴν πλατεία εἶναι ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι. Σκόρπιοι, ἄσχετοι, ἀνένταχτοι, καθοδηγητές, καπελωτές, ντουντουκαδόροι…. Ὅταν μαζεύεται κόσμος, οἱ κάτω Συνέχεια

Μετὰ τὴν κρίσι τῶν «ἀγανακτισμένων»…..

ἔρχεται τὸ πολιτικό πλιάτσικο.

Ἀπὸ τὸν Πέτρο Βιολάκη ἕνα ἐνδιαφέρον κείμενο, μὲ καθαρὲς τοποθετήσεις καὶ μὲ μία «ἀγανακτισμένη» ματιά.

Ἡ οὐσία, στὴν ὁποίαν ἀξίζει νὰ παραμείνουμε, εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἐπί τέλους σὲ αὐτὴν τὴν χώρα θά πρέπῃ κάποτε νὰ τὴν κατακτήσουμε.  Κι ἐὰν αὐτὸ σημαίνει πὼς θὰ πρέπῃ κάποιοι νὰ Συνέχεια

Εἶδα…..

Ἕνα κείμενο ποὺ μὲ τάραξε… Μὲ ἔπιασε ἀπὸ τὸ αὐτί καὶ μὲ κάθισε κάτω γιὰ νὰ  τὸ διαβάσω μὲ ὅλες μου τὶς αἰσθήσεις.. Νὰ τὸ μυρίσω.. Νὰ τὸ γευθῶ… Νὰ τὸ ἀγγίξω.. Νὰ τὸ ἀκούσω… Καὶ μετὰ νὰ τὸ ξαναδῶ… Πολλὲς φορές….  Γιὰ νὰ τὸ κάνω κτῆμα μου… Δικό μου…. Ἔτσι εἶναι…Ὅπως τὰ γράφει ὁ Κυπραῖος!  Κι ἀκόμη καλλίτερα.. Αὐτὴ ἡ μάχη εἶναι  γιὰ  ὅλους μας ἕνα θεῖο δῶρο… Κι ἐὰν δὲν τὴν ζήσουμε, ἐὰν δὲν τὴν βιώσουμε, δὲν θὰ Συνέχεια