Στὴν Ἰταλία, οἱ τράπεζες διευθετοῦν τὸ πρόβλημα χρεωκοπίας τους «ἃ λὰ ἰταλικά»!
Οἱ ἰταλικὲς τράπεζες ἔχουν στὰ βιβλία τους € 360 δισεκατομμύρια ἐπισφαλοῦς χρέους.*
Καλὰ διαβάσατε: 360 δισεκατομμύρια!
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὑπέρδανεισμός
Περὶ κόκκινων δανείων
Η Ελλάδα έχει μια σημαντική διαφορά από τις πολιτισμένες χώρες αναφορικά στις εγγυήσεις των τραπεζικών δανείων. Συνέχεια
Χρεωκοπία. Εὐχή ἤ κατάρα;
Των Ευθύμη Μαραμή και Μανόλη Καλλέργη*
Όταν χρεωκοπεί μία εταιρεία τότε αυτοί που πλήττονται περισσότερο είναι κατά πρώτο λόγο οι ιδιοκτήτες, οι υπάλληλοι και οι πιστωτές και κατά δεύτερο οι προμηθευτές με τους πελάτες της. Η χρεωκοπία δεν έχει καμμία άλλη επίπτωση στην εθνική οικονομία: Αγαθά και χρήμα δεν υφίστανται ουδεμία ποσοτική διαφοροποίηση. Απλά, οι εμπλεκόμενοι (με την χρεωκοπία) θα κατέχουν πλέον λιγότερα και αντίστοιχα κάποιοι άλλοι περισσότερα.
Το κράτος όμως δεν αποτελεί καμμία τέτοια περίπτωση. Γιατί, σε αντίθεση με τις ιδιωτικές εταιρείες, έχει έσοδα μόνο από φόρους, από μονοπωλιακές υπηρεσίες σε προκαθορισμένες τιμές, καθώς και από τραπεζικές χρηματοδοτήσεις μέσω δανείων και τυπώματος φρέσκου χρήματος. Το τίμημα εδώ δεν το πληρώνουν οι πολιτικοί με τους κρατικούς υπαλλήλους, αλλά όλοι οι άλλοι που θα κληθούν να βάλουν πλάτη μέσω αυξήσεως φόρων και άλλων δεινών.
Χρυσῆ βιομηχανία φοιτητικῶν δανείων!!!
Στην Αμερική, που μας την παρουσιάζουν ως υποδειγματική οικονομία, τα χρέη των φοιτητών προς τις Τράπεζες, για τα δίδακτρα, ξεπέρασαν το 1,3 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙO Δολάρια, ενώ 2.000.000 φοιτητές έχουν χρεωκοπήσει κι αδυνατούν να καταβάλλουν δόσεις για τα δάνεια αυτά. 
Συνέχεια
Τί θά συμβῆ μέ τά ἐπαγγελματικά δάνεια καί τίς ἐκποιήσεις;
Η μεγαλύτερη στην ιστορία δικαστική πλάνη. «Νομολογία Φράνκενσταϊν» για τα επιχειρηματικά δάνεια.
Δισεκατομμύρια Ευρώ παιχτήκαν τα τελευταία 5 χρόνια γύρω από το νομικό ζήτημα, αν ο «καταναλωτής είναι ο τελικός αποδέκτης του δανείου της Τράπεζας, αδιαφόρως αν αυτό προορίζεται για καταναλωτικό ή επιχειρηματικό δάνειο», ή αν «μόνον οι συμβάσεις των καταναλωτικών δανείων εμπίπτουν στις διατάξεις που προστατεύουν τον καταναλωτή», αφήνοντας δηλαδή εκτός προστασίας του νόμου όσους έχουν λάβει επαγγελματικά δάνεια. Το ζήτημα είναι σοβαρό, για τον εξής απλούστατο λόγο: Αν καταναλωτής θεωρείτο και ο επιχειρηματίας, ως τελικός αποδέκτης του δανείου της τράπεζας το οποίο χρησιμοποίησε για επαγγελματική χρήση, τότε θα μπορούσε να ζητήσει για το δάνειό του δικαστική προστασία, να προσφύγει δηλαδή κατά των άκυρων όρων τού δανείου του. Αν όχι, το δικαστήριο θα απέρριπτε την προσφυγή του.
Ἀκόμη γιά τόν Ψωμιάδη διαβάζεις;
740 δισεκατομμύρια (ἑπτακόσια σαράντα δισεκατομμύρια, ὁλογράφως) βραχυπρόθεσμος δανεισμὸς γιὰ ἐξυπηρέτηση χρέους, βάσει τῆς Εἰσηγητικῆς Ἐκθέσεως τοῦ Προϋπολογισμοῦ τοῦ 2016!!!! Συνέχεια